راهنمای مطالعه کتاب مقدس - سه ماهه اول 2019 - کتاب مکاشفه -2

نگه می​دارند و به عیسی ایمان دارند، می​باشد (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۱۲). اگر چه آن​ها خشم کامل شیطان در بحران نهایی را تجربه کردند، اما بدلیل رابطه نزدیک خود با عیسی راسخ باقی ماندند.


با توجه به مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۵، این ۱۴۴۰۰۰ نفر از چه نظر با زنان آلوده نشده​اند؟ این چگونه با این واقعیت که آن​ها به عنوان «اولین نمونه خدا» (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۴) از میان مردم خریداری و آزاد شدند، مرتبط است؟


فساد جنسی نمادی از بی​ایمانی به خداست. مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۵ در مورد بابل فاحشه آخر زمان و دخترانش که تمام مردم جهان با آن​ها زنا خواهند کرد، سخن می​گوید (مکاشفه یوحنا باب ۱۸ آیه ۳ را ببینید). با این وجود، ۱۴۴۰۰۰ نفر به مسیح وفادار خواهند ماند و در برابر روابط شنیع با بابل و مذاهب باطل مقاومت خواهند نمود. آن​ها «هر جا که بره می​رود به دنبال او می​روند»​ (باب ۱۴ آیه ۴).

۱۴۴۰۰۰ نفر بیشتر به عنوان کسانی که « از میان انسانها رهایی داده شده اند »، به عنوان « نوبر محصولات برای خدا و بره » تشریح شده اند (مکاشفه ١٤: ٤). در اسرائیل کهن، نوبرانه، بهترین محصول برداشت شده بودند که به خدا پیشکش می​شدند (اعداد ١۸: ١٢). واژه « نوبر محصولات » می تواند به قوم نجات یافته خدا که  از مردم جهان متمایز شده اند معطوف شود (یعقوب ١: ١۸)، ولی در مکاشفه ۱۴۴۰۰۰ نفر به وضوح به گروهی خاص اطلاق می شود بخاطر اینکه بدون اینکه مرگ را ببینند متبدل می شوند (اول قرنتیان ١۵: ۵٠-۵٢). بدین جهت آنان نوبرانه برداشت بزرگتری از نجات یافتگان در تمامی اعصار هستند (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیات ۱۴ تا ۱۶ را ببینید).

ما به چه روش​هایی، حتی ناخودآگاه می​توانیم در خطر ارتکاب فساد روحانی قرار داشته باشیم؟ اگر فکر می​کنیم در معرض چنین خطری قرار نداریم، چرا خود را فریب می​دهیم؟



پنجشنبه   ۷ فوریه

نجات به خدایمان و برّه

مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۵ و دوم پطرس باب ۳ آیه ۱۴ را بخوانید. مکاشفه یوحنا قوم خدا در آخر زمان را به عنوان بی​نقص و بی​عیب توصیف می​کند. چگونه می توان به این وضعیت دست یافت؟


ویژگی نهایی ۱۴۴۰۰۰ نفر این است که هیچ دروغی «بر لب​های ایشان یافت نشد و بی نقص و بی عیب هستند»(مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۵). در حالی که اکثر مردم جهان دروغ​های شیطان را باور می​کنند، قوم آخرالزمان خدا که در حرف و عمل عاری از فریب هستند، محبت حقیقتی را دریافت خواهند کرد و نجات خواهند یافت (دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۱۰ و ۱۱).

«بدون نقص» (به یونانی amōmos، «بی​عیب») به وفاداری ۱۴۴۰۰۰ نفر به مسیح اشاره دارد. در عهد قدیم، ابراهیم (پیدایش باب ۱۷ آیه ۱) و ایوب (ایوب باب ۱ آیه ۱) بی​ عیب بودند هر چند که مانند همه مرتکب گناه شده بودند. دو هزار سال پیش، مسیحیان فراخوانده می​شدند که در مقابل خدا مقدّس  و بدون عیب باشند (افسسیان باب ۵ آیه ۲۷، فیلیپیان باب ۲ آیه ۱۵).

رومیان باب ۳ آیات ۱۹ تا ۲٤ را بخوانید. چرا ما باید همیشه این حقیقت مهم را پیش رویمان نگه داریم؟

در روزهای پایانی تاریخ جهان، ۱۴۴۰۰۰ نفر شخصیت مسیح را منعکس خواهند نمود. نجات آن​ها بازتابی از آنچه مسیح برایشان انجام داده است و نه تقدّس و اعمال خودشان خواهد بود (افسسیان باب ۲ آیات ۸- ١٠ را ببینید). ۱۴۴۰۰۰ نفر جامه​های خود را شسته​اند و آن​ها را در خون برّه سفید کرده​اند (مکاشفه یوحنا باب ۷ آیه ۱۴) و از این رو، در مقابل خدا پاک و بی​عیب می​باشند (دوم پطرس باب ۳ آیه ۱۴).

« ما لازم است که از تمام موارد زمینی پاک و تصفیه شویم تا زمانی که تصویر نجات دهنده خود را منعکس کنیم و ’سهم برندگان ذات الهی بشویم.‘...

« هنگامی که درگیری زندگی پایان یابد، هنگامی که زره جنگ به پای مسیح انداخته شود، زمانی که مقدّسین خدا جلال یابند، سپس و سپس تنها آن زمان است که می​توان با اطمینان ادعا نمود که نجات یافته​ایم و بی​گناه هستیم » - الن جی. وایت،

Selected Messages, book 3, pp. 355, 356

چگونه می​توانیم همچون تقدیس شدگان زندگی کنیم و برای ابدیت آماده شویم و با این حال از آسیب​های کمال​گرایی مقدّس مابانه رنج نبریم؟ چرا ما باید همواره حقیقت بزرگی که در رومیان باب ۳ آیات ۱۹ تا ۲۳ آمده است را پیش رویمان نگه داریم؟

جمعه   ۸ فوریه

تفکری فراتر: بی گناهی و نجات صفحه ٣۵٣-٣۵٧، از پیامهای منتخب، کتاب سوم، نوشته الن جی وایت را بخوانید.

هویت این ۱۴۴۰۰۰ نفر، مسئله بشدت پر بحثی می​باشد. آنچه در مکاشفه بدیهی به نظر می​رسد این است که ۱۴۴۰۰۰ نفر آخرین نسل از قوم خدا در روزهای پایانی تاریخ این زمین می​باشند. ما می​دانیم که آن​ها هفت مصیبت آخر را تجربه خواهند کرد (مکاشفه یوحنا باب ۹١ آیات ٧ تا ١٦) و اینکه وفاداری ایشان بسیار متفاوت از نسل​های قبلی مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.

با این حال، اینکه چه کسانی در آن گروه خواهند بود، برای ما آشکار نشده است. این یکی از رازهایی است که خدا برای خود نگه داشته است (تثنیه باب ۲۹ آیه ۲۹). تنها آینده نمایان خواهد ساخت که چه کسی عضوی از این گروه مقدّسین نجات یافته خواهد بود. با توجه به این، به ما چنین هشداری داده شده است:

« مسیح می​فرماید کسانی در کلیسا یافت می شوند که افسانه و فرضیات را ارائه خواهند داد، هنگامی که خدا حقایق بزرگ،​رفعت دهنده و تجلیل کننده را عطا نموده است که باید همواره در گنجینه​های ذهن نگهداری بشوند. هنگامی که انسان​ها این نظریه  و آن نظریه را بر می چینند، زمانی که آن​ها کنجکاو هستند که لازم نیست چیزی را بدانند، خدا آن​ها را هدایت نمی​کند. این نقشه خدا نیست که قومش چیزی را باید حدس بزنند، و چیزی که در کتاب مقدّس تعلیم داده نمی​شود را ارائه دهند. این اراده او نیست که آن​ها بر سر پرسش​هایی که از نظر روحانی به ایشان کمکی نخواهد کرد، مانند چه کسی جزء صد و چهل و چهار هزار نفر می​باشد، مشاجره کنند. کسانی که مورد انتخاب خدا هستند، در زمانی کوتاه بدون شک این را درخواهند یافت » الن جی. وایت، Selected Messages, book 1, p. 174

سوالاتی برای بحث

۱- در مورد نصیحت زیر بیاندیشید: « بیائید با تمام قدرتی که خدا به ما داده است، بکوشیم که در میان صد و چهل و چهار هزار نفر باشیم » - الن جی. وایت، Ellen G. White Comments, The SDA Bible Commentary, vol. 7, p. 970.  چگونه می​توانید این کلمات را در عمل بیاورید؟ این کوشش چگونه بر تصمیمات روزانه شما تأثیر می​گذارد؟

۲- یک ویژگی مهم ۱۴۴۰۰۰ مقدّس آخر زمان، خواندن سرودی جدید می​باشد. همانطور که به زندگی خود فکر می​کنید، آیا مسیر روحانی کنونی​تان بازتاب دهنده سرودی جدید برای خدا می​باشد؟ یا آیا زندگی​تان روایات قدیمی کار خدا در آن را انعکاس می​دهد که اثری از اطاعت کنونی در آن نمی​باشد؟ زندگی کنونی​تان چگونه سرود جدیدی از مسیر روحانی و تجربه​تان با مسیح را منعکس می​کند؟


۳- تفاوت میان درباره مسیح دانستن و شناختن  حقیقی وی چیست؟ اگر کسی از شما می​پرسید، «مسیح چگونه است؟» چه پاسخی می​دادید و چرا؟





















درس هفتم ۹ تا ۱۵ فوریه

هفت شیپور

بعد از ظهر روز سبت

مطالعه این هفته: مکاشفه یوحنا باب ۸ آیات ۱ تا ۱۳؛ اعداد باب ۱۰ آیات ۸ تا ۱۰؛ حزقیال باب ۱۰ آیه ۲؛ مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیات ۱ تا ۱۱؛ دانیال باب ۱۲ آیات ۶ و ۷؛ مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیات ۱ تا ۱۳؛ لاویان باب ۱۶.

آیه حفظی: « بلکه در آن روزهایی که فرشتهً هفتم شیپور خود را به صدا در می​آورد نقشه​های مخفی خدا انجام خواهد شد همان طور که به بندگان خود یعنی انبیا وعده داده بود​​ » (مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیه ۷).

در صحنه مُهر پنجم،​دیدیم که فریاد قوم مظلوم خدا، فریاد ایمانداران تمام عصرها را منعکس می​کند. این​ها به عنوان جان هایی به تصویر کشیده شده بودند کهدر قربانگاه قرار گرفته اند که برای عدالت و اثبات بی گناهی نزد خدا فریاد بر می آوردند، ، که می​گفتند: « تا به کی، ای خداوند؟ » (مکاشفه یوحنا باب ۶ آیه ۱۰). ندای آسمانی به آن​ها اصرار می کرد که منتظر بمانند، چرا که روزی خواهد آمد که خدا آنانی که به ایشان آسیب رسانده بودند را داوری خواهد کرد. مکاشفه یوحنا باب ۶ آیات ۱۵ تا ۱۷، عیسی را به تصویر می​کشند که به این زمین باز می​گردد و داوری را بر کسانی که نسبت به پیروان وفادارش شرارت ورزیدند، می​آورد.

صحنه مهر پنجم، معرف تجربه قوم رنج دیده خدا در طول تاریخ است، از زمان هابیل تا زمانی که خدا در نهایت داوری را آغازو انتقام«خون بندگانش» (مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیه ۲). را بگیرد. قوم رنج​دیده خدا باید استوار بماند و باور داشته باشد که خدا دعاهای قومش را می​شنود.

رویای هفت شیپور نشان می​دهد که در طول تاریخ خدا پیش از این بخاطر مردم مظلوم مداخله کرده است و کسانی را که به ایشان آسیب رسانده​اند، داوری نموده است. هدف هفت شیپور اطمینان دادن به قوم خداست که ملکوت نسبت به رنج​های ایشان بی​تفاوت نیست.

* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۱۶ فوریه آماده شوید.

یکشنبه ۱۰ فوریه

دعاهای مقدّسین

باب ۸ مکاشفه یوحنا با تصویری از هفت فرشته آغاز می​شود که در برابر خدا ایستاده​اند و آماده دمیدن در شیپورهایشان هستند. پیش از اینکه شیپورها به صدا در بیایند، صحنه دیگری گنجانده شده است. هدف آن توضیح معنای الهیاتی شیپورها می​باشد.

مکاشفه یوحنا باب ۸ آیات ۳ و ۴ را همراه با توصیف مناسک و تشریفات روزانه در معبد اورشلیم را بخوانید: یک تفسیر یهودی از کتاب مقدّس توضیح می​دهد که شب​ها برّه قربانی بر روی قربانگاه قرار می​گرفت و خون از پایه قربانگاه بیرون می​ریخت. یک کاهن منتصب، مجمر طلایی داخل معبد را برداشته و بخور خوشبو بر مذبح طلایی در مکان مقدّس پیشکش می نمود. هنگامی که کاهن خارج می شد، مجمر را بر روی کف زمین انداخت که صدای بلندی بوجود می آورد. در این زمان، هفت کشیش در شیپورهای خود دمیدند و پایان مناسک معبد برای آن روز را اعلام می نمود.

می​توان نحوه کاربرد زبانی را که در تشریفات شبانه بکار برده می شد را در مکاشفه یوحنا باب ۸ آیات ۳ تا ۵ را ملاحظه نمود. قابل توجه است که فرشته بخور را بر « مذبح زرین مقابل تخت » دریافت می​کند (مکاشفه یوحنا باب ۸ آیه ۳). بخور، نشان دهنده دعاهای قوم خدا می​باشد (مکاشفه یوحنا باب ۵ آیه ۸). از این رو، دعاهایی که فرشته در مقابل خدا ارائه می​دهد، دعاهای قوم مورد آزار خدا هستند. دعاهای ایشان اکنون توسط خدا شنیده شده​ است.

مکاشفه یوحنا باب ۸ آیات ۳ تا ۵، اطلاعات مهمی در مورد شیپورها در مکاشفه یوحنا ارائه می​دهند:

الف) هفت شیپور،​ داوری خدا بر بشر متمرد در پاسخ به دعاهای قوم مظلومش را نشان می​دهند.

ب) شیپورها از مرگ عیسی به عنوان برّه خدا ادامه یافته و بطور پیوسته تا زمان آمدن دوباره مسیح در طول تاریخ ادامه می یابند (مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیات ۱۵ تا ۱۸).

مکاشفه یوحنا باب ۸ آیه ۵ را همراه با حزقیال باب ۱۰ آیه ۲ بخوانید. اخگرهای آتشی که بر دشمنان قوم خدا ریخته می​شود، چیست؟ رؤیای حزقیال در مورد آتش شدید بر اورشلیم مرتد، چگونه ماهیت شیپورها در مکاشفه یوحنا را توضیح می​دهد؟


فرشته مجمر بخور سوختنی را از آتش قربانگاه پر می​کند و آن را بر زمین پراکنده می سازد. به طور قابل توجهی این آتش از همان قربانگاهی می​آید که دعاهای مقدّسین پیشکش شد. این نشان می​دهد که داوری​های هفت شیپور در پاسخ به دعاهای قوم خدا بر ساکنین زمین واقع شدند. قوم خدا فراموش نشده​اند و خدا از جانب ایشان در زمان مقرر خود پادرمیانی خواهد کرد.

دوشنبه ۱۱ فوریه

معنای شیپورها

مکاشفه یوحنا در به تصویر کشیدن میانجی​گری​های خدا از جانب قومش، از تصویر شیپورهای عهد قدیم استفاده می​کند. شیپورها بخش مهمی از زندگی روزانه اسرائیل باستان را تشکیل می​دادند (اعداد باب آیات ۸ تا ۱۰ و دوم تواریخ باب ۱۳ آیات ۱۴ و ۱۵ را ببینید). صدای آن​ها مردم را برای عبادت به معبد یادآوری و دعوت می کرد؛ شیپورها همچنین در نبردها و در زمان برداشت محصول و  طی اعیاد به صدا در می​آمدند.

دمیدن در شیپورها با دعا، دست به دست می​شد. در حین عبادت در معبد یا در طول اعیاد،​ صدای نواختن شیپورها، «یادآور» عهد خدا با قومش بود. همچنین به مردم یادآوری می کردند که برای «روز خداوند» (یوئیل باب ۲ آیه ۱) آماده باشند. در طول نبرد، صدای شیپور کلید راهنمایی بود و خدا را صدا می زد تا قوم خویش را نجات دهد. این مفهوم پس زمینه ای برای شیپورها در مکاشفه می باشد.

مکاشفه یوحنا باب ۸ آیه ۱۳ و باب ۹ آیات ۴، ۲۰ و ۲۱ را بخوانید. چه کسانی هدف داوری​های هفت شیپور هستند؟


رویدادهای ناشی از شیپورهای مکاشفه یوحنا نشان دهنده میانجی​گری خدا در تاریخ در پاسخ به دعاهای قومش می​باشند. در حالی که مهرها در اصل به کسانی مربوط می​شود که ادعا می​کنند قوم خدا هستند، شیپورها از داوری​های علیه ساکنین زمین خبرمی​دهند (مکاشفه یوحنا باب ۸ آیه ۱۳). در عین حال، برای مردم هشدارهایی هستند که پیش از اینکه دیر بشود، توبه کنند.

هفت شیپور دوره تاریخی از زمان یوحنا تا پایان تاریخ این زمین را پوشش می​دهند (مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیات ۱۵ تا ۱۸). در حالی که شفاعت در آسمان ادامه دارد (مکاشفه یوحنا باب ۸ آیات ۳ تا ۶) و انجیل بر روی زمین موعظه می​شود (مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیه ۸ تا باب ۱۱ آیه ۱۴). داوری​های شیپورها به یک بخش مربوط می شود؛ و تنها بر یک سوم خلقت تأثیر می​گذارند. شیپور هفتم اعلام می​کند که زمان آن رسیده است که خدا حاکمیت مشروع خود را بر عهده بگیرد. هفت شیپور تقریباً پوشش دهنده دوره زمانی هفت کلیسا و هفت مهر  می باشند:

(الف) دو شیپور اول از وقوع داوری بر ملت​هایی خبر می​دهند که مسیح را به صلیب کشیدند و کلیسای اولیه را مورد جفا قرار دادند: اورشلیم متمرد و امپراتوری روم.

(ب) سومین و چهارمین شیپور واکنش آسمان به ارتداد دوره​های قرون وسطی و و ارتداد کلیسای مسیحی را به تصویر می​کشند.

(ج) پنجمین و ششمین شیپورها وضعیت جهان غیر روحانی ناشی از عصر روشنگری را توصیف می​کنند که با فعالیت شیطانی وسیع که جهان را به نبرد آرماگدون (جنگ نهایی بین خیر و شر) هدایت می​کند، مشخص می​شود.

شکی نیست که تاریخ خونین و پر از درد و اندوه است. این واقعیت غم​انگیز چگونه باید به ما کمک کند تا درک کنیم که آنچه از طریق عیسی به ما وعده داده شده است عالی و واقعی است؟

سه شنبه   ۱۲ فوریه

فرشته با کتاب باز

ششمین شیپور ما را به زمان انتها می​رساند. قوم خدا فرا خوانده شده​اند که در این دوره چه کاری انجام دهند؟ پیش از صدای شیپور هفتم، میان پرده ای درج شده است که وظیفه و تجربه قوم خدا در آخر زمان را توضیح می​دهد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیات ۱ تا ۴ را بخوانید. در اینجا چه اتفاقی رخ می​دهد؟


« فرشته مقتدری که یوحنا را راهنمایی کرده بود ویژگی ها و شاخص هایی کمتر از عیسی مسیح نداشت » - نظرات الن جی وایت، کتاب مقدس تفسیری، جلد ٧، صفحه ۹٧١.   

او پاهای خود را بر روی دریا و خشکی قرار می​دهد که به معنی حکم جهانی او می​باشد و اینکه آنچه می​خواهد اعلام کند، اهمیتی جهانی دارد. او با صدای غرش شیر فریاد می​زند. غرش شیر نماد صدای خدا است (هوشع باب ۱۱ آیه ۱۰؛ مکاشفه ۵ آیه ۵ را ببینید).

یوحنا اجازه ندارد آنچه غرش​ها گفته​اند را یادداشت کند. چیزهایی در مورد آینده وجود دارد که خدا از طریق یوحنا آشکار نساخته است.

مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیات ۵ تا ۷ را بخوانید. این آیات را با دانیال باب ۱۲ آیات ۶ و ۷ مقایسه کنید. چه کلمات مشابهی دارند؟


هنگامی که فرشته اعلام می​کند که « دیگر تأخیری نخواهد شد » (مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیه ۶)، واژه یونانی chronos  نشان می​دهد که او به دوره​ای از زمان اشاره می​کند. این اشاره به دانیال باب ۱۲ آیات ۶ و ۷ دارد، جایی که یک فرشته اعلام می​کند آزار و اذیت مقدّسین برای زمانی و دو زمان و نصف زمان یا ۱۲۶۰ سال (۵۳۸ تا ۱۷۹۸ پس از میلاد مسیح) که در طی آن کلیسا توسط قدرت تحت فرمان پاپ تحت جفا قرار گرفته بود (با دانیال ٧: ٢۵ مقایسه کنید). از آنجا که در دانیال و مکاشفه یک «روز» نبوتی برابر با ٣٦٠ سال است، و سه و نیم زمان (یا سال) برابر با ١۲٦٠ «روز» یا سال است. زمانی پس از این دوره نبوتی، پایان زمان فرا خواهد رسید.

این بیانیه که می گوید زمانی بیش از آن نخواهد بود اشاره به زمان نبوتی دانسال دارد، بویژه ۲۳۰۰ روز نبوتی در دانیال باب ۸ آیه ۱۴ (۴۵۷ پیش از میلاد مسیح تا ۱۸۴۴ پس از میلاد مسیح). پس از این دوره، دوره​های نبوتی دیگری بیش از آن نخواهد بود. الن وایت می​گوید: « این زمان که فرشته با سوگندی رسمی اعلام می​کند،​ یک دوره پیشگویی شده است که باید مقدم از ظهور خداوندمان باشد. یعنی، مردم پیام دیگری مبنی بر زمان دقیق دریافت نخواهند کرد. پس از این دوره زمانی، که از ۱۸۴۲ تا ۱۸۴۴ می​رسد، نمی​تواند هیچ تخمین دقیقی از زمان پیشگویی شده وجود داشته باشد. طولانی ترین محاسبه به پاییز ۱۸۴۴ می​رسد » - الن جی. وایت،

Ellen G. White Comments, The SDA Bible Commentary, vol. 7, p. 971


این بیانیه الن وایت در باره اینکه باید از تعیین تاریخ​هایی برای آینده اجتناب کنیم، چه می گوید؟

چهارشنبه   ۱۳ فوریه

خوردن طومار

مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیات ۸ تا ۱۱ را بخوانید. خوردن در کتاب مقدّس برای توصیف پذیرفتن پیام از جانب خدا به منظور اعلام آن به مردم بکار برده شده است (حزقیال باب ۲ آیه ۸ تا باب ۳ آیه ۱۱، ارمیا باب ۱۵ آیه ۱۶ را ببینید). پیام هنگامی که دریافت شود، خبر خوش است؛ اما هنگامی که اعلام می​شود، گاهی منجر به تلخکامی می​شود زیرا توسط بسیاری انکار شده و مورد مخالفت قرار می​گیرد.

تجربه تلخ و شیرین یوحنا از خوردن طومار (معرف کتاب دانیال است) که با گشوده شدن مهر پیشگویی​های آخر زمان دانیال مربوط است. یوحنا در اینجا معرف بازماندگان کلیسای آخرالزمان است که  ماموریت یافته تا انجیل ابدی (مکاشفه ١٤: ٦ و ٧ را ببینید) را در خاتمه زمان پیشگوئی دانیال (دانیال ٧: ٢۵) یا ۱۲۶۰ روز/سال اعلام کند.

شرایط محیطی دلالت دارد که رویای یوحنا به تجربه تلخ و شیرین دیگری اشاره می کند که در خاتمه دوره ٢٣٠٠ ساله بوقوع می پیوندد. هنگامی که بر اساس پیشگویی​های دانیال، وابستگان جنبش میلری​ها فکر می​کردند که مسیح در سال ۱۸۴۴ باز خواهد گشت،​ آن پیام برای ایشان شیرین بود.  با این وجود، وقتی این اتفاق نیفتاد،​ آن​ها تلخی پیامی را که اعلام کرده بودند تجربه کردند. هرچند که مسیح طبق انتظار آنان ظهور نکرد، آنان نومیدی تلخی را تجربه و به پژوهش در کلام برای درک واضح تری پرداختند.

مأموریت یوحنا مبنی بر «بازگو نمودن پیشگویی​ها» به جهان، به ادونتیست​ها که سبت را نگه می​دارند و مأمور اعلام پیام آمدن دوباره مسیح در رابطه با پیشگویی​های دانیال هستند اشاره دارد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیات ۱ و ۲ را بخوانید. به یوحنا دستور داده شد چه کاری انجام بدهد؟


این سطر صحنه باب ۱۰ مکاشفه یوحنا را ادامه می​دهد. به یوحنا فرمان داده شد که معبد، قربانگاه و عبادت کنندگان را اندازه گیری کند. مفهوم اندازه گیری کردن در کتاب مقدّس ظاهراً به داوری اشاره دارد (متی باب ۷ آیه ۲ را ببینید). معبدی که باید اندازه گیری می​شد، در آسمان است، جایی که عیسی برای ما خدمت می​کند.ارجاع به معبد، قربانگاه و عبادت کنندگان به روز کفاره اشاره دارد (لاویان باب ۱۶ آیات ۱۶ تا ۱۹ را ببینید). این روز ، روز «اندازه گیری» بود زیرا که خدا گناهان قومش را داوری می​کرد.  بنابراین، مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیه ۱ به داوری اشاره دارد که پیش از آمدن دوباره مسیح اتفاق می​افتد. این داوری ویژه قوم خدا - عبادت کنندگان در معبد - می​باشد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیه ۱ نشان می​دهد که پیام معبد آسمانی در کانون اعلام نهایی انجیل قرار دارد و به دفاع از ماهیت خدا می پردازد. به این ترتیب، ابعاد کامل پیام انجیل در مورد کار کفّاره​ای مسیح و عدالتش به عنوان تنها وسیله نجات انسان​ها را ارائه می​دهد.

در ذهن بسپارید که چگونه خون در مرکزیت آیین روز کفاره قرار داشت (باب ۱۶ لاویان را ببینید)، چگونه می​توانیم همیشه این واقعیت که داوری خبری خوش است را پیش رویمان نگه داریم؟ چرا این حقیقت بسیار مهم است؟

پنجشنبه   ۱۴ فوریه

دو شاهد

مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیات ۳ تا ۶ را بخوانید. دو شاهد به چه روش​هایی انعکاس دهنده زروبابل و یوشع در نقش​های سلطنتی و کهانت آنان هستند؟ زکریا باب ۴ آیات ۲، ۳ و ۱۱ تا ۱۴ را ببینید.


ایده دو شاهد از نظام قانونی یهودی می​آید که برای تعیین درستی چیزی، به دست کم دو شاهد نیاز است (یوحنا باب ۸ آیه ۱۷). دو شاهد نماد کتاب مقدّس هستند؛ اما آن​ها همچنین نشان دهنده قوم خدا می​باشند، چنانچه از کتاب مقدّس شهادت می​دهند. این دو نمی توانند جدا شوند زیرا قوم خدا فراخوانده شده​اند که کتاب مقدّس را در جهان انتشار دهند  « برای به کمال رساندن اراده خدا » (اعمال رسولان ٢٠: ٢٧).

شاهدان چنین به تصویر کشیده شده​اند که در در طول دوران ۱۲۶۰ روز/سال (۵۳۸ تا ۱۷۹۸ پس از میلاد مسیح)،​در پلاس نبوت می کردند. این به مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیه ۱۱ اشاره دارد، جایی که به یوحنا گفته شد گه باید پیشگویی کند. این نشان می​دهد که فراخوانده شدن برای پیشگویی به کلیسا تعمیم داده می​شود که باید به انتشار حقیقت خدا به جهان ادامه دهد. پلاس لباس ماتم و غزا بود (پیدایش باب ۳۷ آیه ۳۴)؛ و به زمان دشواری اشاره می کند که حقایق کتاب مقدس دفن شده اند و روی آن با سنت ها و رسوم بشری پوشیده شده است.

مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیات ۷ تا ۱۳ را بخوانید. به زبان خودتان آنچه برای دو شاهد در پایان دوره پیشگویی شده ۱۲۶۰ روز/ سال اتفاق افتاد را توصیف نمایید.


حیوانی که دو شاهد را می​کشد از سکونتگاه شیطان می​آید. کشتن دو شاهد، از نظر تاریخی در مورد حمله متعصبانه به کتاب مقدّس و منسوخ شدن مذهب در رابط با رویدادهای انقلاب فرانسه مربوط می​شود. نظام ضد مذهبی شامل تنزل اخلاقی سدوم، تکبر بی​خدایانه مصر و ارتداد اورشلیم بود. آنچه در اورشلیم برای عیسی اتفاق افتاد اکنون توسط این نظام ضد مذهب برای کتاب مقدّس اتفاق می​افتد.

رستاخیز شاهدان به احیای عظیم علاقه به کتاب مقدّس، به دوران پس از انقلاب فرانسه اشاره دارد که به ظهور جنبش ظهور ثانی با احیا و بازسازی حقیقت کتاب مقدس، ایجاد جامعه های کتاب مقدّس و توزیع جهانی کتاب مقدّس منجر شد..

درست پیش از پایان، دنیا شاهد موعظه جهانی کتاب مقدّس خواهد بود به گونه​ای که هرگز در تاریخ نبوده است. این اعلام نهایی تأثیری تلخ و شیرین خواهد داشت، زیرا مخالفانی را تحریک خوهد نمود که از فعالیت​های شیطانی قدرت یافته و برای فریفتن جهان به نبرد نهایی علیه شاهدان وفادار خدا تلاش می​کنند (مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیات ۱۳ تا ۱۶، مکاشفه ١٤: ١٢ را ببینید).

جمعه   ۱۵ فوریه

تفکری فراتر:  شیپور هفتم (مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیات ۱۵ تا ۱۸) فرجام تاریخ این زمین را نشان می​دهد. زمان آن رسیده است که خدا قدرت و حاکمیت خود را آشکار کند. این سیاره سرکش که برای هزاران سال تحت حاکمیت شیطان بوده است، در شرف بازگشت تحت حاکمیت و سلطه خدا می​باشد. پس از مرگ مسیح بر روی صلیب و صعودش به آسمان بود که که مسیح اعلام نمود که حاکم مشروع زمین است (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۰ و ١١).  حتی اگر شیطان با آگاهی از اینکه زمانش کوتاه است، به انتقام گرفتن و ویران نمودن ادامه می​داد (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۲). شیپور هفتم خبر خوش را اعلام می کند که با قدرت​های غاصب برخورد شده است و این که این جهان در نهایت تحت حاکمیت مشروع خدا قرار گرفته است.

شیپور هفتم، محتوای نیمه دوم کتاب را مشخص می​کند که به رویدادهای پایانی مربوط می​شود: (۱) ملت​ها خشمگین بودند: مکاشفه یوحنا باب​های ۱۲ تا ۱۴ شیطان را پر از خشم توصیف می​کنند (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۷) که با دو متحدش - اژدهای دریا و اژدهای زمین - ملت​های جهان را آماده نبرد با قوم خدا می​سازد. (۲) خشم و غضب شما بروز کرده است: خدا خشم ملت​ها را با مصیبت هفتم پاسخ می​دهد که غضب خدا نامیده شده​اند (مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیه ۱ را ببینید). (۳) زمان داوری و حکم برمردگان در مکاشفه یوحنا باب ۲۰ آیات ۱۱ تا ۱۵ توصیف شده است. (۴) و پاداش گرفتن خدمتگزاران خدا در مکاشفه یوحنا باب​های ۲۱ و ۲۲ به تصویر کشیده شده است. (۵) نابود کردن کسانی که زمین را نابود می​کنند: مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیه ۲ بیان می​کند که بابل آخر زمان داوری می​شود زیرا که زمین را نابود کرد. نابودی شیطان، میزبانانش و دو متحدش عمل نهایی در روایت نبرد بزرگ می​باشد (مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیه ۱۱ تا باب ۲۰ آیه ۱۵).


سوالاتی برای بحث

۱- در زمان​هایی متوجه می​شویم که موعظه انجیل می​تواند تلخ باشد (مکاشفه یوحنا باب ۱۰ آیه ۱۰)؛ سخنان ما انکار و استهزا می​شوند و خود ما ممکن است انکار شده و مورد تمسخر قرار بگیریم. گاهی موعظه می​تواند حتی مخالفت برانگیزد. کدام یک از شخصیت​های کتاب مقدّس را می​توانید نام ببرید که با چنین سختی​هایی روبرو شدند و ما از تجربه آن​ها چه چیزی می​توانیم بیاموزیم؟

۲- در مورد این بیانیه بیاندیشید:« دوباره و دوباره به من در مورد تعیین زمان هشدار داده شده است. دیگر هرگز برای قوم خدا پیامی نخواهد بود که بر پایه زمان باشد. ما نباید زمان دقیق فرستاده شدن روح​القدس یا آمدن دوباره مسیح را بدانیم » - الن جی. وایت، Selected Messages, book 1, p. 188. شما در مورد طراحی نمودارهای پیشگویی دقیق از رویدادهای پایانی پس از ۱۸۴۴ چه مشکلی می​یابید؟ چگونه می​توان در برابر اشتباهات غیر قابل اجتناب که این نمودارها بوجود می​آورند، محفوظ ماند؟












درس هشتم ۱۶ تا ۲۲ فوریه

شیطان، دشمن شکست خورده

بعد از ظهر روز سبت

مطالعه این هفته: مکاشفه یوحنا باب ۱۲؛ پیدایش باب ۳ آیه ۱۵؛ اشعیا باب ۱۴ آیات ۱۲ تا ۱۵؛ دانیال باب ۷ آیات ۲۳ تا ۳۵؛ دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۸ تا ۱۲؛ مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۱۳ و ۱۴، باب ۱۹ آیه ۲۰.

آیه حفظی: « این ایمانداران با خون بره و با شهادتی که به زبان می​آورند بر او چیره شده​اند، زیرا آنها حاضرند جانهای خود را فدا کرده بمیرند​ » (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۱).

مکاشفه ١٢-١٤ ما را برای وقایع روزهای آخر آماده می سازد (مکاشفه ١۵: ١-٢٢: ٢١). در حالی که نیمه اول کتاب (مکاشفه ١: ١-١١: ١۹) کشمکش های روحانی کلیسا را در جهان متخاصم در طول اعصار مسیحی توصیف می​کند، باقیمانده بر وقایع کلیدی که به بازگشت ثانی و ملکوت خدا سوق داده می شود تمرکز دارد.

هدف باب ۱۲ ارائه تصویری بزرگ از پشت صحنه بحران نهایی تاریخ جهان می​باشد. و نشانگر این است که در سراسر تاریخ، جدال عظیم بین مسیح و شیطان افزایش یافته است.

در کتاب مکاشفه یوحنا، شیطان دشمن بزرگ خدا و قومش می باشد. وجود او واقعی است و او مسئول تمام شرارت و شورش در جهان می​باشد. او می​داند که آخرین فرصت او در موفقیت در برابر خدا پیروز شدن در نبرد نهایی است. بنابراین،​ تمام تلاش خود را بر آماده شدن برای آن رویداد خواهد کرد.

رؤیای باب ۱۲ مکاشفه یوحنا قرار بود برای قوم خدا این اطمینان را فراهم سازد که شیطان دشمنی شکست خورده است. همان مسیحی که شیطان را در طول مأموریت زمینی​اش شکست داد، در آخر زمان نیز بر او غلبه خواهد کرد. از این رو، تنها امید برای قوم خدا در آخر زمان در مسیح یافت می​شود.

* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۲۳ فوریه آماده شوید.

یکشنبه ۱۷ فوریه

زن و اژدها

مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیات ۱ تا ۵ را بخوانید. یوحنا در رؤیا دو علامت (یا نماد) بزرگ مشاهده کرد که اولی یک زن باردار است. آن زن کیست و این آیات چه چیزی می​آموزند؟


در کتاب مقدّس یک زن به عنوان نماد قوم خدا بکار برده شده است (دوم قرنتیان باب ۱۱ آیه ۲): یک زن پاکدامن نماد ایمانداران وفادار است، در حالی که یک فاحشه نماد معتقدان مرتد می​باشد. پیش از صلیب، زن در باب ۱۲ مکاشفه یوحنا ابتدا نماد اسرائیل عهد قدیم است که از طریق آن مسیح موعود به جهان آمد (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیات ۱ تا ۵)؛ در آیات ۱٣ تا ۱۷، او نماد کلیسای مسیحی است باقیماندگان را بدنیا می آورد.

این زن اینگونه به تصویر کشیده شده است که جامه​اش از خورشید است و بر ماه ایستاده است. خورشید معرف جلال مسیح و عدالت اوست (ملاکی ٤: ٢). او « نور جهان است » (یوحنا ۸: ١٢) و قوم او باید نور محبت خدا را به جهان انعکاس دهند (متی ۵ : ١٤-١٦). ماه بعنوان « نور کمتر است » (پیدایش ١: ١٦)، اشاره به وعده های عهد قدیم دارد که کار مسیح را در عصر انجیل تحت الشعاع قرار می دهد.

چیز بعدی که یوحنا در رؤیا مشاهده کرد، یک اژدهای سرخ رنگ آتشین بود که هفت سر و ده شاخ داشت » (مکاشفه ١٢: ٣). کمی بعد این اژدها به عنوان شیطان شناخته شد  (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۹). « دم » او بصورت نمادین برای فریب و اغوا معنی شده است (اشعیا باب ۹ آیات ۱۴ و ۱۵؛ مکاشفه یوحنا باب ۹ آیه ۱۰) که یک سوم از ستاره های آسمان را به زمین کشید (مکاشفه ١٢: ٤). این نمایش نشان می دهد که او از مقام متعالی خود در آسمان فرو افتاده است (اشعیا باب ۱۴ آیات ۱۲ تا ۱۵)،​شیطان توانسته بود یک سوم از فرستگان را فریب دهد. این فرشتگان سقوط کرده دیوهایی هستند که به اهریمن برای معاضدت با خدا و کار رستگاری او کمک می کنند (اول تیموتائوس ٤: ١). مکاشفه همچنین اژدها را بکار می برد که « هفت سر و ده شاخ دارد »، بعنوان سمبل و نمادی از نمایندگان و عواملی که در دنیا برای روم شیطان- بت پرست (مکاشفه ١٢: ٤) و  روحگرائی (مکاشفه ١٦: ١٣) بکار برده شده اند. او بود که هیرودیس را تحریک کرد تا منجی را به مرگ محکوم کند. ولی نماینده بزرگ شیطان در ایجاد جنگ به مسیح و قوم او در طی قرون اول دوران مسیحیت، امپراتوری روم بود که بت پرستی را در مذهب شایع ساخته بود. از این رو اژدها، در درجه نخست معرف شیطان است، و در مضمون ثانوی، نماد روم بت پرست بود » - الن جی وایت، جدال عظیم، صفحه ٤٣۸.

مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۹ را بخوانید. شیطان به عنوان مار قدیمی شناخته شده است. . چه ارتباطی میان پیدایش باب ۳ آیه ۱۵ و برای نابودی ذریت زن، « به محض اینکه بدنیا بیاید » داشت؟ (مکاشفه ١٢: ٤)


شیطان از ابتدا منتظر مسیح موعود بود -  بچه ای قرار بود بدنیا بیاید - تا او را نابود سازد. وقتی که مسیح موعود سرانجام بدنیا آمد، شیطان از روم بت پرست استفاده کرد (که همچنین بعنوان اژدها در مکاشفه ١٢: ٤ نمادین شده است) تا تلاش کند او را نابود سازد (متی ٢: ١٣-١٦ را ببینید). ولی « او را به​سوی​ خدا و تخت​او بالا بردند » (مکاشفه ١٢: ۵).دوشنبه ۱۸ فوریه

شیطان به زمین افکنده شد

مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیات ۷ تا ۹ که در مورد جنگ در آسمان هستند را بخوانید. ماهیت آن جنگ چه بود که منجر به اخراج شیطان از آسمان شد؟


شیطان در ابتدای نبرد بزرگ، هنگامی که بر علیه حاکمیت خدا شورش کرد، از آسمان اخراج شد. او می​خواست بارگاه ملکوت اعلی را غصب کند و همچون قادر متعال شود (اشعیا باب ۱۴ آیات ۱۲ تا ۱۵) باشد. او در شورش علنی علیه خدا ایستاد اما شکست خورد و متعاقباً به زمین افکنده شد. هر چند او با فریب دادن نخستین زوج بشری، حاکمیت این جهان را غصب نمود (لوقا باب ۴ آیه ۶). شیطان به عنوان حاکم خودخوانده این جهان (یوحنا با ب۱۲ آیه ۳۱)، به آسمان دسترسی داشت و می​توانست به عنوان نماینده زمین در شورای آسمانی حضور یابد (ایوب باب ۱ آیات ۶ تا ۱۲). با این وجود، شیطان از زمان اخراجش به همراه فرشتگان سفوط کرده​اش، بر زمین به عنوان زندان محدود شده​اند تا زمانی که مجازات خود را دریافت کنند (دوم پطرس باب ۲ آیه ۴، یهودا آیه ۶).

در همین حال، عیسی با مرگ خود  آنچه از دست رفته بود را بازگرداند و شخصیت واقعی شیطان در برابر جهان آشکار شد. شیطان دید که لباس مبدلش پاره شده است. دست او در برابر فرشتگان سقوط نکرده و جهان آسمانی رو شد. او خود را به عنوان یک قاتل آشکار ساخت. او با ریختن خون پسر خدا، همدردی​های موجودات آسمانی نسبت به خود را از بین برد. کار او از این پس محدود شده بود. - الن جی. وایت، Ellen G. White, The Desire of Ages, p. 761.

در برابر کل جهان، حاکمیت زمین از شیطان به عیسی انتقال یافت و او به عنوان حاکم مشروع زمین اعلام شد (افسسیان باب ۱ آیات ۲۰ تا ۲۲، فیلیپیان ٢: ۹-١١).

عیسی این رویداد را چنین پیشگویی کرده بود: « اکنون موقع داوری این جهان است و حکمران این جهان بیرون رانده می​شود​ » (یوحنا باب ۱۲ آیه ۳۱).

« با این داوری بر شیطان، نجات و قدرت و سلطنت خدای ما رسیده است و مسیحِ او قدرت را به دست گرفته است » (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۰). تا آن روز، او همچنان قدرت محدودی برای صدمه زدن به قوم خدا بر روی زمین دارد، اما می​داند که مهلت زیادی ندارد (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۲). اما اگر چه مهلت او در حقیقت کوتاه است، او تمام تلاش خود را می​کند که باعث ایجاد رنج، درد و ویرانی بر روی زمین گردد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۱ چه چیزی درباره تنها راه ما برای مصون ماندن در برابر شیطان می​آموزد؟ (همچنین افسسیان ٦: ١۰ تا ١۸ را ببینید).

سه شنبه   ۱۹ فوریه

جنگ بر روی زمین

مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیات ۱۳ و ۱۴ را بخوانید. شیطان که از آسمان اخراج شده است، به حمله​اش علیه کلیسا در دوران ۱۲۶۰ روز/سال پیشگویی شده ادامه می​دهد. خدا چگونه در آن دوره با کلیسا همراه شد؟


« اخراج شیطان به عنوان اتهام زننده برادران در آسمان با کار عظیم مسیح تمام شد، زمانی که زندگی خود را فدا نمود. با وجود معاضدت دائم شیطان، نقشه نجات ادامه یافت .... شیطان که می دانست که امپراتوری که به زور غصب کرده، در آخر از او بازپس گرفته خواهد شد، مصمم شده بود تا از هر شیوه ممکن دریغ نکند تا موجوداتی را که به شباهت خدا آفریده شده بودند را نابود سازد. او از انسان نفرت داشت بخاطر اینکه مسیح چنان آمرزش محبانه و ترحمی را نسبت به بشر عیان ساخته بود. و حال شیطان آماده شده بود تا از هر نوع فریب و اغوایی را بر اسنان بکار ببرد تا او از دست برود؛ او شیوه خود را با انرژی بیشتری ادامه داد بخاطر اینکه وضعیت او عجز و درماندگی بود » - الن جی وایت.—Ellen 3 G. White, The Spirit of Prophecy, vol. 3, pp. 194, 195

شکی نیست که شیطان به فعالیت های خود ادامه خواهد داد تا خشم خود را بر علسه هدف عظیم محبت خدا برای کلیسایش بر روی زمین، جاری کند. با این وجود، کلیسا در طول دوره پیشگویی شده ۱۲۶۰ روز/سال ،​در بیابان های متروک زمین مامن خود را خواهد یافت.

دوره جفای شیطان دو مرتبه در باب ۱۲ مکاشفه یوحنا با مد نظر قرار دادن ۱۲۶۰ روز/سال اشاره شده است (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۶) و زمانی و دو زمان و نصف زمان (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۴) آمده است. این​ها هر دو به دوره فعالیت​های شاخ کوچک در دانیال باب ۷ آیات ۲۳ تا ۲۵ اشاره دارند. درکتاب مقدّس، روزهای پیشگویی شده نماد سال هستند. در تاریخ، زمانی که به بهترین شکل با این دوره پیشگویی شده مطابقت دارد، بین سالهای ۵۳۸ تا ۱۷۹۸ پس از میلاد مسیح می​باشد که در طول آن کلیسای کاتولیک روم تحت عنوان یک قدرت حکومتی مسیحی تا سال ١٧۹۸ بر جهان غرب حاکم بود، تا زمانی که  بارتیر، ژنرال سپاه ناپلئون قدرت ظالمانه روم، حداقل برای مدت کوتاهی پایان داد.

در  خلال این دوره طولانی جفا، اژدها از دهانش آب بیرون ریخته و سیل آب ها به راه می​اندازد تا زن را نابود سازد. آب ها معرف مردم و اقوام می باشد (مکاشفه ١٧: ١۵). لشکریان و ملت هایی توسط روم بر علیه امت وفادار خدا در طی این زمان فرستاده شدند. در نزدیکی خاتمه این دوره نبوتی، زمین با دوستی آبها را بلعیده و زن را نجات می بخشد، مکان امنی برای او فراهم می سازد. این تمهیدات به مامنی اشاره می کند که امریکاست، با آزادی مذهبی که تامین کرده است (مکاشفه ١٢: ١٦).

به میزان آزار و جفایی که ۱۲۶۰ سال  بطول انجامید بیاندیشید. این مدت زیاد باید چه چیزی در مورد میزان محدود بودن ما در درک اینکه مسائل از جمله بازگشت مسیح، دست کم در دید ما، به نظر طولانی می​آید، به ما بگوید؟





چهارشنبه   ۲۰ فوریه

جنگ علیه بازماندگان

مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۷ را بخوانید. در آخر زمان شیطان علیه چه کسانی جنگ خواهد کرد؟


واژه «باقی» با «بازماندگان» کسانی را توصیف می​کند که به خدا وفادار می​مانند، در حالی که اکثریت مرتد هستند (اول پادشاهان باب ۱۹ آیه ۱۸، مکاشفه یوحنا باب ۲ آیه ۲۴). در آخر زمان، در حالی که اکثریت مردم جهان در طرف شیطان هستند، مردمی خواهند بود که به مسیح وفادار خواهند ماند و با خشم کامل شیطان روبرو خواهند شد.


دو ویژگی بازماندگان در مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۷ چه می​باشند؟ چگونه انسان می​تواند متقاعد شود که جزء بازماندگان آخر زمان خدا می​باشد؟


بازماندگان آخر زمان احکام خدا را نگه می​دارند. باب ۱۳ مکاشفه یوحنا نشان می​دهد که اولین لوح ده فرمان برای نبرد آخر زمان مهم خواهد بود. مؤلفه اصلی چهار فرمان اول عبادت می​باشد. مسئله اصلی در بحران نهایی این است که چه کسی باید پرستش شود. در حالی که مردم جهان تصمیم خواهند گرفت تصویر وحش را عبادت کنند، بازماندگان خدای خالق را خواهند پرستید (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۷) و فرمان چهارم به ویژه به خدا به عنوان خالق ما اشاره دارد که یکی​از دلایلی است که ما معتقدیم این فرمان در بحران نهایی در آخر زمان، نقشی محوری خواهد داشت.

همچنین، ویژگی دوم بازماندگان آخر زمان این است که آن​ها به عیسی مسیح شهادت می​دهند که توضیح مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیه ۱۰​، «روح نبوت است».  « با مقایسه این آیه با مکاشفه ٢٢: ۹، می بینیم که «برادران» یوحنا کسانی هستند که شهادت عیسی و انبیا را دارند، بنابر این «شهادت عیسی» اشاره به این است که عیسی از طریق انبیای خود به حقیقت شهادت می دهد، درست همانگونه که از طریق یوحنا چنین کرد (مکاشفه ١: ٢). مکاشفه نشان می دهد که در خاتمه زمان، امت خدا «روح نبوت» خواهند داشت که آنان را در میانه سختی های زمان هدایت نماید، در حالی که شیطان تمامی تلاش های خود را بکار می گیرد تا آنان را فریب داده و نابود سازد. بعنوان مسیحیان باورمند ادونتیست، برای کار بشارت از طریق الن جی وایت به ما بصیرت نبوتی داده شده است.   

به نظر شما برخی از بینش​ها و بصیرت های باورنکردنی که از طریق «روح نبوت» به ما داده شده​اند، کدامند؟ این عطا چه الزاماتی بر ما دارد، چه به طور فردی و یا مجموعه کلیسا؟

پنجشنبه   ۲۱ فوریه

استراتژی آخر زمان شیطان

مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱۷ تغییری در راهکار شیطان نشان می دهد،  در حالی که تلاش می​کند تا مردم جهان را به سمت خود جذب کند و حتی پیروان وفادار مسیح را فریب دهددر طول تاریخ مسیحیت، شیطان با کار رستگار کننده خدا ضدیت نمود، در درجه اول با روش های موذیانه سازش با کلیسا و از طریق تهدید و فشار و جفا از خارج. تاریخ نشان می دهد که، گرچه در حالی که برای قرنها این شیوه موفق بود، ولی این راهکار اصلاحات و کشف مجدد حقایق کتاب مقدس توسط امت خدا، به تدریج خنثی شد. هرچند، شیطان به محض درک اینکه زمان او رو به تمام است، بر تلاشهای خود شدت بخشیده و به جنگ بر ضد بازماندگان زمان آخر خدا می رود (مکاشفه ١٢: ١٧). حمله های او بر علیه بازماندگان شامل فریب های عظیم خواهد بود. معجزات از طریق دیو ها با آشکارسازی های روحگرائی معرفی خواهند شد (مکاشفه ١٦: ١٤). این تغییر استراتژی شیطان با گذار از تاریخ به تمرکز آخر زمان مطابقت دارد (متی ٢٤: ٢٤ را ببینید).  

قابل توجه است که واژه «فریب» بطور مرتب در مکاشفه ١٢-٢٠ برای تشریح فعالیت های آخرزمان شیطان بکار رفته است.واژه فریب در مکاشفه ١٢: ۹ شروع و در مکاشفه ٢٠: ٧-١٠ خاتمه می یابد که شرحی از فعالیت های آخر زمان شیطان در کتاب مکاشفه می باشد.

دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۸ تا ۱۲ و مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۱۳و ۱۴ و باب ۱۹ آیه ۲۰ را بخوانید. ماهیت فریب آخر زمان شیطان چیست؟


مکاشفه یوحنا باب​های ۱٢ تا ۲۰ شیطان را به تصویر می کشد که در تلاش برای فریب جهان است (مکاشفه ١٢: ۹؛ ١۳: ١٤؛ ١۸: ٢۳؛ ١۹: ٢٠؛ ٢٠: ۸ را ببینید). او در عوض از قدرتهای سیاسی و مذهبی استفاده می کند تا کار خود را انجام دهد: روم بت پرست، توسط اژدها نمادین شده (مکاشفه ١٢: ٤ و ۵)؛ با قدرتی دنبال شد که نماد جانور یا وحش دریا بود (مکاشفه ١٢: ٦ و ١۵؛ مکاشفه ١۳: ١-۸)؛ و نهایتاً قدرتی که بعنوان وحش زمینی نمایدن شده است (مکاشفه ١۳: ١١). در سراسر مابقی کتاب، اعضای این گروه بت پرست/روحگرای وابسته به شیطان بعنوان آزدها نمایدن شده؛ کاتولیک روم، نماد جانور دریایی؛ و پروتستان مرتد، بعنوان شبیه بره یا جانور زمینی نمایدن شده که بطور جداناشدنی بر علیه فعالیت های خدا در این جهان متحد شده اند.آنان با هم کار می کنند تا مردم را فریب داده تا از خدا جدا شده و منحرف شوند و با شیطان برای جنگ بر علیه خدا متعال متفق شوند (مکاشفه ١٦: ١۳ و ١٤). این ساختارهای مذهبی در آمدن دوباره مسیح نابود خواهند شد (مکاشفه ١۹: ٢٠)، در حالی که اژدها، که نماد اهریمن است، و از طریق این قدرتهای زمینی کار می کند (مکاشفه ١٢: ۹) در خاتمه هزار سال نابود خواهد شد (مکاشفه ٢٠: ١٠). مکاشفه نشان می دهد که فریب آخر زمان چنان عظیم خواهد بود که اکثر مردم راه ضلالت را انتخاب خواهند کرد (متی ٧: ١۳).  

دوبار در مکاشفه یوحنا برای کسب حکمت و بصیرت روحانی فراخوان داده شده تا بتوانیم بینش کسب کرده و در مقابل ماهیت فعالیت های فریبکارانه شیطان ایستادگی کنیم (مکاشفه ١۳: ١۸، مکاشفه ١٧: ۹). چه نوع حکمتی در این جا مد نظر می​باشد؟ با توجه به یعقوب باب ۱ آیه ۵، ما چگونه می​توانیم این حکمت را بدست آوریم؟

جمعه   ۲۲ فوریه

تفکری فراتر:  دام های شیطان، صفحات ۵١۸-۵۳٠، از کتاب جدال عظیم ، نوشته الن جی وایت را مطالعه کنید.

هدف  باب ۱۲ مکاشفه یوحنا پیش از هر چیز این است که اولاً به قوم خدا بگوید که رویدادهای آخر زمان بخشی از نبرد بزرگ میان مسیح و شیطان است. کتاب به ایشان درباره آنچه امروزه با آن مواجه هستند و قرار است به گونه​ای حتی جدی​تردر آینده با آن روبرو شوند - یک دشمن با تجربه و خشمگین - هشدار می​دهد. پولس در مورد فعالیت آخر زمان مظهر شرارت به ما هشدار می​دهد ... با انواع آیات و نشانه​ها و معجزات فریبنده  و هر نوع شرارتی که برای محکومین به هلاکت فریبنده است همراه خواهد بود، چون آنها عشق به حقیقت را که می​تواند آنان را نجات بخشد قبول نکردند​(دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۹ و ۱۰).

مکاشفه یوحنا ما را برمی​انگیزد که آینده را جدی بگیریم و وابستگی​مان به خدا را اولویت خود سازیم. از سوی دیگر،​ مکاشفه یوحنا به ما اطمینان می​دهد که اگر چه شیطان دشمنی قوی و باتجربه است، ولی به اندازه کافی برای غلبه بر مسیح قدرتمند نیست (مکاشه یوحنا باب ۱۲ آیه ۸ را ببینید). امید برای قوم خدا تنها می​تواند در کسی یافت شود که در گذشته فاتحانه شیطان و نیروهای شریر او را شکست داد. و او وعده داده است همیشه، حتی تا پایان زمان، با پیروان وفادار خود باشد (متی باب ۲۸ آیه ۲۰).




سوالاتی برای بحث

۱- ما ادونتیست​های روز هفتم خود را دارای ویژگی​های بازماندگان آخر زمان می​بینیم. چه امتیازی!​همچنین چه مسئولیتی. (لوقا باب ۱۲ آیه ۴۸ را ببینید.) چرا با این وجود، ما باید مراقب باشیم و فکر نکنیم که این نقش، نجات شخصی ما را تضمین می​کند؟

۲- ما بطور کلی، خیلی زیاد در مورد قدرت شیطان سخن می​گوییم. این درست است که شیطان موجود قدرتمندی می​باشد؛ اما من از خدا ممنونم برای نجات دهنده​ای توانا که شیطان را از آسمان بیرون راند. ما درباره دشمن خود صحبت می​کنیم، درباره او دعا می​کنیم،​به او فکر می​کنیم؛ و او در تصورات ما بزرگتر و بزرگتر می​شود. اکنون چرا در مورد عیسی سخن نگوییم؟چرا در مورد قدرت و محبت وی نگوییم؟ شیطان از اینکه ما قدرتش را بزرگ جلوه دهیم، خشنود می​شود. عیسی را در قلب خود نگه دارید، در مورد او بیاندیشید و با متشبه شدن به تصویر وی تغییر خواهید یافت. - الن جی. وایت،

Ellen G. White, The Advent Review and Sabbath Herald, March 19, 1889.

... مسیحیان به چه روش​هایی قدرت شیطان را بزرگ جلوه می​دهند؟ از سوی دیگر، در انکار نمودن نه تنها حقیقت قدرت شیطان بلکه واقعیت وجودش نیز چه خطراتی وجود دارد؟



درس نهم ۲۳ فوریه تا ۱ مارس

شیطان و دو متحدانش

بعد از ظهر روز سبت

مطالعه این هفته: مکاشفه باب ۱۳؛ مکاشفه باب ۱۷ آیه ۸؛ دانیال باب ۷ آیه ۲۴؛ دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۲ تا ۱۲؛ مکاشفه باب ۱۲ آیات ۱۴ تا ۱۶؛​ اول پادشاهان باب ۱۸ آیه ۳۸.

آیه حفظی: « از این رو اژدها نسبت به آن زن خشمگین شد و رفت تا با بقیهً فرزندان او که فرمان​های خدا را نگاه می​دارند و به عیسی شهادت می​دهند بجنگد و اژدها در کنار دریا به انتظار ایستاد​ » (مکاشفه باب ۱۲ آیه ۱۷).

باب ۱۲ مکاشفه، شیطان را به تصویر می کشد که به امت وفادار خدا حمله می کند، شامل جفا بوسیله روم بت پرست و بعداً روم وابسته به سیستم پاپ در خلال ١٢٦٠ روز/سال (۵۳۸-١٧۹۸ میلادی؛ مکاشفه ١٢: ٦، ١۳، ١٤ و درس ٧، سه شنبه را ببینید).  باب ۱۳ او را در حال آماده شدن برای نبرد نهایی اما با کمک دو متحدش به تصویر می​کشد، که هر دو بعنوان حیواناتی وحشی به تصویر کشیده شده اند. تحت هدایت شیطان، اژدها و این دو حیوان وحشی در پایان متحد می شوند تا بر ضد فعالیت های رهایی بخش خدا عمل کرده و اتحاد با جهان را بدست آورند.

احتیاط لازم است. تعبیر نبوتهای  گذشته که هم اکنون محقق شده اند ساده است. ولی وقتی به نبوتهایی میرسیم که هنوز محقق نشده اند، مانند درس روز سه شنبه، باید بیشتر دقت کنیم و مراقب باشیم. خداوند به ما نشان می دهد که چه چیزی در پایان اتفاق خواهد افتاد تا غافلگیر نشویم، ولی آنها به ما نمی گویند که دقیقاً چطور وقایع نهایی گشوده خواهند شد. بنابر این باید مراقب باشیم تا فراتر از آنچه که نبوت می گوید فرض و گمان داشته باشیم. بیایید فراموش نکنیم که نبوت های مکاشفه اهداف عملی دارند: تا به ما تعلیم دهند که چگونه امروز زندگی کنیم و برای آینده آماده باشیم.  

* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۲ مارس آماده شوید.

یکشنبه ۲۴ فوریه

وحش دریا

مکاشفه باب ۱۳ آیات ۱ تا ۴ و ۸ و باب ۱۷ آیه ۸ را بخوانید. ویژگی​های وحش کدامند و مراحل به وجود آمدنش چه می​باشند؟


یوحنا می بیند که جانوری غول پیکر از آب بیرون می آید.در حالی که وحش معرف قدرت سیاسی است، توصیف وحش دریا اشاره به قدرتی دارد که هم مذهبی و هم سیاسی است. دریا نماد جمعیت زیاد منطقه اروپاست که جانور دریایی پس از سقوط امپراتوری روم از آن بر می خیزد (مکاشفه ١٧: ١۵).

یوحنا وحش را در حال بیرون آمدن از آب توصیف می​کند. وحش دارای هفت سر و ده شاخ مانند ازدهای مکاشفه باب ۱۲ آیه ۳ و ٤ دارد و رابطه نزدیک آنرا با روم بت پرست نشان می دهد.  بر سرهای وحش نامی کفرآمیز و بر روی شاخ​ها تاج​های سلطنتی قرار دارد. سرهای وحش قدرت​هایی هستند که شیطان برای آزار و جفای قوم خدا در طول تاریخ بکار برد (مکاشفه باب ۱۷ آیات ۹ تا ۱۱). نام کفرآمیز به عنوان و شهرتی الهی اشاره می کند که وحش آن را طلب می کند. ده شاخ به دانیال باب ۷ آیه ۲۴ اشاره می​کنند که نمادهایی از ملت​هایی هستند که از پس از فروپاشی امپراتوری روم بوجود آمدند. این ویژگی​ها مرحله مربوط به پاپ امپراتوری روم را نشان می​دهند.

وحش دریا، شبیه پلنگی است که پاهای خرس  و دهان شیر دارد. به همین ترتیب،​ وحش ویژگی​های چهار حیوان وحش را بعنوان (نمادهای امپراتوری​های جهان) که در دانیال باب ۷ آیات ۲ تا ۷تشریح شده اند: بابل، مادها-پارس​ها،​یونان و روم. با این وجود، یوحنا آن​ها را با ترتیب معکوس فهرست می​کند و نشان می​دهد که وحش دریا به چهار وحش در باب ۷ دانیال، امپراتوری روم مرتبط است.

اژدها (امپراتوری روم بت پرست که توسط شیطان توانمند شده است)  قدرت، تاج و تخت و اقتدار عظیم خود را به وحش داد. درست همانطور که پدر تاج و تخت و اقتدار خود را به مسیح داده است (مکاشفه باب ۲ آیه ۲۷)، پس شیطان نیز نمایندگی و جانشینی خود بر روی زمین اعطا می​کند.

مکاشفه باب ۱۳ آیه ۵ ٧ بیان می​کند که دوره فعالیت​های جفاکارانه وحش، در طی تاریخ مسیحیت ۴۲ « ماه » می​باشد.همانگونه که دیدیم، جفای زن پاکدامن برای « زمانی و زمانی و نصف زمان طول کشید » که سه و نیم « زمان » یا « سال » نبوتی می شود (مکاشفه ١٢: ١۳ و ١٤؛ را با دانیال ٧: ٢۵ مقایسه کنید). چهل و دو « ماه » نبوتی برابر با ۳۰ روز که در ٤٢ ضرب شده و ١٢٦۰ روز/سال می شود (مکاشفه ١٢: ٦). بنابر این، زمانی و زمانی و نصف زمان، ٤٢ ماه و ١٢٦۰ روز، همگی به همان دوره ١٢٦۰ ساله معطوف می شود. این مرحله زمانی که سرهای وحش به شدت مجروح شده ، پایان می​پذیرد. با بهبود زخم​ها، وحش به زندگی باز می​گردد. این تحسین جهانیان را به همراه دارد و آن​ها اژدها و وحش را پرستش می​کنند.

دوشنبه ۲۵ فوریه

فعالیت​های وحش دریا

همانطور که دیروز دیدیم، مکاشفه باب ۱۳ آیه ۵ درباره دوره زمانی خاصی از آزار و جفا سخن گفت. ۴۲ ماه فعالیت​های وحش همان دوره زمانی ۱۲۶۰ روز/سال آزار و اذیت زن/کلیسا در مکاشفه باب ۱۲ آیه ۱۴ می​باشد. ( یک روز نبوتی نماد یک سال است [اعداد ١٤: ۳٤ ، حزقیال ٤: ٦]. در درس ٧ مطالعه روز سه شنیه را ببینید). سال ۵۳۸ پس از میلاد مسیح تقریباً آغاز این دوره پیشگویی را مشخص می​کند، زمانی که کلیسای روم به رهبری پاپ خود به عنوان قدرت کلیسایی که در طول قرون وسطی بر جهان غرب حاکم بود مقرر نمود. رویدادهای انقلاب فرانسه ضربه مرگباری بر وحش در سال ۱۷۹۸ پس از میلاد وارد نمود و از این رو، حکومت ظالمانه کلیسا و مذهب در دولت را به طور موقت پایان داد.

مکاشفه باب ۱۳ آیات ۵ تا ۸ را با دانیال باب ۷ آیه ۲۴ و دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۲ تا ۱۲ مقایسه کنید. به چه روشهایی فعالیت​های وحش دریا به چه شیوه​هایی بازتاب دهنده توصیفات شاخ کوچک و مرد متمرد است؟


فعالیت​های وحش در طول دوره ۱۲۶۰ روز/سال نبوتی از لحاظ کفرگویی بیان شد​ه​اند. در عهد جدید،​ کفرگویی می​تواند نشان مطالبه برابری با خدا (یوحنا باب ۱۰ آیه ۳۳،​متی باب ۲۶ آیات ۶۳ تا ۶۵) و عمل غصب اقتدار او (مرقس باب ۲ آیه ۷). کفرگویی​های وحش دریا « بر ضد خداست، تا نام و خیمه او و کسانی که در آسمان سکونت دارند  را بی حرمت سازد » (مکاشفه باب ۱۳ آیه ۶). خدا در معبد آسمانی ساکن است،​جایی که مسیح بخاطر رستگاری ما خدمت می کند. وحش دریا در پی بی اثر کردن کار میانجی​گری مسیح است تا با جایگزین نمودن یک کاهن بشری ،نجات و آمرزش گناهان را انجام دهد.

باب ۱۳ مکاشفه به زمان ارتداد عمده در مسیحیت اشاره دارد که در زمانی که کاتولیک روم مقام و اقتدار خدا را توسط پاپ به عنوان راس آن مطالبه نمود، محقق شد. کسانی که تسلیم روم نشدند با آزار و جفا و شهادت روبرو شدند. اگر چه امروزه چنین بیانیه هایی خشن و حتی متعصبانه در نظر گرفته می​شوند، زمان حاضر نمی تواند تاریخ را پاک کند، صرف نظر از اینکه چه تعدادی از مردم چنین چیزی را بخواهند.  

ما چگونه می​توانیم به پیشگویی درباره تاریخ کلیسا وفادار بمانیم و در عین حال مادامی که این حقایق را به دیگران ارائه می​کنیم،​ مهربان و مراقب باشیم؟


سه شنبه   ۲۶ فوریه

وحش برخاسته از زمین

نیمه اول باب ۱۳ مکاشفه، قدرت فعال روم را در خلال دوره نبوتی  ۱۲۶۰ روزه/ساله تشریح می کند. با رویدادهای انقلاب فرانسه، این نظام مذهبی- سیاسی، زخمی کشنده دریافت نمود. با این وجود، این زخم کشنده در نهایت بهبود خواهد یافت و این نظام را بار دیگر احیاء نمود. نیمه دوم این باب نحوه اتفاق افتادن این زخم کشنده را توصیف می​کند.

مکاشفه باب ۱۳ آیه ۱۱ را بخوانید. ویژگی​های وحش دوم کدامند؟ با توجه به مکاشفه باب ۱۲ آیات ۱۴ تا ۱۶، اهمیت این واقعیت که این وحش از زمین برمی​خیزد، چیست؟


یوحنا وحش دیگری را مشاهده می​کند که از زمین بیرون می آید. این به دومین وحش به عنوان قدرت مشابه با قبلی اشاره دارد. با این وجود، در تضاد با وحش اول که ظاهری وحشتناک داشت، ​وحش زمین ظاهری بی​خطر دارد. این وحش دو شاخ مثل شاخهای برّه دارد (مکاشفه باب ۱۳ آیه ۱۱). برّه در مکاشفه نماد منحصر به مسیح می​باشد. از این رو،​این قدرت آخر زمان ظاهری شبیه به مسیح دارد.

این قدرت،​ در قلمروی ظهور کرد که از زنی در برابر سیل جفا در ختم ١٢٦۰ روز/ سال محافظت نمود که نمادی از کلیسای راستین خدا بود (مکاشفه ١٢: ١٤-١٦). این وحش زمینی بطور بدیهی یک بازیگر تازه بر روی صحنه است، که بعنوان قدرت جهانی پس از وحش دریا برخاسته و در وقایع انقلاب فرانسه زخم کشنده ای دریافت نموده است، که بدین معنی است که وحش زمینی بازیگر خاص آخر زمان است.  

« کدام ملت از دنیای نوین در سال ١٧۹۸ در قدرت ظهور کرد، که وعده قدرت و عظمت می دهد و توجه جهان را به خود جلب می کند؟ کاربرد سمبل به کسی اجازه سوال نمی دهد. یک ملت، تنها یکی، با مشخصات نبوت مطابقت دارد؛ بدون اشتباه به ایالات متحده امریکا اشاره می کند. الن جی وایت .

Ellen G. White, The Great Controversy, p. 440.

مکاشفه ١۳: ١١ نشان می دهد که امریکا که اکثریتی پروتستان دارد، سرانجام مانند اژدها شروع به سخن گفتن می کند، همچون شیطان، با تاثیری جهانی مشابه با امپراتوری روم. این قدرت آخر زمانی سبب شد که کل دنیا اولین وحش را پرستش کند، که زخمی کشنده دریافت کرده بود. با کلامی دیگر، ایالات متحده، که یکبار مامن و ماوایی برای کلیسا فراهم ساخته بود، در زمانی نقش جفاگر را در وقایع ایام آخر بازی خواهد کرد.  

هنگامی که ایالات متحده نخستین بار به عنوان دومین وحش شناسایی شد،​قدرت و تأثیرش به هیچ وجه نزدیک به آنچه امروزه است، نبود. این واقعیت چگونه به تأیید شناسایی ایالات متحده به عنوان قدرت به تصویر کشیده شده در پیشگویی کمک می​کند؟

چهارشنبه   ۲۷ فوریه

تصویر وحش

مکاشفه باب ۱۳ آیات ۱۲ و ۱۳ را بخوانید. اول پادشاهان باب ۱۸ آیه ۳۸ و اعمال رسولان باب ۲ آیه ۳ چگونه به ما در درک ماهیت فعالیت​های فریبنده وحش - که بزرگ​ترین آن​ها آوردن آتش از آسمان است -  کمک می​کند؟

با انجام معجزات، وحش شبیه به بره بسیاری را متقاعد خواهد کرد که کلام آن درست است به رغم اینکه در هماهنگی و توازن کامل با کلام نیست. « از طریق عامل روحگرائی، معجزات شکل خواهد گرفت، بیمار شفا خواهد یافت و بسیاری از شگفتی های غیر قابل انکار صورت خواهد گرفت » الن جی وایت.

Ellen G. White, The Great Controversy, p. 588

این معجزات به وحش شبیه به بره کمک خواهد کرد تا ساکنان زمین را ترغیب به ساخت تصویر وحش دریا کنند که زخمی کشنده دریافت نمود.

بهبود زخم کشنده وحش دریا به احیاء روم وابسته به پاپ، به عنوان قدرت مذهبی _ سیاسی اشاره دارد.  وحش شبیه به برّه همچون اژدها شروع به سخن گفتن می کند و قدرت وحش دریا را اعمال کرده و عدم تحمل خود را با این نماد ها به اقوام دیگر نشان می دهد.  

« چنین اعمالی با اصول این حکومت مغایرت دارد، به نبوغ نهادهای آزاد آن، با اظهار علنی اعلامیه استقلال، و با قانون اساسی .... ولی تناقض و ناسازگاری چنین حرکتی با نمادی که معرفی شده مطابقت دارد. این وحش شبیه بره شاخداری است که اقرار به پاکی، آرامی و بی خطر بودن دارد ولی شبیه یک اژدها صحبت می کند....

« به آنان می گوید که بر زمین ساکن شوید، تا آنان بتوانند تصویری شبیه وحش بسازند. در اینجا بطور واضح شکلی از یک حکومت ارائه شده که به موجب آن قدرت قانونگذاری به مردم سپرده شده، یک گواهی قابل توجه مبنی بر اینکه ایالات متحده ملتی است که در نبوت مشخص شده است.

« ولی امثنای تصویر وحش کدام است؟ و چگونه شکل می گیرد؟ تصویری که توسط وحش دو شاخ شکل گرفته، تمثال و تصویر مربوط به خود وحش است. که تمثال وحش نیز نام دارد.

سپس برای آموختن اینکه تصویر چه شکلی است و چگونه شکل می گیرد، باید ویژگی های خود وحش یعنی سیستم حکومتی پاپ مطالعه شود.  

« وقتی که کلیسای اولیه با جدایی از سادگی انجیل و پذیرش مناسک و رسوم بت پرستی فاسد گردید، روح و قدرت خدا را از دست داد؛ و بخاطر کنترل ضمیر مردم، در پی حمایت از قدرت های دنیوی و غیر دینی افتاد. نتیجه آن سیستم حکومتی پاپ بود، کلیسایی که قدرت حومت را کنترل و آن را برای پیشرفت کارهای خود بکار می برد، خصوصاً برای مجازات «ارتداد»...

« هنگامی که کلیساهای پیشگام ایالات متحده، با چنین اصول اعتقادی که با هم در اشتراک دارند متحد می شود، بر حکومت تاثیر گذارده و احکام خود را تحمیل کرده و نهادهای خود را ابقا می نماید، سپس امریکای پروتستان تصویر سلسلسه مراتب روم را شکل داده، و تاوان مجازات های مدنی نتیجتاً بطور اجتناب بر دگراندیشان خواهد بود...

« تصویر وحش معرف شکلی از ارتداد پروتستان است که رشد خواهد کرد هنگامی که کلیساهای پروتستان در جستجوی کمک از قدرت های مدنی برای تحمیل عقاید تعصب آمیز  خود باشد. الن جی وایت.

Ellen G. White, The Great 21 Controversy, pp. 442–44

پنجشنبه   ۲۸ فوریه

نشان وحش

باب ۱۳ مکاشفه نشان می​دهد که وحش شبیه به برّه در بحران نهایی نقش اصلی را ایفا خواهد نمود. این قدرت جهانی سیستمی سراسری ایجاد خواهد کرد که به کنترل اعتقادات مردم مبادرت خواهد ورزید.  این سیستم بازتابی از مسیحیت قرون وسطی تحت کنترل پاپ می باشد.

مکاشفه باب ۱۳ آیات ۱۶ و ۱۷ و تثنیه باب ۶ آیات ۴ تا ۸ را بخوانید. رابطه زدن نشان بر روی پیشانی و دست راست با فرمان​های خدا چه ارتباطی دارد؟


مردم تمام طبقات اجتماعی تحت فشار قرار خواهند گرفت که نشان وحش را بر روی دست راست یا پیشانی خود بزنند. دریافت این نشان یعنی پیوند با وحش. درست همانطور که مُهر، افراد متعلق به خدا را شناسایی می​کند (مکاشفه ٧: ۳ و ٤؛ مکاشفه باب ۱۴ آیه ۱)،​نشان وحش نیز پرستش کنندگان وحش را مشخص می​کند.

نشان وحش هیچ نوع علامت قابل مشاهده​ای نمی​باشد. قرار گرفتنش بر دست راست یا پیشانی بر اساس دستورالعملی است که موسی به بنی​اسرائیل داد تا شریعت خدا را به عنوان نشانی بر دست یا پیشانی خود ببندند (تثنیه باب ۶ آیه ۸). این اشاره می​کند که نشان بر پیشانی به تحت تأثیر قرار دادن ذهن با شریعت خدا و بر دست راست به رفتار، آنچه مردم انجام می​دهند، اشاره دارد.

مسئله اصلی در بحران نهایی، عبادت و فرمانبرداری از خدا در نگه داشتن فرمان​هایش خواهد بود (مکاشفه باب ۱۴ آیه ۱۲). فرمان سبت به طور خاص آزمودن وفاداری و فرمانبرداری از خدا خواهد بود. همانگونه که سبت علامت متمایز فرمانبرداری قوم وفادار خدا است (حزقیال باب ۲۰ آیه ۱۲ و ٢۰)، نشان وحش نیز علامت اطاعت از وحش و اتحاد با او  می​باشد.

نشان وحش به عنوان جایگزین فرمان​های بشری به جای احکام خدا عمل می​کند. بزرگ​ترین گواه این واقعیت، ایجاد نهاد انسانی یکشنبه (دانیال باب ۷ آیه ۲۵ را ببینید) به عنوان روز عبادت به جای روز هفتم سبت، روز تعیین شده در کتاب مقدّس می​باشد. ما خداوند را به عنوان خالق عبادت می​کنیم؛ و روز هفتم سبت از ابتدای خلقت جهان ما به عنوان علامت حقیقی آفرینندگی وی بوده است. تلاش برای تغییر علامت آفرینندگی خدا به روزی دیگر، تلاش برای غصب نمودن نقش و قدرت خدا می​باشد. «نشان وحش سبت پاپی می باشد .... هنگامی که هرمان سبت جعلی تحمیل خواهد شد، و صدای بلند فرشته سوم بر علیه پرستش وحش و تمثال او هشدار می دهد، ... آنگاه کسانی که همچنان به طغیانگری ادامه می دهند، نشان وحش را دریافت خواهند نمود. الن جی وایت

Ellen G. White, Evangelism, pp. 234, 235.

مکاشفه ١۳: ١۸ می گوید: این​ خود معمایی​ است​و هر که​باهوش​باشد می​تواند عدد جانور را محاسبه​کند. این​ عدد، اسم​یک​ انسان​است​و مقدار عددی​ حروف​نام​او ۶۶۶  است ». این مرد کیست؟ پولس او را به عنوان « مرد گناه » تشریح می کند (دوم تسالونیکیان ٢: ۳). این چهره به قدرت پاپ اشاره می کند که توسط وحش دریا نمادین شده است، که نام کفرآمیز آن بر روی سرهایش اشاره به عنوان الهی است که برای خودش مدعی است، تا باصطلاح جایگاه پسر خدا را بر روی زمین بگیرد.


جمعه   ۱ مارس

تفکری فراتر: مکاشفه نشان می​دهد که سبت علامتی از اطاعت در پایان تاریخ خواهد بود. با این وجود، ما باید به یاد داشته باشیم که نگه داشتن یکشنبه اکنون خود به معنای داشتن نشان وحش نیست. نگه داشتن یکشنبه تنها زمانی که مردم با وجود فریب​های موجود، مسائل مربوط به انتخاب یک روز برای عبادت  را درک کرده​اند و انتخابشان موافق یا مخالف با خدا باشد، نشان وحش خواهد شد. با این حال،​آن زمان همچنین در آینده قرار دارد.

« هیچ کس هنوز نشان وحش را دریافت نکرده است. زمان آزموده شدن هنوز نیامده است. در همه کلیساها از جمله کاتولیک روم مسیحیان واقعی وجود دارند. هیچ کدام تا زمانی که نور را نداشته باشند و تعهد فرمان چهارم را نبینند، محکوم نمی​شوند. اما هنگامی که حکم نگه داشتن سبت تقلبی اجرا شود،​و فریاد بلند فرشته سوم به بشر علیه عبادت وحش و تصویرش هشدار بدهد،​خط میان درست و اشتباه به وضوح کشیده خواهد شد. سپس، کسانی که همچنان به تخلف ادامه دهند نشان وحش دریافت خواهند نمود - الن جی. وایت،

—Ellen G. White, Evangelism, pp. 234, 235

بیایید به یاد داشته باشیم که امروزه نگه داشتن یکشنبه باعث از دست رفتن یک فرد و یا نجات او نمی شود. با این وجود آن زمان رسیده است که نشان وحش مسئله اصلی خواهد شد و انتخاب روزی برای عبادت آزمون وفاداری خواهد بود. مکاشفه از قوم خدا می​خواهد که کتاب مقدس را برداشته و با روحیه​ای راسخ کلام نبوی را برای خود مطالعه کنند و تمام تلاش خود را بکنند که انجیل مسیح را به کسانی که هنوز آن را دریافت نکرده​اند، برسانند.

سوالاتی برای بحث

۱- همچنانکه وضعیت جهان امروزی را مشاهده می​کنید، چه گرایشاتی در حوزه​های مذهبی و سیاسی می​یابید که به نظر می​رسد بسوی محقق شدن  نبوت مکاشفه باب ۱۳ به پیش می روند؟

۲- همچنانکه منتظر پایان هستیم، نگرش ما نسبت به مسیحیان در سایر فرقه​ها چگونه باید باشد؟ به اندرز زیر فکر کنید: خدمتگزاران ما باید به دنبال نزدیک شدن به خدمتگزاران سایر فرقه​ها باشند. برای این افراد که مسیح برایشان میانجی​گری می​کند، دعا کنید. آن​ها مسئولیتی جدی دارند. ما به عنوان رسولان مسیح، باید علاقه​ای جدی و عمیق به چوپانان گله​ها نشان دهیم. - الن جی. وایت، ...

—Ellen G. White, Testimonies for the Church, 2 vol. 6, p. 78.

ما در نگرش خود نسبت به مسیحیان سایر فرقه​ها، چگونه می​توانیم از نشان دادن روحی غیر مسیحی اجتناب کنیم؟ چگونه باید برای آن​ها و عقیده شخصی​شان احترام قائل شویم بدون اینکه باورهای خود را به خطر نیاندازیم؟














درس دهم ۲ تا ۸ مارس

انجیل ابدی خدا

بعد از ظهر روز سبت

مطالعه این هفته: مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیات ۶ تا ۱۲؛ متی باب ۲۴ آیه ۱۴؛ جامعه باب ۱۲ آیات ۱۳ و ۱۴؛ خروج باب ۲۰ آیات ۲ تا ۱۱؛ اشعیا باب ۲۱ آیه ۹، باب ۳۴ آیات ۸ تا ۱۰.

آیه حفظی: « در اینجاست صبر مقدّسین که احکام خدا و ایمان عیسی را حفظ می​نمایند » (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۱۲).

مکاشفه یوحنا نشان می​دهد که فریب آخر زمان شیطان چنان موفق خواهد بود که جهان انتخاب خواهد نمود وحش را عبادت کرده و نشان او را دریافت نماید. با این وجود، مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیات ۱ تا ۵ به ما می​گویند که خدا بازماندگان خود را خواهد داشت، کسانی که برای خداوند می ایستند، زمانی که اکثر جهانیان چنین نمی​کنند.

در انتها مردم بایدانتخاب کنند، که عبادت کنند یا نکنند (همه همیشه چیزی را عبادت می​کنند)، چه کسی باید پرستش می​باشد. عبادت کنندگان وحش نشان را بر روی پیشانی یا دست راست خود به عنوان نماد از انتخاب خود برای خدمت کردن به این نظام مرتد با ذهن و اعمال خود، دریافت خواهند کرد.

در عین حال، جهان شاهد انتشار گسترده انجیل به گونه​ای خواهد بود که از زمان پنطیکاست مشاهده نشده است، خواهد بود. پیش از آمدن داوری​های خدا بر بشر متمرد، خدا پیام​های هشدار خود را خواهد فرستاد « و فرشته​ای دیگر را دیدم که در وسط آسمان پرواز می​کند و انجیل جاودانی را دارد تا ساکنان زمین را از هر امّت و قبیله و زبان و قوم بشارت دهد » (مکاشفه ١٤: ٦).خدا نمی​خواهد کسی نابود شود بلکه همه نجات یابند، که به همین دلیل است که مرگ مسیح برای تمام بشریت بود. مسئل این است که چه کسی آن تمهیدات را خواهد پذیرفت و چه کسی خیر.

* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۹ مارس آماده شوید.

یکشنبه ۳ مارس

پیام​های سه فرشته

درست پیش از پایان، خدا پیام​های هشدار خود را می​فرستد که به طور نمادین در قالب سه فرشته سخنگو در حال پرواز در آسمان به تصویر کشیده شده​اند. واژه یونانی معادل فرشته (angelos) به معنی پیام​رسان می​باشد. شواهد متقن از مکاشفه یوحنا پیشنهاد می کند که سه فرشته برای قوم خدا ایستاده اندکه پیام​های آخر زمان به ایشان سپرده شده است تا آن​ها را با جهان به اشتراک بگذارند.

مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۶  به همراه متی باب ۲۴ آیه ۱۴ را بخوانید. پیام اولین فرشته با عنوان انجیل جاودانی (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۶) نام برده شده است. شرح این اعلامیه با عنوان « انجیل ابدی » در باره محتوا و هدف پیام فرشته اول چه چیزی به ما می​گوید؟ چرا این پیام محور اعتقادات ماست؟


این اولین پیام آخر الزمان  اعلامیه انجیل در چارچوب ساعت داوری خداست که بر جهان واقع می شود. انجیل خبری خوش در باره خداست، که بشر را بر اساس ایمان به عیسی مسیح و کار او برای آنان نجات می بخشد. انجیل «ابدی و جاودانی» است بخاطر اینکه خدا هرگز تغییر نمی کند. نقشه او در جای خود به پیش می رود، حتی قبل از اینکه ما هستی داشته باشیم (دوم تیموتائوس ١: ۹، تیطس ١: ٢).  پیام فرشته اول، شامل رستگاری و داوری است. خبر خوش نجات برای کسانی است که آن را می​پذیرند اما همچنین هشدار داوری برای کسانی است که امید ارائه شده آن را نمی پذیرند.

سه فرشته در حال انتشار پیام​ها به «آواز بلند» توصیف شده​اند (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیات ۷ و ۹). این پیام ها فوری و مهم هستند؛ و همه باید آنرا بشنوند زیرا به سرنوشت ابدی ایشان مربوط می​شود. همینطور، این پیامها باید به تمام ملت​ها، قبایل، زبان​ها و مردم اعلام شود. این اعلامیه بطور خاصی مهم و برجسته می باشند زیرا در زمان آخر، وحش اقتدار خود را بر همه قبایل، زبان​ها و ملت​ها اعمال خواهد کرد (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آيه ۷). فعالیت های فریبکارانه شیطان، که جهان را هدف قرار داده با اعلامیه جهانی انجیل در  باره پایان زمان تقارن دارد.

پیام​های سه فرشته توسط قوم خدا انتشار می​یابد تا با شیطان و متحدان آخرالزمانی خود مقابله کند که اژدها، نماد بت پرستی/روحگرائی؛ وحش دریا که کاتولیک روم را تداعی می کند؛ و پیامبر کذاب، یا وحش شبیه بره، که معرف پروتستان مرتد می باشد (مکاشفه ١۳). آنان به کار خود ادامه می دهند تا زمان بلای هفتم فرا برسد (مکاشفه ١٦: ١۳ و ١٤). از این رو،​در آخر زمان، دو نوع پیام رقیب و هماورد به جهان ارائه خواهد شد، که هر کدام قصد دارند تا بیعت مردم روی زمین را بدست آورند.

بعنوان ادونتیست​های روز هفتم فراخوانده شده​ایم تا حقایق پایان زمان موجود در پیام های سه فرشته را به همه جهان برسانیم. برای کمک به این امر، چه کاری انجام می​دهید؟ همچنین چه کارهای بیشتری می​توانید انجام دهید؟

دوشنبه ۴ مارس

پیام فرشته اول: بخش ۱

مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۷  را به همراه جامعه باب ۱۲ آیات ۱۳ و ۱۴ بخوانید. خداترسی به چه معناست؟ مفهوم ترسیدن از خدا چگونه به انجیل مرتبط می​شود و انجیل چه ارتباطی با نگه داشتن فرمان​های خدا دارد؟ (رومیان باب ۷ آیات ۷ تا ۱۳ را نیز ببینید.) ارتباط میان خداترسی  و جلال دادن او چیست؟


فراخوان « از خدا بترسید و او را تمجید نمائید » (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۷)، در چارچوب «انجیل ابدی» اعلام گردیده است. درک آنچه مسیح برای نجات ما انجام داده است منجر به واکنش مثبت به وی می​شود.

در کتاب مقدس،  خداترسی و تمجید او بطور نزدیکی با هم مرتبط هستند (مزامیر ٢٢: ٢۳، مکاشفه ١۵: ٤). هر دو باهم تعین کننده رابطه درستی با خدا هستند (ایوب ١: ۸) و همچنین اطاعت و فرمانبرداری از او را ترغیب می کند.

خداترسی به معنی هراس داشتن از او نمی​باشد، بلکه او را جدی بگیریم و اجازه بدهیم تا در زندگی ما حضور داشته باشد. قوم آخرالزمان خدا کسانی هستند که خداترس می​ باشند (مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیه ۱۸ و باب ۱۹ آیه ۵ را ببینید).خدا از قوم خود می خواهد تا او را دوست داشته باشند(تثنیه ١١: ١۳، متی ٢٢: ۳٧)، از او اطاعت کنند (تثنیه باب ۵ آیه ۲۹، جامعه باب ۱۲ آیه ۱۳) و خصوصیت های او را منعکس کنند (پیدایش باب ۲۲ آیه ۱۲).

برای قوم خدا مهم است تا او را تمجید نمایند بهاطر اینکه « ساعت داوری او آمده است »​(مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۷). داوری مورد نظر در اینجا ارزیابی داوری پیش از ظهور می​باشد که قبل از آمدن دوباره مسیح اتفاق می​افتد. هدف از داوری این است که آشکار شود که آیا بدرستی خدا را خدمت کرده ایم یا نه، انتخابی که با اعمال ما هویدا می شود (دوم قرنتیان ۵: ١۰ را ببینید). در پایان این داوری، سرنوشت همه افراد مشخص می​شود (مکاشفه یوحنا باب ۲۲ آیه ۱۱) و عیسی خواهد آمد تا اجر خود را برای همه انسان​ها بر اساس اعمالشان بیاورد (مکاشفه یوحنا باب ۲۲ آیه ۱۲).

داوری در باب ۱۴ مکاشفه یوحنا بخشی از انجیل است. برای کسانی که رابطه درستی با خدا دارند، داوری خبر خوش است؛ به معنی تبرئه شدن، نجات و آزادی است. با این وجود، برای افراد بی​ایمان خبر بد است. پیام داوری پیش رو، فراخوانی برای آن​ها به منظور بازگشت به خدا و توبه است، زیرا خدا نمی​خواهد هیچ کس نابود شود بلکه همه توبه کنند (دوم پطرس باب ۳ آیه ۹).


به تنهایی چگونه می​توانید برای داوری بایستید؟ زندگیتان چه حکمی برای شما به همراه خواهند داشت؟ پاسختان چه چیزی درباره نیاز به انجیل می گوید و اینکه چرا پیوند بسیار نزدیکی با داوری در پیام فرشته اول دارد؟

سه شنبه   ۵ مارس

پیام فرشته اول:  بخش ۲

مکاشفه یوحنا نشان می​دهد که مسائل محوری در بحران نهایی تاریخ زمین، عبادت کردن و فرمانبرداری از خدا، آنگونه که در نگاه داشتن احکامش آشکار شده است (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۱۲)، خواهند بود. مردم جهان به دو گروه تقسیم خواهند شد: کسانی که از خدا ترسیده و او را عبادت می​کنند و آن​هایی که از وحش ترسیده و او را می​پرستند.

چهار فرمان نخست ده فرمان را بار دیگر بخوانید (خروج باب ۲۰ آیات ۲ تا ۱۱). سپس باب ۱۳ مکاشفه یوحنا را بررسی کنید. وحش چگونه طالب پرستش است (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ٧ و ۸)، برپائی تمثال وحش تا پرستش شود (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۱۴ و ۱۵)، بی حرمتی علیه خدا و نام وی (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۵ و ۶)، و دریافت نشان وحش (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۱۶ و ۱۷)، اشاره به حمله شیطان به چهار فرمان نخست از ده فرمان در بحران نهایی اشاره دارند؟


مفهوم اصلی از چهار فرمان نخست از ده فرمان پرستش است. مکاشفه یوحنا نشان می​دهد که این فرمان​ها به معیار وفاداری به خدادر بحران نهایی تبدیل خواهند شد. نبرد نهایی میان مسیح و شیطان به وضوح به پرستش و چهار فرمان نخست مربوط می​شود.

بر مسئله کلیدی در بحران نهایی در دومین هشدار پیام فرشته اول تأکید شده است. فراخوانده شدن به پرستش او را که آسمان و زمین و دریا و چشمه​ها را آفرید (مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۷)،  اشاره​ای لفظی به فرمان چهارم از ده فرمان می​باشد (خروج باب ۲۰ آیه ۱۱). این واقعیت نشان می​دهد که فراخوانده شدن به پرستش خدا و خالق در چارچوب نگاه داشتن سبت داده شده است.

استراحت و عبادت در روز هفتم شنبه، علامت مخصوصی از رابطه ما با خداست (خروج باب ۳۱ آیه ۱۳؛ حزقیال باب ۲۰ آیه ۱۲). پیام فرشته اول نشان می​دهد که در آخر زمان مردم جهان فراخوانده خواهند شد که به پرستش خدای خالق حقیقی بازگردند و جایگاه مشروع وی در زندگی​شان را به او بدهند. این پیام، پاسخی است به فعالیت​های فریبنده آخر زمان شیطان در کشاندن جهان به مذهبی دروغین و خدمت و پرستش خدای جعلی. در مرکزیت همه این​ها فرمان چهارم، روز هفتم سبت قرار خواهد داشت.

« در حالی که نگه داشتن سبت دروغین برای پیروی از قانون دولت که در تضاد با فرمان چهارم است،​اذعان به تبعیت از قدرتی است که در ضدیت با خداست. نگه داشتن سبت حقیقی در فرمانبرداری از احکام خدا، گواهی از وفاداری به خالق می​باشد. در حالی که یک گروه با پذیرفتن علامت تسلیم به قدرت​های زمینی، نشان وحش را دریافت می​کند، گروه دیگر که علامت وفاداری به اقتدار الهی را انتخاب می​کنند، مهر خدا را دریافت می​کنند. - الن جی. وایت،

Ellen G. White, The Great Controversy, p. 605.

دیدگاه ما چگونه به آفرینش و رستگاری مرتبط است؟ چرا استراحت در روز سبت آنگونه که خدا انجام داد اهمیت دارد؟

چهارشنبه   ۶ مارس

پیام فرشته دوم

فرشته دوم پیام سقوط یا ارتداد بابل را اعلام می کند و آن را به عنوان سیستم مذهبی دروغین شناسائی می کند. در مکاشفه ١٧: ۵، گفته شده که بابل مادر فواحش است. دختران او نمادی از کلیساهایی است که با اصول اعتقادی و رسوم او متمسک شده اند و از الگوی او برای قربانی کردن حقیقت و تایید خدا پیروی می کنند، بخاطر اینکه اتحادی نامشروع را با جهان شکل دهند. الن جی وایت.

—Ellen G. White, The Great Controversy, pp. 382, 383.

مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۸ را بهمراه باب ۱۸ آیه ۲ و اشعیا باب ۲۱ آیه ۹ را بخوانید. تکرار دوگانه واژه سقوط کرده به قطعی بودن پایان بابل اشاره دارد. تشریح شده که بابل هم اکنون سقوط کرده است، ولی سقوط او به آینده نیز منتسب گردیده است، چگونه اینچنین است؟


بابل آخر زمان در مکاشفه اتحاد سیستمهای دروغین مذهبی است که شامل کاتولیک روم و پروتستان مرتد می شود. اینها دست در دست هم می گذارند تا بر ضد امت خدا به شیطان خدمت کنند (مکاشفه ١۳: ١١-١۸، مکاشفه ١٦: ١۳، مکاشفه ١٧: ۵ را ببینید). این اتحاد مذهبی مرتد، کبر بابل کهن در رفعت دادن خویش فراتر از خدا را عیان می سازد تا جای او را در این جهان بگیرد. پیام فرشته دوم به قوم خدا هشدار می دهد که این سیستم تبهکار بیشتر و بیشتر از حقیقت جدا خواهد شد که عاقبت نپذیرفتن نور آخر زمان پیام انجیل است. تنها زمانی که اتحاد کلیسا با جهان بطور کامل در تمامی مسیحیت بوقوع بپیوندد، سقوط بابل کامل می شود. الن جی وایت.

The Great Controversy, p. 390

بار دیگر مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۸  را بهمراه باب ۱۷ آیه ۲ و باب ۱۸ آیه ۳ را بخوانید. بابل چگونه دنیا را مجبور می​سازد شراب زنای او را بنوشد؟ این شراب نماد چیست؟


مکاشفه ١٧ بابل آخر زمان را بعنوان فاحشه ای به تصویر می کشد که می خواهد مردم زمین را از شراب شناعت خود مست کند (مکاشفه ١٧: ٢).

شراب بابل به تعالیم دروغین و انجیل دروغین که توسط این سیستم مرتد مذهبی ارائه می شود اشاره می کند. امروزه، بسیاری از کلیساهای پروتستان، در تکمیل و تحقق نبوت کتاب مقدس، بسرعت اختلافاتی را که یک بار آنان را از کلیسای کاتولیک روم جدا کرده بود کنار می گذارد و از حقیقت کتاب مقدسی روی بر می گرداند و ما شاهد تاثیر فاسد کننده شراب بابل در میان پیکره اقرار کرده به مسیح هستیم: تغییر و تکامل تدریجی مبتنی بر خداشناسی، که بطور ضمنی در مقابله با مرجع آفرینش در پیام فرشته اول می باشد؛ رسوم و سنت های وابسته به علوم الهی که خود را جایگزین «کلام محض » کرده؛ اصول اخلاقی تجدید نظر شده که تعاریف کتاب مقدسی از جنسیت، ازدواج و چیزهای بیشتر را بدرود گفته است.

مردمی که مست شده اند دیگر نمی توانند بطور واضح فکر کنند. هنگامی که مردم با شراب بابل از نظر روحانی سرخوش و مست می شوند، بایل آنان را فریب می دهد تا وحش دریا را پرستش نموده و نشان وحش را دریافت کنند.

پنجشنبه   ۷ مارس

پیام فرشته سوم

مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیه ۱۲ چگونه قوم وفادار خدا را مجسم می کند؟


در تباین با امت وفادار خدا، مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیات ۹ و ۱۰ درباره سرنوشت کسانی که با غضب خدا روبرو می​شوند، هشدار می​دهد. در عهد قدیم، فرود آمدن خشم خدا به طور نمادین به صورت نوشیدن شراب از جام توصیف شده است (ارمیا باب ۲۵ آیات ۱۵ و ۱۶). شدت داوری بر پرستش کنندگان وحش به صورت نوشیدن شراب غضب خدا که مخلوط نشده و رقیق نیست [درآن هیچ تخفیف و استثنائی نیست]، بیان گردیده است (مکاشفه ١٤: ١۰).  مردم باستان اغلب شراب را با آب مخلوط می​کردند تا قدرت مست کنندگی آن کاهش یابد. ولی شراب غضب خدا به عنوان مخلوط نشده یا رقیق نشده تشریح شده است. شراب مخلوط نشده و رقیق نشده معرف ریختن غضب خدا در قوت کامل آن و بدون ترحم است.

مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آیات ۱۰ و ۱۱ را بهمراه باب ۲۰ آیات ۱۰ تا ۱۵ را بخوانید. چگونه اشعیا باب ۳۴ آیات ۸ تا ۱۰ و یهودا آیه ۷ این بیانیه را روشن می​کنند: دود آتشی که آنها را عذاب می​دهد تا به ابد بلند خواهد بود؟


بیان عذاب با آتش و گوگرد به نابودی کامل اشاره دارد. آتش و گوگرد وسیله داوری می​باشند (پیدایش باب ۱۹ آیه ۲۴؛​اشعیا باب ۳۴ آیات ۸ تا ۱۰). دود بلند شده از نابودی، تصویری شناخته شده در کتاب مقدّس می​باشد. اشعیا نابودی آینده ادوم با آتش و گوگرد را پیشگویی نمود: تبدیل به زمینی سوخته خواهد شد؛ روز و شب می​سوزد و برای همیشه از آن دود بر می​خیزد (اشعیا باب ۳۴ آیه ۱۰). یهودا سرنوشت سدوم و غموره را به صورت رنج کشیدن از مجازات آتش ابدی (یهودا آیه ۷) توصیف می​کند. این آیات در مورد سوختن بی​پایان سخن نمی​گویند زیرا هیچ کدام از این شهرها امروزه در حال سوختن نیستند. عواقب ابدی هستند و نه خود سوختن. آتش ابدی در مکاشفه یوحنا به نابودی اشاره دارد؛ سوختن به اندازه کافی ادامه می یابد تا زمانی که دیگر چیزی برای سوختن باقی نماند.

اگر چه می​توانیم برای این حقیقت بزرگ که آتش​های جهنم تا ابد از دست رفتگان را شکنجه نمی​دهند سپاسگزار باشیم ولی مجازات به اندازه کافی دهشتناک است. دائمی بودن و شدت مجازات در بارع وظیفه مقدسی که به ما داده شده است تا به دیگران هشدار بدهیم که چه چیزی در شُرُف وقوع است، چه می گوید؟

جمعه   ۸ مارس

تفکری فراتر: هشدار نهایی، صفحات ٦۰۳-٦١٢، از کتاب جدال عظیم، نوشته الن جی وایت را بخوانید.

مکاشفه یوحنا نشان می​دهد که در انتهای زمان،​ قوم خدا مأموریت یافته اند تا  انجیل آخر زمان رابه جهان اعلام کنند. کار پیش رویمان دلهره​آور به نظر می​رسد اما غیر ممکن نمی​باشد. با این وجود،​وعده قدرت خدا به ما داده شده است.

« کار بزرگ انجیل با آشکارسازی های کم قدرت خدا خاتمه نمی یابد ....

« پیام نه با مباحثه زیاد بلکه با اعتقادی عمقی بواسطه روح خدا منتقل خواهد گردید.استدلال ها رارئه شده اند. بذر ها کاشته شده اند و حالا جوانه زده و ثمره خواهند داد » الن جی وایت.

Ellen G. White, The Great Controversy, pp. 611, 612.

پایان اعلان پیام نهایی خدا به جدایی بزرگی منتج خواهد گردید که مردم جهان را به دو اردو تقسیم می کند: آنانی که خدا را دوست داشته و از او تبعیت می کنند و کسانی که از وحش پیروی کرده و از او اطاعت می کنند. این جدائی با عبارت هایی از برداشت دو محصول به تصویر کشیده شده اند: جمع آوری گندم برای انبار (مکاشفه ١٤: ١٤-١٦) و انگورهایی که در زیر چرخشت له می شوند (مکاشفه ١٤: ١٧-٢۰). این جدائی نهایی موضوع مکاشفه ١٧ و ١۸ می باشد.

سوالاتی برای بحث

۱- این اندیشه را بازتاب بدهید: چه کسانی بیش از ادونتیست های روز هفتم پیام های سه فرشته را موعظه می کنند؟ این مطلب در باره این که چقدر کار ما مهم است و چقدر باید آن را جدی بگیریم، چه چیزی به ما می گوید؟

۲- چرا فکر می کنید که مفهوم داوری در میان مسیحیان محبوب نیست؟ مفهوم داوری پیش از ظهور چه ارتباطی به مسیحیان امروزی دارد؟ چگونه می توانید به هم ایمانان خود برای درک بهتر معنی درست داوری پیش از ظهور کمک کنید؟

۳- به مسئله سبت در چارچوب وقایع نهایی بیندیشید. مسئله این است: چه کسی را باید پرستش کنیم خالق آسمان ها و زمین (مکاشفه ١٤: ٧)، یا قدرت وحش را؟ کتاب مقدس تعلیم می دهد که سبت روز هفتم کهن ترین (پیدایش ٢: ٢ و ۳)، بنیادی ترین نشانه آفرینندگی خدا از آسمان و زمین است. آن حقیقت در باره اینکه چرا سبت، بعنوان یکی از احکام خدا (مکاشفه ١٤: ١٢) نقش چنان برجسته ای در بحران های نهایی ایفا می کند چه می گوید؟














درس یازدهم ۹ تا ۱۵ مارس

هفت مصیبت آخر

بعد از ظهر روز سبت

مطالعه این هفته: مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیه ۱، باب ۷ آیات ۱ تا ۳، باب ۱۴ آیات ۹ و ۱۰، باب ۱۶ آیات ۱ تا ۱۲، باب ۱۷ آیه ۱؛ دانیال باب ۵؛ مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۶؛ دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۹ تا ۱۲.

آیه حفظی: « کیست ای خداوند که از تو خوف نداشته باشد و کیست که تو را جلال ندهد؟ زیرا تو تنها مقدّسی، همهً ملل خواهند آمد و در پیشگاه تو پرستش خواهند نمود زیرا کارهای عادلانهً تو بر هیچ کس پوشیده نیست​​ » (مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیه ۴).

مکاشفه یوحنا باب ۱۱ آیه ۱۸، وقایع روی زمین را درست پیش از جنگ آرماگدون (نبرد نهایی بین خیر و شر) این چنین خلاصه می​کند: این وضعیت امور بر روی زمین با شرح ایام آخر عیسی تطبیق دارد (لوقا ٢١: ٢۵) و با غضب خدا ادامه خواهد یافت، که داوری او به شکل آخرین هفت بلایا بر توبه ناکنندگان فرود خواهد آمد (مکاشفه ١۵: ١).

مکاشفه یوحنا باب ۱۵ با تصویری از هفت فرشته با هفت جام پر از غضب الهی آغاز می شود. اما قبل از ریخته شدن غضب، نگاهی اجمالی به آینده مردم وفادار خواهیم انداخت (مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیات ۱ تا ۴). آنان بعنوان فاتحانی به تصویر کشیده شده اند که بر حیوان وحشی و پیکرة او و عدد اسمش پیروز شده بودند (مکاشفه ١۵: ٢)، در حالی که بر روی چیزی شبیه یک دریای شیشه ای ایستاده و سرود موسی و بره را می خواندند همه تصاویر یادآور عبرانیانی است که در کنار ساحل دریای سرخ (بحر احمر) ایستاده و پیروزی خدا بر مصریان را جشن گرفته بودند (خروج ١۵).

این مقدّسین پیروز، همان کسانی هستند که در مکاشفه یوحنا باب ۱۴ آيات ۱تا ۵ با عنوان ۱۴۴۰۰۰ نفر اشاره شده​اند. آن​ها با نپذیرفتن نشان وحش، از تأثیرات مخرب هفت مصیبت در امان هستند. خیلی زود اجسام فانی ایشان تغییر خواهد یافت (اول قرنتیان باب ۱۵ آیات ۵۱ تا ۵۴) و زمانی که عیسی در قدرت و جلال می​آيد، به مقدّسین قیام کرده خواهد پیوست (اول تسالونیکیان باب ۴ آيه ۱۷).

* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۱۶ مارس آماده شوید.

یکشنبه ۱۰ مارس

معنای هفت مصیبت آخر

مردم هم اکنون انتخاب خود را کرده اند خواه برای خدا یا برای بابل. به هر حال پیش از اینکه مسیح بیاید، بادهای مخرب شرزه شیطان که مهار شده بودند (مکاشفه ٧: ١-۳) رها می شوند، که هفت بلا را در پی خواهد داشت.

مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیه ۱ را بهمراه خروج ٧ تا ١١ بخوانید. بلاهای مصر که پیش درآمد هفت بلای آخر در نظر گرفته شده اند در رابطه با هدف و معنی چگونه آموزنده در نظر گرفته شده اند؟


هفت مصیبت آخر به این دلیل بعنوان «آخر» قلمداد شده اند که درست در انتهای تاریخ زمین خواهند بود. در مقایسه، بلایای هفت شیپور دوره زمانی را پوشش می دهد که کل دوران مسیحیت را در بر گرفته و  در قلمرو خود محدود بوده اند. آن بلایا فرو ریختند در حالی که انجیل همچنان موعظه می شد (مکاشفه ١۰: ۸-١١: ١٤) و شفاعت در حال وقوع است (مکاشفه ۸: ٢-۵). آن​ها با رحمت در آمیخته و هدف آنان این است تا دشمنان امت خود را به توبه رهنمون سازند.

از سوی دیگر​، هفت مصیبت آخر درست پیش از آمدن دوباره فرو خواهند ریخت، درست پیش از بازگشت ثانی.آن بلایا بر کسانی مانند فرعون که قلب خود را بر ضد محبت رهایی بخش خدا سخت نموده و نخواست تا توبه کند فرو ریخته خواهد شد (مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۱). غضب الهی داوری عادلانه خدا بر انتخاب های آنان است (رومیان باب ۱ آیات ۲۶ تا ۲۸ را ببینید) و در آن زمان از دست رفتگان عواقب انتخاب​های خود را درو می​کنند.

مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیات ۵ تا ۸ و خروج باب ۴۰ آیه ۳۴ و اول پادشاهان باب ۸ آیات ١۰ و ١١ را بخوانید. این بیانیه که هیچ کس نتوانست تا وقتی که هفت بلای آن هفت فرشته تمام نشده بود وارد معبد بشود​(مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیه ۸) چه پیشنهادی در مورد زمانبندی هفت مصیبت آخر می کند؟


عبارت هیچ کس نتوانست وارد قدس بشود (مکاشفه یوحنا باب ۱۵ آیه ۸) به پایان دوره آزمایش اشاره دارد (مکاشفه ٢٢: ١١). همانطور که خدمت میانجی​گرانه مسیح در آسمان به پایان برسد،​درب فرصت برای توبه برای همیشه بسته خواهد شد. بنابر این،  مصیبت​های آخر منجر به توبه کردن کسی نخواهند شد، بلکه تنها سختی قلب کسانی که بابل را انتخاب کردند را نشان داده و باعث می​شود بیشتر از خدا متنفر شوند (مکاشفه ١٦: ۹ و ١١).

امروز به اطراف جهان نگاه کنید که در حال بدتر شدن است. این واقعیت که مصیبت​ها به تأخیر افتاده​اند چه چیزی درباره رحمت و صبر خدا به ما تعلیم می​دهد؟




دوشنبه ۱۱ مارس

جاری شدن آخرین مصیبت​ها

با پایان یافتن شفاعت مسیح در معبد آسمانی، سرنوشت هر فرد برای همیشه تعیین می​شود. زمان آن رسیده است کسانی که انجیل را رد کردند، غضب خدا را در پری آن تجربه کنند.

هفت مصیبت آخر انعکاسی از مصیبت​های وارد شده بر مصر هستند (خروج باب​های ۷ تا ۱۱). در حالی  که بلایا بر مصریان ضربت زد در عین حال بنی​اسرائیل در امان ماند،​ بنابراین امت خدا در طی این زمان مصیبت محافظت خواهند شد (مزامیر ۹١: ۳-١۰؛ جدال عظیم صفحات ٦٢۹ و ٦۳٠ را ببینید). مصیبت​ها در مصر سخت دلی فرعون را آشکار نمودند و به مصریان ناتوانی خدایانشان در محافظت از آن​ها را نشان داد. به همین ترتیب، آخرین مصیبت​ها به طور فزاینده​ای قلب​های پرستش کنندگان وحش را سخت نمود و ناتوانی بابل در محافظت از ایشان در برابر داوری الهی را نمایان ساخت.

مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیات ۱ تا ۱۱ را بخوانید. در اینجا چه اتفاقی می​افتد و چگونه به تصویر کشیده شده است؟


چهار مصیبت اول به جمعیت زمین به طور عمومی ضربه می​زنند. اولین مصیبت زخم​های دردناک و نفرت​انگیزی بویژه بر پرستش کنندگان وحش وارد می​کند. مصیبت​های دوم و سوم بر دریا و رودخانه​ها و چشمه​های آب تأثیر می​گذارند که به خون تبدیل می​شوند. بشر شورش کرده بدون آب آشامیدنی زنده نخواهد ماند. مصیبت چهارم بر خورشید اثر خواهد کرد تا مردم را بسوزاند و دردی غیر قابل تحمل بوجود آورد.

درد غیر قابل تحمل ناشی از بلایا قلب مردم را نرم نخواهد کرد تا رفتار طغیانگرایانه خود را تغییر بدهند. در عوض، آن​ها خدا که این مصیبت​ها را بوجود آورد را نفرین و لعنت می​کنند. هیچکدام از آن​ها نیز توبه نمی​کنند.

در مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیات ۱۰ و ۱۱ (خروج باب ۱۰ آیات ۲۱ تا ۲۳ را نیز ببینید) ما می​توانیم ببینیم که مصیبت پنچم بر تاج و تخت وحش وارد خواهد آمد. این شیطان بود که تاج و تخت را به وحش سپرد (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیه ۲). اکنون حتی جایگاه قدرتمندانه شیطان نمی​تواند در برابر نیروهای این مصیبت مقاومت کند. در حالی که مردم درد و رنج می​کشند، متوجه ناتوانی بابل در محافظت از ایشان می​شوند. با این وجود، ذهن​های خود را بر علیه خدا سخت کرده​اند و حتی وحشت از مصیبت​ها نیز نمی​تواند قلب​هایشان را تغییر دهد.

چگونه می​توانیم رابطه نزدیک خود را با خداوند حفظ کنیم که در صورت بروز مصیبت، به اندازه کافی از محبت خدا آگاهی داشته باشیم که حتی بتوانیم در میان رنج​ها به او اطمینان کنیم؟

سه شنبه   ۱۲ مارس

خشک شدن رود فرات

مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۲ را بهمراه باب ۱۷ آیات ۱ و ۱۵ بخوانید. نماد فرات نشان دهنده چیست؟ اهمیت و برجستگی خشک شدن فرات در چارچوب هفت مصیبت آخر چیست؟


در عهد قدیم، فرات راه حیاتی پشتیبانی برای دشمنان اسرائیل، بابل و آشور بود  رود از میان بابل جریان داشت و به این دلیل که محصولات کشاورزی را آبیاری می​کرد و برای مردم آب فراهم می​نمود، برای شهر دارای اهمیت بسزائی بود. بابل نمی​توانست بدون فرات بقا داشته باشد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۱ تشریح کننده بابل آخر زمان است که آب های فراوانی دارد و شاید مرجع فرات باشد (ارمیا باب ۵۱ آیه ۱۳ را ببینید). مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۱۵ توضیح می​دهد که آب​هایی که بابل آخر زمان بر آن​ها ساکن است نماد مردمی هستند که از آن حمایت می​کنند؛ و قدرت​های جهانی مدنی، دنیوی و سیاسی که پشت این نظام هستند. با این وجود، این قدرت​ها در نهایت حمایت خود را قطع خواهند کرد.

صحنه بلای ششم،​تسخیر بابل کهن توسط کورش پارسی را منعکس می​کند (باب ۵ دانیال را ببینید). به گفته هرودوت، مورخ دوره عهد کهن، در شبی که پادشاه بلشصر و مقاماتش جشنی داشتند، پارس​ها مسیر فرات را تغییر دادند و  از طریق بستر رودخانه وارد شهر شدند وآن ها را غافلگیر کردند.

خشک شدن نمادین فرات در مکاشفه باب ۱۶ آیه ۲ منجر به سقوط بابل در آخر زمان می​شود. از آنجایی که فرات در مکاشفه یوحنا نماد قدرت​های مدنی، دنیوی و سیاسی جهان می​باشد که از بابل حمایت می​کنند، خشک شدن فرات، نمادِ از بین رفتن حمایت آن​ها و حمله متعاقب آن علیه بابل و در نتیجه سقوط آن می​باشد.

همانطور که مردم جهان شاهد تحولات در طبیعت هستند (مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیات ۱۰ و ۱۱ را ببینید)، برای محافظت روی به بابل می​آورند. با این وجود، پس از اینکه مصیبت پنجم بر جایگاه قدرت بابل وارد می​شود، آن​ها بیهودگی درخواست کمک از بابل را می​بینند. آن​ها که حس می کنند فریب خورده اند، بر علیه بابل متحد شده و باعث سقوط آن می​شوند (مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۱۶ را ببینید). با این حال، همانطور که دیده​ایم،​ قلب​هایشان علیه خدا و قومش سخت خواهد ماند. به این ترتیب، آن​ها مانند خاک حاصلخیزی برای فریب نهایی می​شوند که به موجب آن شیطان جهان را بر ضد امت خدا متحد ساخته تا آنان را از صفحه روزگار محو کند.

شما به چه روش​هایی آموختید که اطمینان کردن به انسان​ها و نهادهایشان خطرناک است؟

چهارشنبه   ۱۳ مارس

آخرین فریب بزرگ شیطان

مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۲ به ما می​گوید که هدف از خشک کردن فرات مهیا نمودن راه برای پادشاهانی است که از مشرق می​آیند. در عهد قدیم،​ پادشاهانی که از مشرق می​آیند، کوروش و قوای او بودند که از شمال می آمدند، سپس از شرق به بابل نزدیک می شدند (اشعیا باب ۴۱ آیه ۲۵). فتح کردن بابل توسط ایشان،​ بازگشت قوم خدا به سرزمین مادری​شان را ممکن ساخت (اشعیا باب ۴۴ آیات ۲۷ و ۲۸). به همین ترتیب،​ خشک شدن نمادین فرات راه را برای آمدن پادشاهان از مشرق فراهم می کند تا راه رهایی را برای امت آخرالزمان خدا مهیا سازند.

پادشاهان مشرق زمین در مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۲، مسیح و لشکر فرشتگان آسمانی وی می​باشد. در بازگشت ثانی وی، عیسی با سپاه فرشتگان آسمانی ظهور خواهد کرد، که ملبس به لباس کتان پاک و درخشان خواهند بود ( مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیه ۱۴) که لباس فرشتگان بی گناه است (مکاشفه ١۵: ٦).  مسیح که در معیت سپاه آسمانی بود، همانطور که مکاشفه ١٧: ١٤ نشان می دهد، بر قوای شیطانی که به امت او ستم می کردند غلبه می یابند (متی ٢٤: ۳٠ و ۳١). این نبرد نهایی بر ضد مسیح و امت او به جنگ دوم می انجامد که به نام نبرد آرماگدون یا جنگ نهایی بین خیر و شر مشهور است.

مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیات ۱۳ و ۱۴ را ببینید. نقش سه روح ناپاک در تدارک برای نبرد آرماگدون چه بود؟ آنان چگونه پیام سه فرشته را در مکاشفه ١٤ جعل شیطانی نمودند؟ (اول تیموتائوس ٤: ١ را ببینید)

از طریق رویدادهای نهایی که به ختم آزمایش منتهی می شود، هر بنی بشری سوق داده می شود تا جهتی را که می خواهد در نبرد آرماگدون بایستد انتخاب کند. بعنوان پیش در آمد برای این نبرد روحانی، یوحنا سه روح اهریمنی می بیند که شبیه وزغ هستند. آخرین تلاش شیطان برای فریب، روح های کذاب و اهریمنی هستند.

اژدها (بت پرستی و روح گرائی)، وحش دریا (کاتولیک روم)، و پیامبر کذاب (چروتستان مرتد) تحت فرمان شیطان متحد می شوند (مکاشفه ١۳: ١١ و ١٢). شیطان وحش شبیه بره را قدرت می بخشد تا نشانه های معجزاتی را از خود بروز دهد (مکاشفه ١۳: ١۳-١٧) که شامل آشکارگری های روحگرایانه است. این علامات بخشی از راهکار های فریبنده آخر الزمانی شیطان است تا جهان را ترغیب کند تا او را در عوض خدای واقعی پیروی کنند.

رهبران جهان که با نفرت از خدا و حقیقت کور شده اند، به سادگی دروغهای شیطان را باور می کنند که در زیر ردای دلپذیر دینی تغییر قیافه داده اند (دوم تسالونیکیان ٢: ۹-١٢). نهایتاً  آنان برای نبرد نهایی که به پایان این جهان منتهی می شود متحد می شوند.

پنجشنبه   ۱۴ مارس

گرد هم آمدن برای نبرد آرماگدون (نبرد نهایی بین خیر و شر)

مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۶ را بخوانید. فریب نهایی شیطان در گرد هم آوردن مردم جهان برای نبرد آرماگدون تا چه حد موفق خواهد بود؟


معجزات شیطانی فریبنده موفقیت جهانی کسب خواهند نمود. مردم با روی برگرداندن از تعالیم کتاب مقدس، دروغی را باور خواهند نمود که با معجزات فریبنده همراه خواهد بود (دوم تسالونیکیان باب ۲ آیات ۹ تا ۱۲ را ببینید). آن​ها از روی قصد با هم متحد خواهند شد، که گردهمائی آنان در «مکانی» نمادین شده، که در زبان عبری آرماگدون به معنی کوه مگیدو است. مگیدو کوه نبود بلکهشهریقلعه​ای است که در درّه یزرعیل (یا فلات عزدرئیلون) در پای سلسله جبال کرمل واقع بود. این مکان استراتژیکی مهمی محسوب می​شد. دشت عزدرئیلون بواسطه بسیاری از نبردهای نهایی قاطع در تاریخ اسرائیل شناخته شده بود (داوران باب ۵ آیه ۱۹ و باب ۶ آیه ۳۳، دوم پادشاهان باب ۹ آیه ۲۷ و باب ۲۳ آیات ۲۹ و ۳۹ را ببینید).

مکاشفه یوحنا از این پیشینه تاریخی استفاده می کند تا یک نبرد نهایی بزرگ را ترسیم کند که آرماگدون نامیده می شود، نبردی بین مسیح و قوای اهرمین.  مردم جهان به صورت لشکری متحد تحت رهبری اتحاد شیطانی به تصویر کشیده شده​اند.

به نظر می​رسد که کوه مگیدو اشاره ای تلویحی به کوه کرمل است که همچون باروهایی بر فراز دره ای است که شهر کهن مگیدو در آن واقع گردیده بود. کوه کرمل مکان یکی از عظیم ترین رویاروئی در تاریخ اسرائیل، بین پیامبر واقعی خدا (الیاس) و انبیای جعلی بعل بود (اول پادشاهان ١۸). این آزمایش قوا به این سوال پاسخ داد که « چه کسی خدای واقعی است؟ ». آتشی که از آسمان آمد نشان داد که چه کسی خدای واقعی بود و تنها کسی که باید پرستش می شد. در حالی که مسئله روحانی نبرد آرماگدون در این باره است که آیا از خدا یا از انسان پیروی خواهیم کرد؟ - تصمیم گرفته شده است قبل از فرو افتادن بلایا، آنانی که طرف اژدها، وحش و پیامبر جعلی قرار می گیرند (مکاشفه ١٦: ١۳)، آیا بطور کلی توسط اهریمن کنترل می شوند (همانطور که یهودا، مصلوب شدن عیسی را رهبری می کرد [لوقا ٢٢: ۳]).

وقتی که تصمیم گرفتند تا مکان باخت را انتخاب کنند، آنان در میان کسانی خواهند بود که به کوه ها فریاد می زنند تا آنها را پنهان کنند (مکاشفه ٦: ١٦؛ همچنین دوم تسالونیکیان ١: ٧ و ۸ را بخوانید).قبل از فرو افتادن بلایا، به هر حال، مکاشفه ١۳: ١۳ و ١٤ وحش را به تصویر می کشد که آتش از آسمان می آورد تا جهان را فریب دهد که فکر کنند که این کار جعلی شیطان، که شامل احیای جعلی است و با روح دیگری رهبری می شود، کار خداست.

آرماگدون نبردی نظامی نیست که در جایی در خاورمیانه در جریان باشد، بلکه نبردی روحانی میان مسیح و نیروهای تاریکی می​باشد (دوم قرنتیان باب ۱۰ آیه ۴ را ببینید). نتیجه نبرد نهایی مانند نبرد در کرمل خواهد بود - پیروزی نهایی خدا بر نیروهای تاریکی.

برای سال​های بسیار، مردم شاهد آشفتگی سیاسی و نظامی در خاورمیانه به عنوان نشانه​ای از پایان تاریخ و آرماگدون بوده​اند. علی​رغم بسیاری از پیشگویی​ها و پیشنهاد تاریخ، آرماگدون آن چنان که آن​ها مد نظر داشتند، نیامده است. ما چگونه می​توانیم خود را در برابر ارتکاب اشتباهی مشابه در ارتباط با تفسیر این رویدادهای محلی به عنوان تحقق پیشگویی کتاب مقدّس جلوگیری کنیم؟

جمعه   ۱۵ مارس

تفکری فراتر:  « هیچ کس بلکه کسانی که ذهن خود را با حقایق کتاب مقدس محفوظ داشته اند، می توانند در میانه نبرد عظیم پایدار بمانند. هر جانی محک خواهد خورد که: آیا در عوض خدا از انسان اطاعت کنم؟ ... پولس رسول  با مشاهده آیام آخر اعلام نمود: زیرا زمانی خواهد آمد که آدمیان به تعلیم درست گوش نخواهند داد. دوم تیموتائوس ٤: ۳. آن زمان فرا رسیده است. توده ها حقیقت کتاب مقدس را نمی خواهند، بخاطر اینکه خواهش های گناه آلود آنان را مختل می کند، آنان که قلب های دنیا پرست دارند؛ و شیطان فریب هایی که آنان دوست دارند را فراهم می کند.

ولی خداوند مردمی را بر این زمین خواهد داشت تا کتاب مقدس را حفظ کنند، و فقط کتاب مقدس، که معیار و استاندارد تمامی اصول اعتقادی و اصل تمامی اصلاحات است. نظرات و اعتقادات انسان تحصیل کرده، یافته های علوم، کیش ها یا شوراهای کلیسائی، که بیشمار و ناموزون با کلیساهایی هستند که معرف آن می باشند، صدای اکثریت نه یکی و نه همه این ها نباید بعنوان اثباتی برای یا بر علیه هر گونه نقطه نظرات ایمان مذهبی باشد. پیش از پذیرش هر اصل اعتقادی یا قاعده اخلاقی، باید برای تقویت و تحکیم مطلب، « خداوند فرموده است » را مطالبه کنیم...  

بعنوان عمل تاجگذاری در این نمایش بزرگ فریب و اغوا، شیطان خودش شخصیت مسیح را جعل و تقلید می کند. کلیسا برای مدتهای مدید چشم انتظار ظهور منجی  بعنوان اوج و کمال امید خود بوده است. در قسمت های مختلف زمین، شیطان خود را در میان انسانها بعنوان موجودی شکوهمند با جلوه ای خیره کننده آشکار خواهد نمود، که شباهتی با پسر خدا خواهد داشت که توسط یوحنا در مکاشفه داده شده است. مکاشفه ١: ١۳-١۵. شکوه و جلالی که او را احاطه کرده است چنان بی حد و حصر است که چشمان فانی بتواند مشاهده کند. فریاد پیروزی در هوا طنین می اندازد: مسیح آمده است! مسیح آمده است! مردم خود را برای تمجید او به زمین می اندازند ... با لحنی آرام و مهربان، او برخی از همان حقایق آسمانی و فیض بخش را که مسیح ادا نمود ارائه می کند؛ او بیماری های مردم را شفا می دهد، و بعد، با خصوصیات فرضی خود از مسیح، مطالبه می کند تا روز سبت به یکشنبه تبدیل شود، و فرمان می دهد تا همگان آن روزی را که برکت داده مقدس بدارند. او اعلام می دارد که کسانی که بر نگهداری مقدسانه روز هفتم اصرار بورزند نام او را با عدم گوش سپاری به فرشتگان او که با نور حقیقت نزد آنان فرستاده شده اند، بی حرمت ساخته اند. این مطلب توهمی بیش از حد و قوی بیش نیست » الن جی وایت.

Ellen G. White, The Great Controversy, pp. 593–595, 624.


سوالاتی برای بحث

۱- هشدار عیسی در مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۵ مندرج در توصیف آماده​سازی برای نبرد آرماگدون را بخوانید. به کلمات مشابه مسیح در درخواست قبلی از کلیسای لائودیکیه نوجه کنید (مکاشفه یوحنا باب ۳ آیه ۱۸). کلام مسیح چگونه اهمیت پیام لائودیکیه را برای امت خدا که در زمان آمادگی برای نبرد نهایی زندگی می کنند نشان می دهد؟ این پیام به چه روش​هایی برای شما شخصاً کاربرد دارد؟

۲- جامه های پاک و سفید در مکاشفه یوحنا نماد عدالت مسیح هستند (مکاشفه یوحنا باب ۳ آیات ۴ و ۵؛ باب ۱۹ آیات ۷ تا ۹). تنها کسانی که خود را با ردای عدالت مسیح می​پوشانند، قادر خواهند بود در بحران نهایی استوار بمانند. افراد چگونه ردای خود را در خون برّه سفید و تمیز می​کنند (مکاشفه یوحنا باب ۷ آیه ۱۴)؟











درس دوازدهم ۱۶ تا ۲۲ مارس

داوری  بر بابل

بعد از ظهر روز سبت

مطالعه این هفته: مکاشفه یوحنا باب ۱۷؛ ارمیا باب ۵۱ آیه ۱۳؛ خروج ٢۸ آیات ۳٦ تا ۳۸؛ مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۱ تا ۸؛ مکاشفه ١۳ آیه ١۸؛ مکاشفه ١٦ آیه ٢ تا ١٢.

آیه حفظی: « آنگاه صدای دیگری از آسمان شنیدم که می​گفت: از او بیرون آیید ای قوم من، مبادا در گناهان او سهیم شوید و در بلاهایش شریک گردید، زیرا گناهان او تا به فلک انباشته شده و خدا تبهکاریهایش را از یاد نبرده است » (مکاشفه یوحنا باب ۱۸ آیات ۴ و ۵).

بلای ششم مسبب خشک شدن نمادین فرات شد، در هنگامی که مردم متوهمِ جهان، از حمایت خود از بابلِ آخر زمان دست کشیدند. همانطور که در درس هفته پیش دیدیم، از هم پاشیدن قدرت او با فعالیت های وسیع اهریمنی، با جعل کار خدا همراه بود (مکاشفه ١٦: ١۳ و ١٤). فعالیت اهریمنی با اتحاد شریران در ندارک برای نبرد آرماگدون توفیق خواهد یافت.

در ابتدای نبرد نهایی، زلزله​ای عظیم به عنوان بخشی از مصیبت هفتم اتفاق خواهد افتاد. زلزله اتحاد بابل را در هم خواهد شکست و آن را به سه بخش تقسیم خواهد کرد (مکاشفه  یوحنا باب ۱۶ آیات ۱۸ و ۱۹). بابل آخر زمان به عنوان یک شهر،​نشان دهنده اتحاد کوتاه مدت سه​گانگی شیطانی - اژدها، وحش دریا و وحش زمین - در اتحادش با قدرت​های مذهبی جهان در مخالفت با قوم خدا به تصویر کشیده شده است.

باید در نظر داشته باشیم که مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۹ تنها فروپاشی بابل آخر زمان را بیان می​کند. باب​های ۱۷ و ۱۸ به ما می​گویند که این فروپاشی در حقیقت چگونه اتفاق خواهد افتاد. پیش از توصیف از بین رفتن بابل و دلیل سقوطش (مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۱۲ تا باب ۱۸ آیه ۲۴)، باب ۱۷ مکاشفه این نظام مذهبی مرتد آخر زمان را توصیف می​کند، این بار از لحاظ فاحشه​ای سوار بر وحش که همراه با دخترانش جهان را علیه خدا فریب می​دهد (مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیات ۱ تا ۱۱).

* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۲۳ مارس آماده شوید.

یکشنبه ۱۷ مارس

بابل فاحشه

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۱ را بخوانید. ارمیا باب ۵۱ آیه ۱۳ نشان می​دهد که آب​های بسیار که بابل بر روی آن​ها قرار گرفته است، رودخانه فرات می​باشد. با توجه به مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۱۵، آب​های بسیار نماد چه می​باشند؟


در کتاب مقدّس یک زن نماد قوم خدا می​باشد. در مکاشفه یوحنا، کلیسای حقیقی خدا به عنوان زنی پاکدامن به تصویر کشیده شده است (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیه ۱، باب ۲۲ آیه ۱۷). از این رو، فاحشه نشان دهنده مردمی مرتد و بی​ایمان می​باشد. در مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۵، این فاحشه به عنوان بابل بزرگ شناخته شده است. درست همانطور که بابل باستان برای وجودش وابسته به رودخانه فرات بود، بابل آخر زمان نیز به حمایت انبوه مردم برای اجرای برنامه​هایش متکی خواهد بود.

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۲ و باب ۱۴ آیه ۸  را بهمراه باب ۱۸ آیات ۲ و ۳ بخوانید. کدام دو گروه از مردم درگیر رابطه نامشروع و اغوا شدن توسط بابل آخر زمان مشخص شده​اند؟


گروه اول، پادشاهان زمین و قدرت​های سیاسی حاکم می​باشند. آن​ها چنین به تصویر کشیده شده​اند که بابل فاحشه رابطه​ای نامشروع دارند. در عهد قدیم، زبان فساد اغلب برای توصیف میزان ارتداد اسرائیل از خدا و روی آوردن به بت پرستی بکار برده شده است (اشعیا باب ۱ آیه ۲۱؛ ارمیا باب ۳ آیات ۱ تا ۱۰). رابطه نامشروع میان پادشاهان زمین و فاحشه، نماد اتحاد نامشروع میان بابل آخر زمان و قدرت​های سیاسی حاکم می​باشد.

گروه دوم در رابطه نا مشروع با بابل فاحشه ساکنین زمین، توده تحت حکومت می​باشند. این​ها از نظر روحانی از شراب فساد بابل مست شده​اند. در مقایسه با قدرت​های سیاسی حاکم، عامه مردم توسط آموزه​ها و شیوه​های فریبنده بابل مست شده​اند و به اشتباه فکر می​کنند که او می​تواند از ایشان محافظت نماید. وقتی مردم مست هستند، هوشیارانه فکر نمی​کنند و خیلی راحت اداره می​شوند (اشعیا باب ۲۸ آیه ۷ را ببینید). تمام جهان به استثنای بازماندگان ایمان​دار توسط بابل به گمراه و ضلالت کشیده خواهند شد.

در پایان، مانند امروز و آنگونه که همیشه بوده است، توده​های مردم درست متوجه نمی​شوند. این مطلب درباره خطرات دنبال کردن احساسات، بدون در نظر گرفتن اینکه چقدر دلپسند باشند چه می گوید؟

دوشنبه ۱۸ مارس

فاحشه سوار بر وحش سرخ فام

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۳ را بخوانید. یکی از هفت فرشته ای که هفت جام  پر از هفت بلای آخر را در دست داشت، داوری بر ضد فاحشه ای که بر روی آبهای بسیاری نشسته بود را به یوحنا نشان داد. وقتی که یوحنا او را می بیند، او بر روی وحش سرخ فام سوار است. به چه طریقی نمادهای آب و وحش بطور مناسب حامیان بابل را شرح می دهند؟  


همانطور که یوحنا در رؤیا به بیابان برده می شود، زنی را سوار بر یک وحش قرمز می​بیند. در حالی که فاحشه نماد یک نهاد مذهبی است، وحش نماد یک قدرت سیاسی می باشد. تصویر مذهبی که بر قدرت​های سیاسی و سکولار سوار است، به دو نهاد جداگانه اشاره دارد، چیزی که در گذشته مطرح نبود، زمانی که مذهب و سیاست یکپارچه بودند. با این وجود، پیشگویی نشان می​دهد که این دو در آخر زمان به هم خواهند پیوست. مفهوم سوار بر وحش بودن نشانه سلطه می​باشد؛ این نشان می​دهد که این نظام مذهبی آخر زمان بر قدرت​های سیاسی و سکولار غالب خواهد بود.

کدام ویژگی​های فاحشه به اژدها، وحش دریا و وحشی که از زمین بیرون می​آید در مکاشفه یوحنا باب​های ۱۲ و ۱۳ اشاره دارند؟

فاحشه به رنگ بنفش و قرمز آتشین و مزین به زیور آلاتی از طلا،​سنگ​های گرانبها و مروارید به تصویر کشیده شده بود؛ این شیوه فاحشه​ها در ایام کهن برای بالا بردن قدرت فریبندگی بود (ارمیا باب ۴ آیه ۳۰). قرمز به عنوان رنگ خون،​مطابق با شخصیت ظالم این نظام مذهبی می​باشد.

لباس فاحشه نیز تقلیدی از جامه​های کاهن اعظم در عهد قدیم را یادآوری می​کند که شامل رنگ​های بنفش، قرمز و طلایی بود (خروج باب ۲۸ آیات ۵ و ۶). همچنین نوشتۀ کفرآمیز بر روی پیشانی فاحشه، جایگزین نوشته « قدوس پروردگار » بر روی دستار کاهن اعظم بود  (خروج باب ۲۸ آیات ۳۶ تا ۳۸). جامی که او در دست داشت یادآور ظروف حرم مطهر یا قدس می باشد که بلشصر، پادشاه بابل و مهمانان او از آنها شراب نوشیدند (دانیال ۵: ٢-٤). جامی که در دست فاحشه بود، ظاهری از حقیقت را بکار می برد تا شراب را مخفی کند جعلی بودن سیستم مذهبی آخر زمانِ شیطان بخاطر اینکه جهان را فریفته و از خدا دور کند.

علاوه بر این، شرح حال بابل فاحشه به کسی منتسب گردیده که از خون مقدّسین و شهدای عیسی مست شده است، افرادی که در نتیجه شهادت دادن به مسیح به شهادت رسیدند. این بابل آخر زمان را به مسیحیت مرتد قرون وسطی در اروپای غربی مرتبط است که توسط پاپ رهبری می​شد و مسئول مرگ میلیون​ها مسیحی وفادار به انجیل بود.


توصیف بابل فاحشه، تصویر ایزابل در کلیسای طیاطیرا را منعکس می​کند (مکاشفه یوحنا باب ۲ آیات ۲۰ تا ۲۳ را ببینید). شباهت میان این دو زن چگونه ویژگی بابل آخر زمان را شرح می​دهد؟

سه شنبه   ۱۹ مارس

شناسایی وحش سرخ فام

مکاشفه ١٧: ۳، وحش سرخ فام را با عبارتی متشابه با وحش دریای مکاشفه ١۳ شرح می دهد که با امت خدا جنگید و بر آنان پیروز شد (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۵ تا ۷). در اوایل دوره آزار و جفا بود که سبب شد تا زن پاکدامن در طول دوره نبوتی ۱۲۶۰ روز/ ساله قرون وسطی از سال های ۵۳۸ تا ١٧۹۸ به بیابان فرار کند (مکاشفه یوحنا باب ۱۲ آیات ۱۳ و ۱۴). اگر چه در قرن ایده «اتحاد کلیساهای جهان» بسر می بریم، پروتستان ها همچنان به خوبی آزار و جفای وحشتناک گذشته را به یاد خواهند آورد، زیرا بر اساس پیشگویی، چیزی مشابه اما بدتر دوباره اتفاق خواهد افتاد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۸ را بخوانید. کلمات این آیه را با مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیه ۸ مقایسه کنید. مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیه ۳ چگونه سه مرحله وجود وحش و فعالیت​های او  را روشن می​سازد؟


وحش قرمز با عنوان کسی که بود، و نیست، و از چاه بی​انتها بیرون خواهد آمد، و به محکومیت ابدی خواهد رفت، شناخته شده است. این مراحل سه گانه پیش از هر چیز، بدلی از نام الهی، یهوه - آن کسی که هست و بود و خواهد آمد (مکاشفه یوحنا باب ۱ آیه ۴؛ مکاشفه یوحنا باب ۴ آیه ۸ را نیز ببینید) اقتباس شده است. علاوه بر این، به سه مرحله از موجودیت وحش ، اشاره می​کند:

(۱) وحش «بود»، یعنی در گذشته وجود داشت. فعالیت​های ابتدائی وحش برای دوره ای ٤٢ ماهه، که بعنوان دوران نبوی ۱۲۶۰ روزه/ساله اشاره دارد، بطول انجامید (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیه ۵ و درس نهم روز یکشنبه را ببینید).

(۲) «نیست». وحش با زخم کشنده​اش (مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیه ۳) به مرحله «عدم وجود» دست کم به عنوان جفا دهنده، در سال ۱۷۹۸ رسید. برای مدتی از صحنه جهان ناپدید شد؛ با این حال زنده ماند.

(۳) در نهایت، با بهبود زخم کشنده، وحش در غضب شیطانی کامل احیا خواهد شد.

باب ۱۷ مکاشفه یوحنا، وحش مکاشفه یوحنا باب ۱۳ آیات ۱ تا ۸  را در زمان بهبودی زخم کشنده​اش توصیف می​کند. بابل فاحشه بر روی این وحش احیا شده می نشیند. بار دیگر اتحادی کوتاه مدت میان مذهب و سیاست، آنگونه که در طول قرون وسطی بود، وجود خواهد داشت و آزار و جفا دوباره روی خواهد داد.

بگذارید مخالفت بوجود آید، اجازه دهید تعصب و نابردباری بار دیگر بیاید، اجازه دهید آزار و جفا بیشتر شود و افراد دو دل و ریاکار متزلزل و تسلیم ایمان خواهند شد؛ اما مسیحیان حقیقی مانند صخره محکم خواهند ماند، ایمانشان قوی​تر و امیدشان روشن​تر از روزهای موفقیت خواهد بود. - الن جی. وایت، جدال عظیم، صفحه ٦٠٢. جملات بالا در باره تجربه مسیحی که باید داشته باشیم، چه الان و چه پیش از گشوده شدن رویدادهای نهایی، چه هشداری به ما می دهد؟؟

چهارشنبه   ۲۰ مارس

هفت سر وحش

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیات ۹ تا ۱۱ و باب ۱۳ آیه ۱۸ رابخوانید. لازمه درک هفت سر، ذهنی خردمند می​باشد. در اینجا چه نوع حکمتی مد نظر است؟ چگونه می​توان حکمت خدادادی را بدست آورد (یعقوب باب ۱ آیه ۵ را ببینید)؟


فرشته توضیح می​دهد که هفت سر، هفت کوه می​باشند. برخی از مترجمان بر این باورند که این​ها به هفت تپه​ای که شهر روم بر آن​ها واقع شده است، اشاره دارند و به این دلیل است که واژه یونانی oroi (کوه​ها) را به صورت تپه ترجمه می​کنند. همچنین هفت پادشاه وجود دارد که با هفت کوه نشان داده می​شوند. و این کوه​ها از پس هم می آیند و به هم چسبیده نیستند.

این کوه​ها پادشاهان را به صورت فردی نمادین نمی کنند، زیرا مکاشفه یوحنا با افراد به صورت تک سر و کار ندارد بلکه با نظام​ها سر و کار دارد. در کتاب مقدّس، کوه​ها اغلب نماد قدرت​ها یا امپراتوری​های جهان هستند (ارمیا باب ۵۱ آیه ۲۵؛ حزقیال باب ۳۵ آیات ۲ و ۳). در پیشگویی​های کتاب مقدّس، پادشاهان به معنی پادشاهی​ها می​باشد (دانیال باب ۲ آیات ۳۷ تا ۳۹ و باب ۷ آیه ۱۷). بدین جهت، هفت کوه به نظر می​رسد که نشان دهنده هفت امپراتوری پی در پی قوی که در طول تاریخ بر جهان حکومت کردند، میباشد که شیطان از طریق آن​ها با خدا ضدیت نمود و به قومش آسیب رساند.

از دیدگاه زمانی یوحنا، پنج سلسله از این امپراتوری​ها سقوط کرده​اند، یکی آمده و دیگری هنوز نیامده است. پنج سلسله ای که سقوط کرده​اند، پادشاهی​های بزرگی هستند که در زمان عهد قدیم حاکم بودند و (گاهاً) به قوم خدا آسیب می​رساندند. مصر، آشور، بابل، ماد-پارس و یونان. آن پادشاهی که آمده، امپراتوری روم در زمان یوحنا بود.

هفتمین پادشاهی که هنوز نیامده است، وحش باب ۱۳ مکاشفه یوحنا می​باشد - کلیسای قرون وسطی به رهبری پاپ، که بر قوم خدا غلبه کرده و به ایشان آسیب می​رساند - که باید پس از زمان یوحنا و بعد از سقوط امپراتوری مرتد روم می​آمد. تاریخ با قدرت از این حقیقت نبوت شهادت می​دهد که قرن​ها پیش از اتفاق افتادن این رویدادها نوشته شد.

کمی بعد یوحنا گفت که وحش قرمز هشتمین قدرت جهانی است، گرچه که یکی از هفت سر (از قدرت های جهانی)  می​باشد. کدام یک از آن هفت سر؟ از آنجایی که سرها از نظر زمانی متوالی هستند، هشتمین به احتمال زیاد هفتمین سر می​باشد که زخم مرگبار دریافت کرد. در زمان این سر هشتم است که وحش قرمز بابل فاحشه را حمل می​کند. امروزه، ما در زمان بهبودی زخم مرگبار زندگی می کنیم. سر هشتم درست پیش از پایان خواهد آمد و نابود خواهد شد.

پنجشنبه   ۲۱ مارس

داوری بر بابل

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیات ۱۲ تا ۱۵ و باب ۱۶ آيات ۱٤ تا ۱۶ را بخوانید. در مورد ده پادشاه از متن چه می ​آموزید؟


تفاسیر متفاوتی در مورد هویت ده پادشاه ارائه شده است. با این وجود، مکاشفه یوحنا به ما نمی​گوید آن​ها چه کسانی هستند. تنها چیزی که می​توانیم از متن بدست آوریم این است که آن​ها اتحاد سیاسی کوتا مدتی هستند که درست پیش از پایان جهان ظاهر شده و از فاحشه حمایت می​کنند. تعدادشان مجموع قدرت​های جهان، که با وحش متحد خواهند شد را نشان می​دهد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیات ۱۳ و ۱۴، بطور خلاصه  نبرد آرماگدون را که در مکاشفه یوحنا باب ١٦آیات ۱۲ تا ۱٦ معرفی شد، تشریح می کنند. قدرت های جهانی هم پیمان که از طریق کارهای معجزه گونه قدرتهای اهریمنی در رابطه با اژدها، وحش دریا، پیامبر کذاب  شیفته و مدهوش شده اند، بر علیه بره خواهند جنگید. با بلانی دیگر، نبرد آرماگدون یک جنگ نظامی در خاورمیانه نیست، بلکه نبرد شیطان و متحدانش بر ضد مسیح و قوم وفادارش می باشد.


مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیات ۱۶ تا ۱۸ را بخوانید. از آنچه در مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیات ۲ تا ۱۲ دیدیم، دلیل تغییر نگرش ده پادشاه نسبت به بابل چیست؟ چه کسی مسئول آنچه در بابل اتفاق می​افتد، می​باشد؟

ده شاخ که جانشین قدرت های منقسم شده اروپاست، از خشم لبریز شده، ناگهان بر ضد بابل فاحشه بر می خیزد (آشکارسازی آخر زمان پاپ)، او را متروک و عریان می سازد؛ بطور نمادین گوشت او را می خورد و او را با آتش می سوزاند. نوشته های مربوط به آنچه که بر سر بابل فاحشه خواهد آمد، یوحنا زبان مشابهی را بکار می برد برای آنچه که خدا گفت که بر سر اورشلیم زناکار خواهد آمد (ارمیا ٤: ٣٠). سوختن با آتش مجازاتی برای یک دختر کاهن بود که مرتکب اعمال شنیع نامشروع شده است (لاویان ٢١: ۹). قدرت های فریب خورده سیاسی متوهم شده اند بخاطر اینکه بابل از محافظت از آنان در برابر بلایا ناتوان است.

آن​ها احساس می​کنند فریب خورده​اند و با خصومت به او حمله می​کنند. این نظام مذهبی مرتد آخر زمان به همراه تمام کسانی که از آن حمایت کردند با داوری کامل الهی روبرو خواهند شد.

پرسش​های زیادی در مورد رویدادهای پایان زمان همچنان بی پاسخ مانده​اند و از این رو، می​توانند اکنون برای ما گیج کننده به نظر برسند. در مکاشفه یوحنا باب ۱۷ آیه ۱۴ چه وعده خاصی به ما داده شده است و این وعده باید برای ما چه مفهومی می تواند داشته باشد؟

جمعه   ۲۲ مارس

تفکری فراتر:  قبل از سقوط کامل اخلاقی بابل، صدایی از آسمان به قوم خدا که هنوز در آنجا هستند اصرار می کند « از او بیرون آیید ای قوم من » (مکاشفه یوحنا باب ۱۸ آیه ۴). بسیاری از عبادت کنندگان خدا هستند که همچنان به دلایل گوناگونی در بابل می​باشند. خدا از کلیسای آخر زمانش برای فراخواندن این مردم به خارج از نظام مذهبی مرتد و سهیم نشدن در گناهانش استفاده می​کند. آن​ها برای فرار از سرنوشت بابل، باید از آن بیرون آیند. خدا نمی​خواهد هیچ کس در بابل نابود شود. مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیات ۱ تا ۱۰ نشان می​دهند که مردم خدا ترس بسیاری در بابل به این فراخوان پاسخ خواهند داد. پس، درباره مسئولیت عظیمی که بر دوش ما به عنوان کلیسای بازمانده خداست ، بیاندیشید. این مطلب چه چیزی درباره نیازمان به قدرت خدا در زندگی به ما می گوید؟

سوالاتی برای بحث

۱- همانطور که مکاشفه یوحنا باب ۱۸ آیه ۴ نشان می​دهد، مردم خدا ترس بسیاری در بابل هستند که خدا آنان را « قوم خود » می خواند که بازتاب دهنده بیانیه ذیل می باشد: در این پیام باید داده شود، اما درحالی که باید داده شود، ما باید مراقب باشیم که به کسانی فاقد نوری هستند که ما از آن برخورداریم حمله نکنیم و آنان را محکوم نکنیم. ما نباید با حمله ددمنشانه به کاتولیک ها از مسیر محبت خارج شویم. در میان کاتولیک​ها مسیحیان وظیفه​شناس بسیاری وجود دارند و کسانی که در زیر نوری که بر آنان می تابد  گام بر می​دارند و خدا از برای ایشان کار خواهد کرد. کسانی که دارای امتیازات و موقعیت​های عالی بوده​اند،​و کسانی در بهبود نیروهای جسمی، ذهنی و اخلاقی خود ناموفق بوده​اند، ... در معرض خطر بزرگی قرار دارند و نسبت به کسانی که در مورد نکات عقیدتی مشکل دارند اما همچنان بدنبال خوبی کردن به دیگران در زندگی هستند، در برابر خدا در خطر محکومیت بیشتری قرار دارند. - الن جی. وایت، ... این مطالب چه چیزی درباره نحوه رفتار با دیگران به ما می گوید؟

۲- باب ۱۷ مکاشفه یوحنا فاحشه​ای را توصیف می​کند که بر وحش  قرمز نشسته است. در حالی که زن در باب ۱۲ نماد کلیسای وفادار خداست، در باب ۱۷ به کلیسای مرتد که جهان را از خدا دور می​سازد، اشاره دارد. از نگاه شما، شباهت​ها و تفاوت​های میان آن​ها چیست؟ مهم​تر اینکه ما از این مقایسه چه چیزی می​توانید بیاموزید؟

۳- آیات این هفته وضعیت ملالت بار جهان مذهبی و سیاسی در طول مراحل نهایی بازگشت پیروزمندانه مسیح را به تصویر می​کشند. این باید چه چیزی درمورد دلیل اهمیت اینکه ما اکنون باید نسبت به پیامی که به ما داده شده است وفادار، راستین و خالص باشیم، بگوید؟ مکاشفه یوحنا باب ۱۶ آیه ۱۵ را بخوانید، که درخواستی برای وفاداری در میانه فریبِ ارتدادِ جهانی است. چگونه می​توانیم این هشدار را اکنون در مورد خود بکار بریم؟

درس سیزدهم ۲۳ تا ۲۹ مارس

«اکنون من همه چیز را نو می​سازم»

بعد از ظهر روز سبت

مطالعه این هفته: مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیات ۶ تا ۱۹؛ یوحنا باب ۱۴ آیات ۱ تا ۳؛ مکاشفه باب ١۹ آیات ١١ تا ١٦، مکاشفه باب ٢٠ آیات ١ تا ٣، ارمیا باب ٤  آیات ٢٣ تا ٢٦، مکاشفه باب ٢٠ آیات ٤ تا ٦، مکاشفه باب ٢١ آیات ٢ تا ۸.

آیه حفظی: « سپس آن تخت نشین گفت: اکنون من همه چیز را از نو می​سازم و به من گفت: این را بنویس زیرا این سخنان راست است و می​توان به آنها اعتماد کرد » (مکاشفه یوحنا باب ۲۱ آیه ۵).

نابودی بابل آخر زمان برای کسانی که با این نظام مذهبی مرتد همکاری کردند، خبر بدی محسوب می​شود. با این وجود، این برای قوم خدا خبر خوبی است (مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیات ۱ تا ۷). بابل مسئول تحریک قدرت​های سکولار و سیاسی به آزار و جفا و آسیب قوم خدا بود (مکاشفه یوحنا باب ۱۸ آیه ۲۴). نابود شدن این دشمن بزرگ به معنی رهایی و رستگاری برای قوم وفادار خداست.

با نابودی بابل، دعای قوم خدا در رابطه با مهر پنجم در نهایت پاسخ داده می​شود. فریاد آن​ها: « تا به کی ای خداوند؟» (مکاشفه ٦: ١٠) نشان دهنده فریاد قوم مظلوم و رنج دیده خدا از زمان هابیل تا زمانی است که خدا در نهایت آنان را تبرئه کند. (مزامیر باب ۷۹ آیه ۵؛ حبقوق باب ۱ آیه ۲؛ دانیال باب ۱۲ آیات ۶ و ۷). کتاب مکاشفه یوحنا به قوم خدا اطمینان می​دهد که شرارت، ظلم و رنج به پایان خواهد رسید.

اکنون زمان آن رسیده است که مسیح پادشاهی جاودان خود را آغاز کند. دیگر باب​های مکاشفه یوحنا نه تنها نابودی بابل آخر زمان، بلکه همچنین نابودی شیطان و تمام شرارت​ها را تشریح می​کنند. همچنین نظری اجمالی به برپایی ملکوت جاودان خدا خواهیم داشت.

* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۳۰ مارس آماده شوید.

یکشنبه ۲۴ مارس

شام عروسی برّه خدا

مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیات ۶ تا ۹  را بهمراه یوحنا باب ۱۴ آیات ۱ تا ۳ بخوانید. شام عروسی بطور مناسب انتظار طولانی مدت اتحاد میان مسیح و قومش را به تصویر  می​ کشد؟


دوهزار سال پیش، مسیح خانه آسمانی خود را ترک کرد تا از پیروان خود دعوت کند تا به شام عروسی بیایند (متی ٢٢: ١-١٤) که پس از ازدواج او با عروسش خواهد بود. « ازدواج معرف پذیرفته شدن توسط مسیح از سوی ملکوت اوست. شهر مقدس، اورشلیم جدید ... عروس نامیده می شود، همسر بره، .... در مکاشفه، قوم خدا گفته شده اند که مهمانان در شام عروسی باشند. مکاشفه ١۹: ۹. اگر مهمانان، نتوانند ....

« در تمثیل متی ٢٢ همان شکل از مراسم عروسی معرفی شده است، و داوری رسیدگی بطور وضوح قبل از ازدواج واقع خواهد شد. پیش از ازدواج، پادشاه می آید تا مهمانان را ببیند، که آیا لباس عروسی پوشیده اند، ردای بی لکه شخصیت شسته و با خون بره سفید شده است. متی ٢٢: ١١؛ مکاشفه ٧: ١٤ ». الن جی وایت.

—Ellen G. White, The Great  Controversy, pp. 426–428.

پس از مرگ و قیام او، داماد به خانه پدر خود باز می گردد تا برای قوم خود، مهمانان عروسی خود « مکانی را آماده کند» (یوحنا ١٤: ١-٣ را ببنید. آنان بر روی زمین می مانند تا برای بازگشت او آماده شوند. در پایان جهان، او بازخواهد گشت و آنان را به خانه پدر خود خواهد برد.

مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیه ۸ بیان می​کند که مسیح جامه​های لطیف و تمیز به عروس داد. این نشان می​دهد که قوم خدا برای اعمالشان هیچ گونه شایستگی مطالبه نمی​کنند. جامه​های قوم خدا نمایانگر «اعمال نیک مقدّسین» هستند، اعمالی که در نتیجه زندگی متحدانه آنان با مسیح  بود. از این رو، کتان های لطیف تمیز و درخشان معرف اعمال عادلانه مقدسین است. بدین جهت، این جامه ها نماد عدالت اوست و این که قوم او « احکام او را نگاه می دارند و به عیسی ایمان دارند (مکاشفه ١٤: ١٢). عیسی در حالی که بر روی زمین بود تمثیلی را در باره یک مراسم عروسی گفت.  هر چند، یکی از مهمانان ترجیح داد تا لباس خودش را بجای جامه عروسی که توسط پادشاه تهیه شده بود بپوشد، و به همین خاطر از عروسی بیرون انداخته شد (متی ٢٢: ١-١٤).

مکاشفه یوحنا باب ۳ آیه ۱۸ نشان می​دهد که ردای عدالت مسیح، طلای ایمان و محبت، و مرهم چشم روح القدس بزرگترین نیاز امت خدا برای زندگی در آخر زمان است. خواسته عیسی از اهالی لائودیکیه که هدایا را از او بخرند، نشان می دهد که او بخاطر چیزی که عرضه می دارد عوض می خواهد. ما از خوداتکائی و اعتماد به خود صرفنظر می کنیم تا در عوض زندگی مطیعانه وفادار  به مسیح و اعتماد به او به عنوان تنها امید برای رستگاری را بیابیم.

ما بواسطه اعمالمان نجات نیافته​ایم، ولی کدام اعمال عادلانه را انجام می دهید که نوع زیستن شما را در زندگی تعریف می کند؟

دوشنبه ۲۵ مارس

آرماگدون پایان می یابد

مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیات ۱۱ تا ۱۶ را بخوانید. نام سوار بر اسب سفید چیست و معنی شمشیر تیزی که از دهانش بیرون می آید چیست؟  چگونه می توانیم در جهت برنده جنگ قرار بگیریم؟


آنچه در اینجا می​بینیم، تصویری از آمدن دوباره مسیح است، تحقق وعده​ای که ایمان​داران تمام اعصار منتظرش بوده​اند. همچون عیسی، قوم او ایمان خویش را بر اساس کلام خدا بنیان نهاده اند. مکاشفه ١۹: ١١-١٦ اوج پیروزی های کثیر عیسی می باشد: عیسی شیطان را در آسمان شکست داد؛ او در بیابان بر شیطان غلبه کرد؛ او شیطان را بر روی صلیب مغلوب ساخت؛ و پس از بازگشتش او را کاملاً شکست خواهد داد.

”خیلی زود در شرق ابر کوچک سیاهی به اندازه نصف دست انسان ظاهر خواهد شد. این ابری است که نجات دهنده را احاطه می​کند و از دور به نظر می​رسد از تاریکی پوشیده شده است. قوم خدا این را نشانه پسر انسان می​دانند. آن​ها در سکوت محض به آن خیره می​شوند در حالی که به زمین نزدیک​تر، نورانی​تر و باشکوه​تر می​شود تا زمانی که یک ابر سفید بزرگ و با شکوه مانند آتش سوزان شده و رنگین​کمان عهد بر بالای آن قرار می​گیرد. عیسی به عنوان یک فاتح قدرتمند می​آید. او اکنون نه به عنوان ’مرد غم​ها‘ برای نوشیدن جام تلخ شرم و اندوه، بلکه به عنوان فاتح آسمان و زمین برای داوری زنده​ها و مردگان می​آید. ’امین و راست‘ بود ’او با عدالت داوری و جنگ می​کند​.‘  و ’لشکریان آسمان‘ (مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیات ۱۱ و ۱۴) او را دنبال می​کنند. فرشتگان مقدّس، جمعیت کثیری با سرود آسمانی با او همراه می​شوند. آسمان به نظر پر از پرتوهای درخشان می​شود - ’صدها هزار و هزاران هزار.‘ هیچ قلم انسانی قادر به تصویر کردن این صحنه نیست؛ هیچ ذهن فانی توانایی درک شکوهش را ندارد.“ الن جی. وایت، The Great Controversy, p. 641

پولس در دوم تسالونیکیان باب ۱ آیات ۸ تا ۱۰ در واقع تصویری دیگر از پیروزی نهایی مسیح در آمدن دوباره​اش ارائه می​دهد، زمانی که قدرت​های سکولار و سیاسی که علیه وی توطئه کرده بودند نابود می​شوند و قومش برای ابدیت نجات می​یابند.

مکاشفه یوحنا باب ۱۹ دو شام را توصیف می​کند، یکی در آیه ۹ و دیگری در آیات ۱۷ و ۱۸. در یک شام شما می​خورید و در دیگری خورده می​شوید. تصور تضاد کامل میان آنچه برای تمام بشر در خطر افتادهدشوار می​باشد. این تصویر باید چه چیزی درباره جدی گرفتن ایمان​مان و مأموریتی که ما را به شرکت در آن فرا می​خواند به ما تعلیم می​دهد؟

سه شنبه   ۲۶ مارس

هزاره

مکاشفه یوحنا باب ۲۰ آیات ۱ تا ۳ و ارمیا باب ۴ آیات ۲۳ تا ۲۶ را بخوانید. در طی هزاره، وضعیت زمین چگونه است؟ شیطان به چه روش​هایی به زنجیر کشیده می​شود؟


۱۰۰۰ سال (یا هزاره) با بازگشت مسیح آغاز می​شود. در این زمان، شیطان و فرشته​های سقوط کرد​ه​اش به زنجیر کشیده می​شوند. به زنجیر کشیده شدن شیطان نمادین است زیرا موجودات روحانی نمی​توانند از لحاظ جسمی محدود شوند. شیطان با شرایط محدود شده است. مصیبت​ها جهان را تخریب و خالی از سکنه کرده​اند و آن را در وضعیتی بی​نظم مشابه قبل از خلقت قرار داده​اند (پیدایش باب ۱ آیه ۲). زمین در چنین وضعیتی به عنوان زندان شیطان در طول هزاره عمل می​کند. از آنجایی که هیچ انسانی برای وسوسه کردن و آسیب رساندن وجود ندارد، آنچه شیطان و همراهان شریرش می​توانند انجام دهند، اندیشیدن به عواقب شورش خود علیه خداست.

مکاشفه یوحنا باب ۲۰ آیات ۴ تا ۱۵ را بخوانید. مقدّسین در طول هزاره در کجا هستند؟


مکاشفه یوحنا نشان می​دهد که قوم خدا هزاره را در مکان​های آسمانی که مسیح برای ایشان آماده نموده سپری خواهند نمود (یوحنا ١٤: ١-٣). یوحنا می​بیند که آن​ها مانند پادشاهان و کاهنان بر تخت​ها نشسته​اند و جهان را داوری می​کنند. عیسی به حواریون وعده داد که « بر دوازده تخت خواهند نشست و بر دوازده طایفه اسرائیل داوری خواهند نمود »​(متی باب ۱۹ آیه ۲۸). پولس بیان نمود که مقدّسین جهان را داوری خواهند کرد ( اول قرنتیان باب ۶ آیات ۲ و ۳).

این داوری به انصاف در اعمال خدا مربوط می​شود. شیطان در طول تاریخ، در مورد شخصیت خدا و برخوردش با موجوداتی که خلق کرد شک و تردید ایجاد نموده است. در طول هزاره، خدا به نجات یافته​گان اجازه می​دهد به سوابق تاریخ دسترسی داشته باشند تا پاسخ تمام پرسش​های مربوط به انصاف و عدالت در تصمیم های او در مورد کسانی که از دست رفته بودند و همچنین پرسش ​های مربوط به دخالت او در زندگی ایشان را بیابند. در پایان هزاره، تمام پرسش​های مربوط به عدالت خدا برای همیشه حل می​شوند. قوم خدا قادر خواهند بود تا فراتر از سایه تردید را ببینند مبنی بر این که اتهامات شیطان بی​اساس بوده اند. آن​ها اکنون آماده اند تا شاهد اجرای عدالت خدا در داوری نهایی برای از دست رفتگان باشند.

چه کسی در میان ما سؤالاتی ندارد، سوالاتی سخت، که اکنون بی​جواب به نظر برسد؟ این مطلب درباره شخصیت خدا که روزی پاسخ​ها را به ما خواهد داد، چه می​گوید؟

چهارشنبه   ۲۷ مارس

« آسمانی تازه و زمینی تازه »

پس از ریشه​کنی گناه، زمین به خانه نجات یافتگان تبدیل خواهد شد. زمین چگونه خواهد بود؟

در مکاشفه یوحنا باب ۲۱ آیه ۱، یوحنا « آسمانی تازه و زمینی تازه » دید. کتاب مقدس به سه آسمان ارجاع می کند: آسمان ، کهکشان پر ستاره، و مکانی که خدا در آن ساکن است (دوم قرنتیان باب ۱۲ آیه ۲ را ببینید). در مکاشفه یوحنا باب ۲۱ آیه ۱، جو زمین در دید قرار دارد.  زمین و آسمان آلوده نمی​توانند حضور خدا را تحمل کنند (مکاشفه یوحنا باب ۲۰ آیه ۱۱). واژه تازه در یونانی (kainos) به کیفیت چیزی تازه اشاره دارد و نه به اصل و زمان.  این سیاره بوسیله آتش پاک خواهد شد و به حالت اولیه خود بازخواهد گشت (دوم پطرس باب ۳ آیات ۱۰ تا ۱۳).

به ویژه جالب توجه است که اولین چیزی که یوحنا در زمین تازه مشاهده می​کند این است که هیچ دریایی وجود ندارد. این واقعیت که یوحنا به « دریا »  اشاره می​کند، نشان می​دهد که احتمالاً دریایی که در پاتموس او را احاطه کرده بود را مد نظر داشت که نماد جدایی از کسانی بود که آنان را دوست می داشت.

مکاشفه یوحنا باب ۲۱ آیات ۲ تا ۸ و باب ۷ آیات ۱۵ تا ۱۷ را بخوانید. چه تشابهاتی در توصیف زمین تازه و باغ عدن در پیدایش باب ۲ وجود دارد؟


زندگی بدون رنج و مرگ بر روی زمین احیاء شده با حضور خدا درمیان قومش تضمین شده است. این حضور در اورشلیم جدید،​ «خانه خدا» (مکاشه یوحنا باب ۲۱ آیه ۳)، جایی که در میان قومش سکونت خواهد داشت، نشان داده شده است. حضور خدا زندگی در زمین احیاء شده را مانند زندگی در معبد می​کند.

حضور خدا آزادی از رنج را تضمین می​کند: هیچ گریه، مرگ، اندوه، گریه یا درد که نتیجه گناه هستند، وجود نخواهد داشت. با نابودی گناه، « چیزهای کهنه درگذشته است » (مکاشفه یوحنا باب ۲۱ آیه ۴).

این ایده به خوبی توسط مریم و مارتا در مرگ برادرشان ایلعازر ابراز شد: «خداوندا، اگر تو اینجا می​بودی برادرم نمی​مرد​» (یوحنا باب ۱۱ آیه ۲۱). خواهران می​دانستند که مرگ نمی​توانست در حضور مسیح وجود داشته باشد. به همین ترتیب، حضور دائمی خدا بر زمین تازه،​رهایی از درد و رنج که اکنون در زندگی تجربه می​کنیم را تضمین خواهد نمود. این امید بزرگی است که در مسیح به ما وعده داده شد است، امیدی مُهر شده در خون وی.

چرا این وعده موجودیت جدید در جهانی جدید برای آنچه ما باور داریم مهم می​باشد؟ بدون آن ایمان ما چه سودی خواهد داشت؟


پنجشنبه   ۲۸ مارس

اورشلیم جدید

یوحنا اکنون پایتخت زمین تازه، اورشلیم جدید را توصیف می​کند. در حالی که یک مکان واقعی مسکن مردم واقعی است،​اورشلیم جدید و زندگی در آن فراتر از هر گونه توصیف زمینی می​باشند (اول قرنتیان باب ۲ آیه ۹ را ببینید).

مکاشفه یوحنا باب ۲۱ آیات ۹ تا ۲۱ را بخوانید. ویژگی​های پیرامونی اورشلیم جدید کدامند؟


از اورشلیم جدید با عنوان عروس، همسر برّه خدا نام برده شده است. در مکاشفه یوحنا باب ۱۹ آیات ۷ و ۸، این استعاره در مورد قوم خدا بکار برده شده است. اورشلیم جدید جایی است که مسیح  برای قوم قود تدارک می بیند (یوحنا ١٤: ١-٣).

شهر با دیوارهای بلند و دوازده دروازه احاطه شده است که سه دروازه در هر یک از چهار طرف آن قرار دارد که ورود از هر طرف را ممکن می​سازد. این به دامنه جهانی شهر اشاره دارد. در اورشلیم جدید، همه دسترسی نامحدود به حضور خدا را دارند.

کمی جلوتر شهر به عنوان یک مکعب کامل توصیف شده است؛ طول، عرض و ارتفاع آن ۱۲۰۰۰ فرلانگ (حدود ۲۴۰۰ کیلومتر) می​باشد. مکعب شامل ۱۲ لبه است. از این رو، مجموع شهر ۱۴۴۰۰۰ فرلانگ (حدود ۲۹۰۰۰ کیلومتر) می​باشد. از این رو، شهری ١٤٤٠٠٠ نفره است که منعکس کننده  ١٤٤٠٠٠ نفری است که در زمان بازگشت ثانی عیسی بدون اینکه مرگ را ببینند متبدل شده اند. در معبد عهد قدیم، مقدّس​ترین مکان یک مکعب کامل بود (اول پادشاهان باب ۶ آیه ۲۰). بنابراین اورشلیم جدید نه تنها به عنوان معبد بلکه همچنین مقدّس​ترین مکان عمل می​کند. در معبد زمینی تنها کاهن اعظم می​توانست وارد مقدّس​ترین مکان بشود. در اورشلیم جدید، این حقّی است که به تمام نجات یافتگان داده می​شود.

مکاشفه یوحنا باب ۲۱ آیه ۲۱ تا باب ۲۲ آیه ۵ را بخوانید. کدامویژگی​های درونی شهر، باغ عدن را برای شما می​کند؟ اهمیت این عبارت که دیگر لعنتی در شهر وجود نخواهد داشت، چیست (مکاشفه یوحنا باب ۲۲ آیه ۳)؟


برجسته​ترین ویژگی اورشلیم جدید، رودخانه آب حیات جاری شده از تخت خدا می​باشد (پیدایش باب ۲ آیه ۱۰ را ببینید). در مقایسه با رودخانه بابل، که قوم خدا به عنوان اسیرانی اشتیاق برای اورشلیم داشتند (مزامیر باب ۱۳۷)، در کرانه های رودخانه حیات در اورشلیم جدید، قوم سرگردان خدا از تمامی اعصار، خانه دارند.

در هر دو طرف رودخانه، درخت حیات وجود دارد با برگهایی که « درمان درد قومها » می باشد (مکاشفه یوحنا باب ۲۲ آیه ۲) .درمان به بیماری اشاره ندارد، زیرا که بر روی زمین جدید هیچ بیماری وجود نخواهد داشت. بلکه به بهبود تمام زخم​های ایجاد شده از موانعی که مردم را در طول تاریخ از هم جدا ساخته است، اشاره دارد. نجات یافتگان تمام اعصار و از تمام ملل به یک خانواده خدا تعلق دارند.

جمعه   ۲۹ مارس

تفکری فراتر: از نوشته های الن جی وایت، بخش بدون جامه عروسی، صفحات ٣٠٧ تا ٣١۹، از کتاب دروس پندآموز مسیح؛ بخش جدال تمام شده است، صفحات ٦٢٦-٦٢۸، از جدال عظیم را بخوانید.

کتاب مکاشفه یوحنا با آنچه در ابتدا معرفی شد، خاتمه می​یابد: آمدن دوباره مسیح در قدرت و جلال و برپایی ملکوت جاودان خدا. بازگشت مسیح، زمانی که در نهایت با عروس خود متحد شود، نقطه اوج کتاب می​باشد.

با این وجود، کتاب نمی​خواهد این رویدادها را در زمینه​ای غیر واقعی قرار دهد. اینکه عیسی بزودی می​آید، اولین واقعیت است. دومین واقعیت این است که ما همچنان در اینجا منتظر بازگشت وی هستیم. ما در حالی که منتظریم باید درک روشنی از پیام​های مکاشفه داشته باشیم و می​توانیم این را با خواندن مداوم این کتاب تا پایان زمان بدست آوریم. پیام​های کتاب مکاشفه یوحنا مرتباً به ما یادآوری می​کنند که در حالی که منتظریم،​ چشم به مسائل دنیوی نداشته باشیم،​ بلکه چشمانمان را بر او که تنها امیدمان است، بدوزیم. مسیحِ مکاشفه ، پاسخ تمام امیدها و امیال بشری در میان ابهامات و تردیدهای زندگی می​باشد. او آینده این جهان و آینده ما را در دستانش دارد.

این کتاب همچنین به ما یادآوری می​کند که پیش از پایان زمان، وظیفه انتشار پیام آمدن عنقریب مسیح به جهان به ما سپرده شده است. انتظار ما برای بازگشت وی نه انفعالی بلکه فعال می​باشد. روح​القدس و کلیسا هر دو فرامی​خوانند: « بیا! » (مکاشفه یوحنا باب ۲۲ آیه ۱۷). ما باید به این فراخوان بپیوندیم. این خبر خوش است و به این ترتیب، باید به مردم جهان اعلام شود.

سوالاتی برای بحث

۱- به هزاره و داوری  ناعادلان مرده که تنها پس از هزاره اتفاق می افتد بیندیشید. نجات یافتگان هزار سال خواهند داشت تا پاسخ سوالات خود را بیابند. تنها بعد از آن خواهد بود که خدا مجازات را برای از دست رفتگان می آورد. این حقیقت در باره خدا، چه چیزی را برای ما آشکار می کند؟

۲- مکاشفه یوحنا باب ۱ آیه ۳ به کسانی که گوش می​دهند، می​خوانند، توجه می​کنند و کلام نبوی مکاشفه را نگه می​دارند، وعده برکت می​دهد. در حالیکه  مطالعه این کتاب را به پایان می​رسانیم،​ چه چیزهایی یافتید که لازم است به آنها توجه و آنها را رعایت کنید؟