2 - راهنمای مطالعه کتاب مقدس - سه ماهه سوم 2018 - آماده شدن برای پایان زمان


بعد از ظهر روز سبت


مطالعه این هفته: اعمال رسولان باب ۱۶؛ رومیان باب ۳ آیه ۲۸؛ غلاطیان باب ۲ آیه ۱۶؛ اعمال رسولان باب ۱۷؛ اول قرنتیان باب ۱ آیه ۲۳؛ اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۱ تا ۱۰.


آیه حفظی: «شبی خداوند در رویا به پولس گفت: «ترسان مباش، بلکه سخن بگو و خاموش مباش زیرا که من با تو هستم و هیچ کس تو را آزار نخواهد رسانید زیرا که مرا در این شهر خلق بسیار است» (اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۹ و ۱۰).


پولس و برنابا پس از بازگشت به انطاکیه، کلیسا را پرورش و کارهای بشارتی بیشتری انجام دادند. این ظاهراً آخرین باری بود که آنها با یکدیگر کار می کردند، زیرا یک اختلاف نظر شدید باعث جدایی آنها شد. دلیل اختلاف آنها مرقس، پسر عموی برنابا بود (کولسیان باب ۴ آیه ۱۰). هنگامی که پولس از برنابا دعوت نمود تا به مکانی که در سفر قبلی خود بشارت داده بودند باز گردد، برنابا می خواست پسر عمویش را به همراه بیاورد اما پولس بدلیل عدم موفقیت گذشته مرقس مخالف آن بود (اعمال رسولان باب ۱۳ آیه ۱۳).


جدایی پولس و برنابا به هر حال، به یک برکت تبدیل شد، زیرا در تفکیک تلاش هایشان آنها توانستند منطقه گسترده تری از آنچه در ابتدا برنامه ریزی کرده بودند پوشش دهند. برنابا با مرقس به قبرس، سرزمین مادری اش بازگشت (اعمال رسولان باب ۴ آیه ۳۶). در همین حال، پولس که از سیلاس دعوت نموده بود به وی بپیوندد، از سوریه و قیلیقیه گذشت و کلیساهای آنها را تقویت نمود. پولس پیش از آنکه به انطاکیه بیاید، چندین سال را در طرسوس گذرانده بود (اعمال رسولان باب ۹ آیه ۳۰، باب ۱۱ آیات ۲۵ و ۲۶). او اکنون فرصت بازدید مجدد از اجتماعی که در آنجا برپا نموده بود را داشت. با این وجود، نقشه خدا برای او بسیار بزرگ تر از آنچه پولس در ابتدا می پنداشت، بود.


* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در۱۰ شهریور — ١ September آماده شوید.


یکشنبه ۴ شهریور


بازگشت به لستره


وقایع انتخاب شده توسط لوقا اکنون پولس را مستقیماً به دربه و لستره می آورد. تنها چیزی که او درباره سوریه و قیلیقیه می گوید این است که پولس برای تأیید نمودن کلیساها از آن مناطق گذشت (اعمال رسولان باب ۱۵ آیه ۴۱).


اعمال رسولان باب ۱۶ آیات ۱ تا ۱۳ را بخوانید. اقدام پولس در اینجا چه چیزی درباره حساس بودن او در تلاش برای بشارت دادن به دیگران به ما می آموزد؟


اگر چه پدر تیموتائوس غیر یهودی بود، اما مادرش یک مسیحی یهودی بود؛ نام او اِفنیکی۱ بود. تیموتائوس با وجود نامختون بودن، از کودکی کتاب مقدس را می شناخت (دوم تیموتائوس باب ۳ آیه ۱۵)، که نشان می دهد او فردی با ایمان بود. او به عنوان یک مسیحی پیش از آن مورد احترام و تحسین همه ایمانداران محلی بود.


۱. Eunice بکار برده شده در زبان انگلیسی، از زبان یونانی Ευνικη با تلفظ «اِونیکی» با تاکید بر «واو» اقتباس شده و بخاطر مُعرب شدن آن، در نسخه های ترجمه فارسی، «اِفنیکی» بکار رفته است.از آنجایی که یهودیان، یهودی بودن را از نسل مادر می دانستند و نه پدر، تیموتائوس یک یهودی بود. او شاید به این دلیل که پدرش یک یونانی بود، ختنه شدن را عملی وحشیانه می دانست، در روز هشتم پس از زاده شدن ختنه نشده بود.


پولس که مایل بود تیموتائوس را به عنوان همکار داشته باشد و می دانست که او به عنوان یک یهودی نامختون با اتهام ارتداد از ورود به کنیسه یهودیان منع خواهد شد، از او خواست ختنه شود. بنابراین انگیزه پولس برای انجام این کار کاملاً کاربردی بود و نباید به عنوان عملی متضاد با انجیلی که او موعظه می نمود در نظر گرفته شود.


پولس پس از بازبینی مکان هایی که در سفر اولش رفته بود، تصمیم گرفت به جنوب غربی، احتمالاً به افسس در استان آسیا برود، اما روح القدس مانع انجام این کار شد. سپس او به سمت شمال رفت تا به بطینیا برود، اما بار دیگر روح القدس به روشی نامعلوم او را از انجام این کار بازداشت. از آنجایی که او از میسیا گذشت، تنها گزینه اش رفتن به سمت غرب به سوی بندر تروآس بود، جایی که می توانست به جهات متعددی از مسیر دریایی برود.


با این وجود خدا در رویایی شبانه به او نشان داد که باید از دریای اژه بگذرد و به مقدونیه برود. هنگامی که همراهان او از این رؤیا آگاه شدند، آنها به این نتیجه رسیدند که خدا در حقیقت آنها را فراخوانده است تا انجیل را با اهالی مقدونیه به اشتراک بگذارند.


به اینکه چرا پولس از تیموتائوس خواست تا ختنه شود، بیاندیشید. این باید درباره مایل بودن به انجام کارهایی خاص که ممکن است همیشه با آنها موافق نباشیم یا الزامی ندانیم، اما در واقع برای هدفی بزرگ تر می باشند، چه چیزی به ما بیاموزد؟


دوشنبه ۵ شهریور


فیلیپی


پولس و همراهانش هنگامی که به مقدونیه رسیدند، به فیلیپی جایی که نخستین اجتماع مسیحیت در اروپا را برپا نمودند، سفر کردند.


اعمال رسولان باب ۱۶ آیات ۱۱ تا ۲۴ را بخوانید. مُبلغان در روز سبت به کجا رفتند و چرا؟ در نهایت در آنجا برای ایشان چه اتفاقی افتاد؟


هر زمان که پولس به شهری وارد می شد، عادت داشت در روز سبت به منظور شهادت دادن به یهودیان، از کنیسه محلی بازدید کند (اعمال رسولان باب ۱۳ آیات ۱۴، ۴۲ و ۴۴؛ باب ۱۷ آیات ۱ و ۲؛ باب ۱۸ آیه ۴). اینکه او و همراهانش در فیلیپی برای دعا به لب رودخانه رفتند — همراه با چند زن، پرستش کنندگان یهودی و غیر یهودی خدا — احتمالاً به این معنی است که هیچ کنیسه ای در شهر وجود نداشت. اهمیت این مسئله این است که پولس تنها برای اهداف بشارتی در روزهای سبت به کنیسه های یهودی نمی رفت بلکه همچنین بدلیل اینکه روز عبادت بود به آنجا نیز می رفت.


اعمال رسولان باب ۱۶ آیات ۲۵ تا ۳۴ را بخوانید. روایت ایمان آوردن زندانبان را بررسی کنید. او به منظور نجات یافتن باید چه کاری انجام می داد؟


پاسخ پولس و سیلاس به پرسش زندانبان در هماهنگی کامل با انجیل است، زیرا نجات بطور کامل از طریق ایمان به عیسی امکان پذیر می باشد (رومیان باب ۳ آیه ۲۸، غلاطیان باب ۲ آیه ۱۶). با این وجود آنچه از این واقعه نمیتوانیم نتیجه بگیریم این است که باور به عیسی تمام چیزی است که برای تعمید الزامی می باشد، در صورت آموزش اعتقادی و عملی مناسب.


ما درباره زندانبان چه چیزی می دانیم؟ آیا او یک یهودی یا نو ایمان یهودی بود؟ در هر صورت، آنچه نیاز داشت، باور به عیسی به عنوان خداوند و نجات دهنده بود. اگر او مانند کرنلیوس، لیدیه (اعمال رسولان باب ۱۶ آیه ۱۴ و تعدادی دیگر در اعمال رسولان، یک غیر یهودی بود که خدا را می شناخت و عبادت می کرد، چطور؟ اگر او قبلاً در جلسات بشارتی پولس در شهر شرکت کرده بود چطور؟ حقایق در مورد او هر چه که باشند، خلاصه بودن این روایت نباید به عنوان بهانه ای برای تعمید سریع بکار برده شود.


اعمال رسولان باب ۱۶ آیات ۳۱ تا ۳۴ را بخوانید. این چه چیزی درباره کامل بودن قربانی شدن مسیح برای ما، به ما می آموزد؟ چگونه می توانید روزانه بیاموزید که به عدالت مسیح به عنوان تنها امیدتان برای نجات اطمینان کنید؟


سه شنبه ۶ شهریور


تسالونیکی و بیریه


هنگامی که پولس و سیلاس از زندان آزاد شدند، این دو مُبلغ فیلیپی را ترک نمودند (اعمال رسولان باب ۱۶ آیات ۳۵ تا ۴۰). پولس و همراهانش از فیلیپی مستقیماً به تسالونیکی، پایتخت مقدونیه رفتند.


اعمال رسولان باب ۱۷ آیات ۱ تا ۹ را بخوانید. یهودیان اهل تسالونیکی چگونه نسبت به موعظه موفق پولس در میان غیر یهودیان واکنش نشان دادند؟


بار دیگر می بینیم که پولس برای به اشتراک گذاشتن انجیل، بدنبال کنیسه می گشت. بسیاری از یونانیان معتقد و چند زن نه چندان برجسته بواسطه پیام پولس تشویق شده و رغبت پیدا کردند. اینکه این ایمان آوران «به پولس و سیلاس پیوستند» (اعمال رسولان باب ۱۷ آیه ۴) به نظر می رسد به این معنی باشد که آنها گروهی مجزا تشکیل داده و خارج از کنیسه، احتمالاً در خانه یاسون ملاقات کردند.


مخالفانشان از روی حسادت، شورش بپا کردند. هدف آنها آوردن پولس و سیلاس نزد مقامات محلی برده و آنها را متهم کنند؛ در اینجااشاره ای به تیموتائوس نشده است. از آنجایی که آنها نتوانستند این مبلغین را پیدا کنند، خود یاسون و تعداد دیگری از نو ایمانان را به اتهام پناه دادن به آشوبگران سیاسی، نزد مقامات محلی بردند.


اعمال رسولان باب ۱۷ آیات ۱۰ تا ۱۵ را بخوانید. پاسخ یهودیان بیریه در مقایسه با پاسخ یهودیان تسالونیکی، چه بود؟


واژه eugenēs (اعمال رسولان باب ۱۷ آیه ۱۱) در اصل به معنای «به خوبی بدنیا آمده» یا «تولدی نجیب» بود اما کم کم معنای کلی «بی غرض یا عادل» را به خود گرفت که احتمالاً در اینجا اینگونه است. یهودیان اهل بیریه قابل تحسین هستند نه فقط به این دلیل که با پولس و سیلاس موافقت نمودند بلکه بدلیل تمایلشان برای آزمودن کتاب مقدس به صورت روزانه می باشد که خود بدرستی به گفته های مبلغین پی ببرند. واکنشی صرفاً احساسی به انجیل، بدون اعتقاد عقلانی مورد نیاز، سطحی و کوتاه مدت خواهد بود.


با این وجود، کمی بعد، آزار و جفا مانع از مأموریت پربار پولس در بیریه شد که او را مجبور به حرکت به سوی جنوب، به سمت آتن نمود.


آخرین باری که شما با پشتکار کتاب مقدس را برای پیدا کردن شواهد جستجو نمودید، چه زمانی بود؟


چهارشنبه ٧ شهریور


پولس در آتن


آتن، مرکز افکار متعالی خردمندانه یونان باستان، به معنای واقعی کلمه در اختیار بت پرستان بود. مجسمه های سنگ مرمر اشخاص و خدایان در همه جا بویژه در ورودی آگورا (میدان عمومی)، که قطب زندگی شهری بود، دیده می شدند. پولس چنان از این بت پرستی شایع پریشان شده بود که عادت همیشگی خود برای ابتدا به کنیسه رفتن را تغییر داد و روشی دوگانه را بدست گرفت: او به صورت هفتگی در کنیسه با یهودیان و غیر یهودیان مؤمن به بحث می نشست و روزانه در میدان عمومی شهر اینکار را انجام می داد (اعمال رسولان باب ۱۷ آیات ۱۵ تا ۲۲ را ببینید).


از آنجایی که آتنی ها همواره آماده شنیدن چیز جدیدی بودند، برخی از فیلسوفان به آموزه های پولس علاقه نشان دادند و از او دعوت نمودند تا در مقابل «آریوپاگوس» یا تالار اجتماعات تپه مریخ که شورای عالی شهر تلقی می شد، سخنرانی کند. پولس در سخنرانی خود از کتاب مقدس نقل قول نکرد و یا خلاصه ای از تعاملات خدا با اسرائیل را بیان ننمود، آنگونه که در هنگام صحبت کردن با مخاطبان یهودی انجام می داد (اعمال رسولان باب ۱۳ آیات ۱۶ تا ۴۱ مقایسه کنید)؛ این رویکرد برای مخاطبان او معنایی نداشت. در عوض، او چند حقیقت مهم از کتاب مقدس را به گونه ای که بت پرستان می توانستند درک کنند، ارائه نمود.


اعمال رسولان باب ۱۷ آیات ۲۲ تا ۳۱ را بخوانید. پولس در سخنرانی خود در آریوپاگوس یا همان تالار اجتماعات تپه مریخ، چه حقایق بزرگی درباره خدا و نجات و تاریخ و بشریت به این افراد موعظه کرد؟


اکثر سخنان پولس برای آن مخاطبان بت پرست در سطح بالا، که مفاهیم ایشان درباره خدا و دین بسیار منحرف شده بود، مضحک به نظر می رسیدند. ما نمی دانیم که پولس در نظر داشت چگونه پیام خود را به پایان برساند زیرا به نظر می رسد همان لحظه ای که به داوری خدا بر جهان اشاره نمود، سخنش قطع شد (اعمال رسولان باب ۱۷ آیه ۳۱). این باور با دو مفهوم یونانی در تضاد بود: (۱) اینکه خدا بسیار متعال است و هیچ ارتباطی با جهان و یا نگرانی در مورد امور انسانی ندارد، و (۲) اینکه وقتی انسان می میرد، هیچ رستاخیزی نمی تواند وجود داشته باشد. این به توضیح اینکه چرا انجیل برای یونانیان جهالت محسوب می شد (اول قرنتیان باب ۱ آیه ۲۳) و تعداد ایمان آوران در آتن بسیار کم بود، کمک می کند.


با این وجود، در میان کسانی که ایمان آوردند، برخی از مؤثرترین افراد جامعه آتن از جمله دیونیسیوس، عضوی از آریوپاگوس یا انجمن شهر بود و داماریس که اشاره به نامش نشان می دهد زنی دارای مقام و منصب و همچنین عضوی از شورا نیز بود (اعمال رسولان باب ۱۷ آیه ۳۴).


روش متفاوت پولس در برابر انجمن شهر، آگاهی او از تفاوت های اجتماعی و فرهنگی را نشان میدهد. او حتی برای رساندن منظور خود از یک شاعر بت پرست نقل قول کرد (اعمال رسولان باب ۱۷ آیه ۲۸). این مطلب درباره چگونگی استفاده از روش های مختلف برای بشارت دادن به مردم چه می آموزد؟


پنجشنبه ٨ شهریور


پولس در قرنتس


اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۱ تا ۱۱، تجربه پولس در قرنتس را بیان می کند، جایی که او به مدت یک سال و نیم ماند. پرسکلا و اکیلا به دوستان مادام العمر پولس تبدیل می شدند (رومیان باب ۱۶ آیه ۳، دوم تیموتائوس باب ۴ آیه ۱۹). روایت دلالت بر این دارد که آنها پیش از آنکه به قرنتس بیایند مسیحی بودند، احتمالاً بدلیل اخراج یهودیان از روم توسط امپراطور کلاودیوس. مورخ رومی، سوتونیوس به نظر می رسد به این اشاره دارد که این تبعید بدلیل اختلالات در جامعه یهودی در ارتباط با نام «مسیح» اتفاق افتاد که احتمالاً نتیجه موعظه انجیل توسط ایمانداران یهودی محلی می باشد. از این رو، ممکن است که اکیلا و پرسکلا خود در چنین فعالیت هایی نقش داشتند. در هر صورت، پولس و دوستان جدیدش علاوه بر به اشتراک گذاشتن ایمان و همان پیشینه یهودی را به اشتراک می گذاشتند.


اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۴ تا ۱۷ را بخوانید. نتیجه فعالیت های بشارتی پولس در قرنتس چه بود؟


هنگامی که سیلاس و تیموتائوس از مقدونیه رسیدند، مقداری حمایت مالی از کلیساهای آنجا آوردند (دوم قرنتیان باب ۱۱ آیات ۸ و ۹)، که اجازه داد پولس خود را کاملاً وقف موعظه کند. سیاست پولس این بود که در طول ماموریتش، به خرج خود زندگی کند، هر چند او همچنین تعلیم داد که « به همین ترتیب ، خداوند فرموده است هر که پیام انجیل را اعلام می کند، هزینه زندگی اش باید توسط مسیحیان تأمین شود » (اول قرنتیان باب ۹ آیه ۱۴).


با وجود مخالفت شدید یهودیان با پیام پولس، برخی از یهودیان به همراه برخی از غیر یهودیان عبادت کننده خدا، او را باور کردند. در میان ایمان آوران، کرِسپُس رهبر کنیسه و تمام خانواده اش وجود داشت. بسیاری از قرنتیان نیز ایمان آورده و تعمید گرفتند. با این وجود همانطور که واقعه متعاقب نشان می دهد (اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۱۲ تا ۱۷)، وضعیت در میان یهودیان تا حدی وخیم بود و پولس احتمالاً قصد داشت بزودی قرنتس را ترک کند اما در رویایی شبانه دلگرمی الهی برای ماندن را دریافت نمود (اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۹ تا ۱۱).


پولس در مسیر بازگشت به انطاکیه، اکیلا و پرسکلا را با خود برد و آنها را در افسس جایی که پیش از ادامه به سفرش چند روزی در آنجا ماند، بجا گذاشت. او زمانی که آنجا بود، فرصت موعظه در کنیسه یهودی محلی را یافت که پاسخ مثبتش باعث شد او وعده دهد که به خواست خدا بار دیگر به آنجا باز خواهد گشت (اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۱۸ تا ۲۱). این دقیقاً در سفر بعدی او اتفاق افتاد.


پولس که با نحوه پذیرفته شدنش ناامید شده بود، در مورد نجات افراد آنجا به دلگرمی از جانب خداوند نیاز داشت. سخنان خداوند به او (اعمال رسولان باب ۱۸ آیه ۱۰)، هنگامی که ما ممکن است احساسی مشابه با پولس داشته باشیم، چه چیزی به ما می گویند؟


جمعه ۹ شهریور


تفکری فراتر: «کسانی که امروزه حقایق غیر محبوب را تعلیم می دهند نباید در صورتی که گاهی بطور مطلوب حتی از طرف کسانی که ادعای مسیحیت می کنند مورد پذیرش قرار نمی گیرند، دلسرد بشوند، آنگونه که پولس و همکارانش توسط مردمی که برایشان خدمت می کردند، مورد پذیرش قرار گرفتند. پیام رسانان صلیب باید خود را با هوشیاری و دعا مسلح کنند و با ایمان و شجاعت به جلو بروند و همواره در نام عیسی کار کنند.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 230


«اگر در صحنه پایانی تاریخ زمین، کسانی که حقایق به ایشان موعظه شده است، الگوی اهالی بیریه را دنبال کنند و روزانه در کتاب مقدس جستجو کنند و پیام های دریافت شده را با کلام خدا مقایسه کنند، امروزه تعداد زیادی افراد وفادار به شریعت خدا وجود می داشت در حالی که این تعداد در حال حاضر نسبتاً کم می باشد....


«همه چیز بر اساس نور هدایتی که داده شده است داوری خواهد شد. خداوند سفیران خود را با پیامی از نجات می فرستد و کسانی که آن را بشنوند، برای طرز برخوردی که با سخنان خدمت گزاران خداوند از خود بروز داده اند، مسئول خواهند بود. کسانی که صادقانه بدنبال حقیقت هستند، در پرتو کلام خدا، تعالیمی که به ایشان ارائه شده است را به دقت بررسی خواهند نمود.» — Page 232


سوالاتی برای بحث


۱. در زمینه آخرین پاراگراف مطالعه روز دوشنبه، در مورد مفاهیم جمله زیر در کلاس به بحث بپردازید: «نیاز به آماده سازی دقیق تر از طرف داوطلبان تعمید می باشد .... اصول زندگی مسیحی باید برای کسانی که به تازگی حقیقت را پذیرفته اند، آشکار شوند.» — الن جی. وایت، Ellen G. White

Testimonies for the Church, vol. 6, pp. 91, 92


۲. در مورد پرسش پایانی روز چهارشنبه بیشتر بیاندیشید. ما به عنوان یک کلیسا چگونه می توانیم همان درکی را که پولس از تفاوت های فرهنگی داشت از خود بروز بدهیم و برای ملاقات با افراد در هر کجایی که باشند، بدون اینکه از عیان کردن انجیل ترس داشته باشیم و یا هویت دینی خود را پنهان کنیم، از خود تمایل نشان دهیم؟


۳. اعمال رسولان باب ۱۷ آیات ۳۲ تا ۳۴ را بخوانید. ما از سه واکنشی که پیام پولس در آتن دریافت نمود، چه چیزی می توانیم بیاموزیم؟ (۱) برخی مسخره کردند. آنها جدیت پرشور این یهودی بیگانه را به بازی گرفته بودند. این امکان وجود دارد که با زندگی شوخی کرد؛ اما کسانی که این کار را انجام می دهند، در خواهند یافت که آنچه با طنز آغاز شود باید با مصیبت پایان پذیرد. (۲) برخی تصمیم نگرفتند. خطرناک ترین روزها، روزی است که فرد به این نتیجه برسد که صحبت کردن درباره فردا آسان است. (۳) برخی باور کردند. انسان عاقل می داند که تنها فرد احمق دعوت خدا را رد خواهد کرد.» — ویلیام بارکلی، William Barclay

The Acts of the Apostles, rev. ed. (Philadelphia: Westminster, 1976), p. 133


درس دهم ۱۰ تا ۱۶ شهریور ماه


سومین سفر بشارتی






بعد از ظهر روز سبت


مطالعه این هفته: اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۲۴ تا ۲۸؛ اعمال رسولان باب ۱۹؛ اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۷ تا ۱۲ و ۱۵ تا ۲۷؛ دوم قرنتیان باب ۴ آیات ۸ تا ۱۴؛ اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۱ تا ۱۵.


آیه حفظی: «لیکن این چیزها را به هیچ میشمارم، بلکه جان خود را عزیز نمیدارم تا دور خود را به خوشی به انجام رسانم و آن خدمتی را که از خداوند عیسی یافتهام که به بشارت فیض خدا شهادت دهم» (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۲۴).


روایت لوقا از سفر سوم پولس بطور نسبتاً ناگهانی آغاز می شود. آیات چنین می گویند که پولس پس از گذراندن زمانی در انطاکیه، مرکز مأموریت هایش، این رسول عازم سفر دیگری می شود و به ترتیب «در سرزمین های غلاطیه و فریجیه می گشت و شاگردان را تقویت می کرد» (اعمال رسولان باب ۱۸ آیه ۲۳). بنابراین، حدود ۲۵۰۰ کیلومتر ابتدایی سفرش در یک جمله اشاره شده است.


این بدین دلیل است که نقطه مرکزی این سفر افسس بود، جایی که پولس در طول سفرش بیشتر از شهرهای دیگر زمان سپری نمود. از نقطه نظر بشارتی، ماموریت در افسس بسیار مثمر ثمر بود؛ تأثیر موعظه پولس به کل استان آسیا رسید (اعمال رسولان باب ۱۹ آیات ۱۰ و ۲۶). احتمالاً در طول این زمان بود که کلیساهای کولسی، هیراپولس و لائودیکیه شاید توسط اپفراس (کولسیان باب ۴ آیات ۱۲ و ۱۳)، یکی از همکاران پولس تأسیس شدند (کولسیان باب ۱ آیه ۷، فیلیمون آیه ۲۳).


یک چیز قابل توجه در مورد این سفر این است که، این آخرین موردی است که پولس در اعمال رسولان ثبت کرد. پولس آن را به عنوان یک انسان آزاد بر عهده گرفت. لوقا باز هم سفر دیگری را روایت می کند، این بار به روم اما به عنوان یک زندانی.


* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۱٧ شهریور - ٨ September آماده شوید.


یکشنبه ۱۱ شهریور


افسس: بخش اول


اعمال رسولان باب ۱۸ آیات ۲۴ تا ۲۸ ثبت کرده است که در حالی که پولس همچنان در راه خود به افسس بود، یک ایماندار یهودی به نام آپولس به آن شهر آمد. او مردی سخنور و بسیار آشنا با کتاب مقدس بود. اینکه آپولس یک پیرو عیسی بود از گونه ای که لوقا او را توصیف می کند، مشخص است: «و در طریق خداوند تربیت یافته و پر از شور و شوق روحانی بود. او حقایق زندگی عیسی را بدرستی تعلیم می داد» (اعمال رسولان باب ۱۸ آیه ۲۵). با این حال، او تنها با غسل تعمید یحیی آشنا بود. آپولس که توسط یحیی تعمید دهنده، تعمید گرفته بود با عیسی در طول زندگی اش بر روی زمین آشنا شد، اما باید قبل از مصایب و پنطیکاست، از آن منطقه دور شده باشد — احتمالاً به اسکندریه باز گشته باشد.


این توضیح می دهد که اکیلا و پرسکیلا به او آموزش های بیشتری می دادند. آپولس اگر چه قادر بود از کتاب مقدس نشان دهد که عیسی، مسیحِ موعودِ اسرائیل بود (اعمال رسولان باب ۱۸ آیه ۲۸)، اما لازم بود با تحولات مسیحیت از زمان رسالت عیسی تا آن زمان آگاه شود. با این وجود، اکیلا و پرسکیلا کار بیشتری برای آپولس انجام دادند: آنها به همراه سایر ایمانداران در افسس به او توصیه نامه ای خطاب به کلیساهای اخائیه دادند (اعمال رسولان باب ۱۸ آیه ۲۷)، که او را قادر ساخت خدمتی مؤثر در قرنتس داشته باشد (دوم قرنتیان باب ۳ آیات ۴ تا ۶، باب ۴ آیه ۶، باب ۱۶ آیه ۱۲۹).


اعمال رسولان باب ۱۹ آیات ۱ تا ۷ را بخوانید. هنگامی که پولس به افسس رسید، چه اتفاقی برایش افتاد؟


روایت آپولس به روایت دوازده مردی که پولس پس از رسیدنش به افسس ملاقات نمود، مرتبط است زیرا شرایط ایشان بسیار مشابه بود. توصیف آنها به عنوان «شاگردان» (اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۱) و سوال پولس از ایشان (اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۲) به وضوح نشان می دهد که آنها پیش از این به عیسی ایمان آورده بودند. در همین حال پاسخ آنها به پولس نشان می دهد که آنها نیز بطور مشابه با آپولس، شاگردان سابق یحیی تعمید دهنده بودند که بدون تجربه پنطیکاست، پیروان عیسی شده بودند. آنها باید فرصتی برای لذت بردن از تجربه ای عمیق تر با خداوند می داشتند.


«پولس پس از رسیدن به افسس، دوازده برادری که مانند آپولس شاگردان یحیی تعمید دهنده بودند و مانند او دانشی از مأموریت مسیح بدست آورده بودند را پیدا کرد. آنها توانایی آپولس را نداشتند اما با همان صداقت و ایمان بدنبال انتشار دانشی که دریافت نمودند، بودند.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 282


ما باید غسل تعمید جدید آنها را در پرتو این موقعیت منحصر به فرد ببینیم. آنها از فرقه مسیحی دیگری نمی آمدند و نه ایمان آوردن را تجربه کرده بودند. آنها فقط وارد جریان اصلی مسیحیت شده بودند. این که آنها روح القدس را دریافت نموده و به زبان ها صحبت می کردند، بدین معناست که مانند آپولس خدمتگزاران مسیحی بودند که اکنون بطور کامل قدرت یافته بودند تا هر کجا می رفتند، درباره عیسی مسیح شهادت دهند.


دوشنبه ۱۲ شهریور


افسس: بخش دوم


پولس در کنیسه افسس ابتدا به موعظه پرداخت. هنگامی که مخالفت به وجود آمد، او و تازه ایمان آوردگان به سالن سخنرانی جایی در طیرانس رفتند، جایی که پولس روزانه به مدت دو سال موعظه نمود. روایت خلاصه لوقا از خدمت پولس از افسس این است که تمامی استان به کاملاً بشارت یافت (اعمال رسولان باب ۱۹ آیات ۱۰ و ۲۶).


در اعمال رسولان باب ۱۹ آیات ۱۱ تا ۲۰، لوقا چند روایت معجزه ای دیگر اضافه می کند که پیروزی قدرت خدا در شهری که جادو و سایر اعمال خرافی معمول بود را توصیف می کنند. شکی نیست که خدا می توانست از طریق پولس شفا دهد اما اینکه حتی دستمال و پیش بند لمس شده توسط رسول قدرت شفا دهنده داشتند (اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۱۲) ممکن است برای برخی عجیب باشد، اگر چه این مشابه با شفا یافتن زن در حال خونریزی توسط عیسی می باشد (لوقا باب ۸ آیه ۴۴). باور های خرافی اهالی افسس ممکن است باعث شده باشند که خدا همانگونه که لوقا می گوید، معجزات «بزرگی» نشان دهد (اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۱۱). این شاید نمونه ای از برآورده کردن نیازهای مردم در سطح درکشان توسط خدا باشد.


پولس که از نتایج خدمتش در افسس راضی بود، تصمیم گرفت که به اورشلیم برود (اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۲۱). لوقا دلیلی برای این سفر ارائه نمی دهد، اما از نوشته های خود پولس می دانیم که او می خواست مبالغی که جمع آوری کرده بود را برای از بین بردن فقر کلیسای اورشلیم استفاده کند (رومیان باب ۱۵ آیات ۲۵ تا ۲۷، اول قرنتیان باب ۱۶ آیات ۱ تا ۳). ادغام کالاهای سال های اول و قحطی شدید در زمان کلودیوس، ایمانداران اهل یهودیه را فرسوده کرده بود و پولس در درخواست کمک ایشان (غلاطیان باب ۲ آیه ۱۰)، یک فرصت برای تقویت اعتماد آنها به رسالت خود و اتحاد کلیسایی که اکنون گسسته شده بود را دید با وجود اینکه از خطراتی که با آن روبرو بود آگاهی داشت (اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۲۲ و ۲۳، رومیان باب ۱۵ آیه ۳۱).


اعمال رسولان باب ۱۹ آیات ۲۳ تا ۴۱ را بخوانید. دلیل اصلی مخالفت با پولس که در پایان اقامتش در افسس بروز نمود، چه بود؟


مخالفت مربوط به عبادت بت پرستان بود که به شدت توسط خدمت پولس مورد تهدید بود. انگیزه واقعی دمیتریوس به وضوح مالی بود، اما او قادر بود آن را به یک مسئله مذهبی تبدیل کند زیرا معبد آرتمیس (یا دیانا)، به عنوان یکی از هفت عجایب جهان باستان، در افسس واقع شده بود.


اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۲۷ را بخوانید. توجه کنید که دمیتریوس چگونه با نیرنگ قادر شد تا با آوردن زهد و تقوای دینی به کار خود کسب معاش کند. چرا ما مسیحیان باید مراقب باشیم که به همان شکل، از ایمان خود یا زُهد مربوط به ایمانمان استفاده نکنیم؟


سه شنبه ۱۳ شهریور


تروآس


پس از شورش (اعمال رسولان باب ۱۹ آیات ۲۳ تا ۴۱)، پولس مصمم شد که افسس را ترک کند. اما او به جای اینکه مستقیم به اورشلیم برود، مسیر انحرافی طولانی از طریق مقدونیه اخائیه را در پیش گرفت (اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۱ تا ۳). نمایندگان برخی از کلیساهای غیر یهودی در این سفر با او بودند (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۴).


اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۷ تا ۱۲ را بخوانید. بحث مشترک در این آیات برای اثبات شود که سبت به یکشنبه تغییر یافته ، چه ایرادی دارد؟


توقف پولس در تروآس با جلسه کلیسا «در اولین روز هفته» (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۷) به پایان رسید. آنها دور هم جمع شدند «تا نان تکه کنند»، که احتمالاً به شام خداوند اشاره دارد، که اطعام در جمع محفل یاران یا در خلوت بود،که از زمان کلیسای اورشلیم اغلب همراه با آن انجام می شد (اعمال رسولان باب ۲ آیات ۴۲ و ۴۶). اینکه هیچ اشاره ای به جام و یا هیچ دعایی نشده است، این احتمال را از بین نمی برد. با این وجود، نکته این است که این واقعه اغلب به عنوان مدرکی بیان می شود که در زمان پولس، دست کم کلیساهای غیر یهودی روز سبت را با یکشنبه به عنوان روز عبادت جایگزین کرده بودند.


با این حال، قبل از چنین ادعایی، لازم است که یک روز دقیق برای انجام جلسات و همچنین ماهیت آنها مشخص شود. اشاره به استفاده از چراغ ها (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۸)، به همراه این واقعیت که پیام پولس تا نیمه شب ادامه داشت (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۷) و سپس تا سپیده دم (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۱۱) و اشاره نشدن به خواب عمیق افتیخس (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۹)، مشخص می سازد که این یک جلسه شبانه بود.


با این حال سوال این است که آیا شب قبل از یکشنبه بود و یا پس از آن. پاسخ بستگی به روش فرضی زمانی که لوقا استفاده می کرد دارد، اینکه نظام یهودی از غروب آفتاب تا غروب آفتاب روز بعد بود یا نظام رومی، از نیمه شب تا نیمه شب بعدی. اگر گزینه اول باشد، پس شنبه شب بوده است؛ در مورد گزینه دوم، یکشنبه شب می شود.


در هر صورت، موضوع اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۷ تا ۱۲ نشان می دهد که حتی اگر جلسه در یکشنبه شب بوده باشد، یک جلسه معمولی کلیسا نبوده است بلکه بدلیل رفتن پولس در صبح روز بعد، یک جلسه خاص بود. پس، دیدن اینکه این واقعه جدا و استثنایی بتواند از نگه داشتن یکشنبه حمایت کند، دشوار است. و واقعیت این است که چنین نمی باشد.


به تمام دلایل اعتبار نگه داشتن روز هفتم سبت بیشتر بیاندیشید. حمایت قدرتمند کتاب مقدس از روز سبت چگونه به تصدیق کردن ما در هویتمان به عنوان مسیحیان ادونتیست روز هفتم و فراخوانی که برای انتشار پیام های سه فرشته به جهان دریافت کرده ایم، کمک می کند؟


چهارشنبه ۱۴ شهریور


میلیتس


پولس در مسیرش به سمت اورشلیم، بار دیگر توقف می کند، این بار در میلیتس جایی که فرصتی یافت تا با رهبران کلیسای افسس وداع کند.


اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۱۵ تا ۲۷ را بخوانید. تأکید پولس در بخش مقدماتی سخنانش چه بود؟


از آنجایی که پولس پیشاپیش برنامه سفر جدید خود را که شامل روم و اسپانیا می شد طرح ریزی کرده بود (رومیان باب ۱۵ آیات ۲۲ تا ۲۹)، باور داشت که دیگر هرگز به آسیا باز نخواهد گشت. بنابراین، سخنان خود را با نوعی گزارش مسئولانه از سال هایی که در افسس سپری نمود، آغاز کرد. با این وجود چنین گزارشی نه تنها هدفش گذشته یعنی شیوه زندگی او در میان اهالی افسس بود بلکه به آینده نیز اشاره داشت زیرا از آنچه که ممکن بود در اورشلیم برایش اتفاق بیافتد، می ترسید.


ترس پولس بی اساس نبود. کلیسای اورشلیم او را اگر نه با دشمنی بلکه با شک و تردید می دیدند، و این بدلیل گذشته او به عنوان آزار دهنده و انجیل آزاد از ختنه ای که موعظه می کرد، بود (اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۲۰ تا ۲۶). نزد مقامات یهودی، او چیزی جز خائن و مرتد از رسوم مذهبی ایشان نبود (اعمال رسولان باب ۲۳ آیات ۱ و ۲). در اواسط اول قرن، بویژه در روایت سوء مدیریت روم، یهودیه همچنین از انقلابیون و آرمان های ملی گرایانه پر شد. این فضا بر تمام اقشار جامعه یهودی از جمله احتمالاً کلیسا تأثیر گذاشت. در چنین زمینه ای، فعالیت های آن فرد فریسی سابق در میان غیر یهودیان باید او را به یک چهره بدنام تبدیل کرده باشد (اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۲۷ تا ۳۶).


پولس نگرانی های بیشتری نیز داشت. در اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۲۸ تا ۳۱، پولس بر نحوه برخورد رهبران کلیسا در افسس با موضوع معلمان دروغین که او با گرگان وحشی که در تلاش برای گمراه کردن گله بودند، مقایسه می کند، تمرکز داشت. بنابراین در خود کلیسا و حتی در روزهای ابتدایی آن، خطر معلمین دروغین واقعی بود. همان گونه که سلیمان در زمانی دیگر و جایی دیگر گفت: «در جهان هیچ چیز تازه ای دیده نمی شود» (جامعه باب ۱ آیه ۹). یک تاریخ کلیسای مسیحی، خسارات باور نکردنی که معلمان دروغین به کلیسا وارد نمودند را نمایان می سازد. مشکل تا پایان نیز ادامه خواهد یافت (دوم تیموتائوس باب ۴ آیه ۳).


بدون تردید، پولس نگرانی های زیادی در ذهن داشت؛ و با این وجود، وفاداری و تلاشش هرگز از حق منحرف نشد.


دوم قرنتیان باب ۴ آیات ۸ تا ۱۴ را بخوانید. پولس در اینجا چه چیزی می گوید که ما باید به ویژه در زمان مشکلات در مورد خود بکار بریم؟ پولس امید نهایی خود را در کجا قرار می دهد؟


پنجشنبه ۱۵ شهریور


صور و قیصریه


پس از میلیتس، لوقا سفر پولس را با جزئیات بیان می کند. این رسول که همچنان در مسیر به اورشلیم بود، یک هفته را در صور، در ساحل فینیقیه سپری می کند، جایی که کشتی لاید تخلیه می شد (اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۱ تا ۶). با این وجود، زمانی که او در آنجا بود، ایمانداران از او خواستند که به اورشلیم نرود. اینکه ایمانداران توسط روح القدس هدایت شدند که به پولس هشدار دهند به اورشلیم نرود، لزوماً در تضاد با هدایت پیشین این رسول نبود. عبارت یونانی etheto en tō pneumatic در اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۲۱، باید احتمالاً با عنوان «در روح عزیمت کرد»، ارائه شود تا اینکه پولس خود این تصمیم را گرفته بود. نکته این است که روح القدس ممکن است خطراتی که در پیش روی پولس بود را به مسیحیان صوری نشان داده باشد؛ و از این رو، آنها از روی نگرانی بشری، توصیه نمودند که او به انجام آنچه قصد کرده بود ادامه ندهد. پولس خود از آنچه در اورشلیم ممکن بود برایش اتفاق بیافتد، مطمئن نبود (اعمال رسولان باب ۲۰ آیات ۲۲ و ۲۳). هدایت الهی حتی برای فردی مانند پولس، همواره همه چیز را مشخص نمی سازد.


اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۱۰ تا ۱۴ را بخوانید. در رابطه با سفر پولس به اورشلیم، چه اتفاقی در قیصریه افتاد؟


اغابوس یک نبی اهل اورشلیم بود که قبلاً در ماجرای قحطی در اعمال رسولان باب ۱۱ آیات ۲۷ تا ۳۰ معرفی شد. پیام او مانند برخی از پیشگویی های عهد قدیم (برای مثال، اشعیا باب ۲۰ آیات ۱ تا ۶، ارمیا باب ۱۳ آیات ۱ تا ۱۰)، یک پیام عملی بود؛ این پیام به عنوان یک تصویر واضح از آنچه برای پولس پس از ورودش به اورشلیم اتفاق میافتاد و اینکه دشمنانش چگونه او را به غیر یهودیان (رومیان) تحویل می دادند، بود.


کسانی که با پولس بودند، احتمالاً پیام اغابوس را به عنوان یک هشدار در نظر گرفتند و نه یک پیشگویی و در نتیجه، با تمام قدرت سعی کردند رسول را متقاعد سازند که به اورشلیم نرود. پولس اگر چه عمیقاً تحت تأثیر واکنش آنها قرار گرفته بود، اما مصمم بود که مأمویتش را حتی به بهای زندگی خود به پایان برساند. برای او، یکپارچگی انجیل و اتحاد کلیسا مهم تر از امنیت و منافع شخصی او بودند.


«رسول پیش از این هرگز با چنین قلب غمگینی در اورشلیم موعظه نکرده بود. او می دانست که دوستانی کم و دشمنانی زیاد خواهد یافت. او داشت به شهری نزدیک می شد که پسر خدا را طرد نموده و کشته بودند که اکنون تهدیدات خشم الهی در حال فرود افتادن بود.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, pp. 397, 398


پولس که درک نشد، بدنام شد و اغلب با او بد رفتاری می شد و ناسزا می شنید، با این وجود به ایمان خود ادامه داد. ما چگونه می توانیم بیاموزیم که در شرایط دلسرد کننده یکسان، همین کار را انجام دهیم؟


جمعه ۱۵ شهریور


تفکری فراتر: «موفقیت موعظه انجیل بار دیگر خشم یهودیان را برانگیخت. از همه جا روایاتی از انتشار آموزه ای جدید شنیده می شد که بواسطه آن، یهودیان از نگه داشتن مناسک احکام تشریفاتی خلاصی می یافتند و غیر یهودیان امتیازاتی برابر با یهودیان به عنوان فرزندان ابراهیم بدست می آوردند.... بیان قاطعانه پولس، نه یونانی است، نه یهود، نه ختنه، نه نامختونی (کولسیان باب ۳ آیه ۱۱)، توسط دشمنانش به عنوان جسارت توهین به مقدسات به حساب می آمد و آنها تصمیم گرفتند که این صدا باید خاموش شود.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 390


«و او نمی توانست روی همدردی و حمایت برادران ایمانی خود حساب کند. یهودیان ایمان نیاورده که کارهای او را از نزدیک زیر نظر داشتند، در دادن گزارش نامطلوب شخصاً و با نامه در مورد او و کارش در اورشلیم، به سرعت عمل کردند؛ و برخی، حتی میان رسولان و بزرگان، این گزارشات را حقیقی پنداشتند و هیچ تلاشی برای مخالفت با آنها نکردند، تمایلی برای موافقت با او ننمودند.» — Page 398


سوالاتی برای بحث


۱. دوازده شاگردی که پولس در افسس ملاقات نمود، پیروان سابق یحیی تعمید دهنده بودند که پیش از آن پیرو عیسی شده بودند (اعمال رسولان باب ۱۹ آیات ۱ تا ۷). فکر می کنید چرا درست است از این آیات برای الزامی نمودن غسل تعمید گرفتن مسیحیان از فرقه های دیگر به ادونتیست که قبلاً با فرو برده شدن در آب، تعمید گرفته اند، استفاده کنیم؟ آیا این واقعیت که آپولس دوباره تعمید نگرفت، اهمیت دارد؟


۲. درباره موقعیت پولس بیاندیشید. او توسط قوم خود که به عیسی ایمان نداشتند، طرد شده است. حتی از یهودیانی که به عیسی ایمان دارند، بسیاری با سوءظنی بزرگ و یا حتی بی اعتمادی او را می بینند، زیرا آنها فکر می کنند که او از «علامت های مشخص» منحرف شده است. بسیاری از بت پرستان، از انجیلی که او موعظه می کند، مننفر هستند. و با این وجود، چه؟ چرا پولس با وجود تمام این مخالفت ها، ادامه می دهد؟ اگر چه ما پولس نیستیم، اما چه درسی می توانیم از این داستان برای خود بگیریم؟


۳. به برخی دیگر از استدلال هایی که مردم برای اثبات اینکه سبت به یکشنبه تغییر یافته است و یا اینکه دیگر الزام آور نیست، می آورند، بیاندیشید. ما چگونه به این استدلال ها پاسخ می دهیم و چگونه آن را به روشی انجام دهیم اطاعت از سبت مانند نه فرمان دیگر، قانونگرایی نمی باشد؛ یعنی، اگر با ایمان اطاعت کنیم و بدانیم تنها امیدمان به نجات در کجا می باشد؟


درس یازدهم ۱۷ تا ۲۳ شهریور ماه


دستگیری در اورشلیم






بعد از ظهر روز سبت


مطالعه این هفته: اعمال رسولان باب ۲۱؛ رومیان باب ۲ آیات ۲۸ و ۲۹؛ غلاطیان باب ۵ آیه ۶؛ اعمال رسولان باب ۲۲؛ اعمال رسولان باب ۲۳ آیات ۱ تا ۳۰؛ متی باب ۲۲ آیات ۲۳ تا ۳۲.


آیه حفظی: «و در شب همان روز خداوند نزد او آمده، گفت: ای پولس خاطر جمع باش زیرا چنانکه در اورشلیم در حق من شهادت دادی، همچنین باید در روم نیز شهادت دهی» (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۱۱).


خیلی زود پس از نخستین سفر بشارتی پولس، مشخص شد که یک اختلاف اساسی در کلیسا در مورد نحوه پذیرفته شدن غیر یهودیان به ایمان وجود داشت (اعمال رسولان باب ۱۵ آیات ۱ تا ۵). پولس که شاید یک درگیری در حال رشد را احساس می کرد، نقشه ای برای ترویج اتحاد در کلیسا کشید. از آنجایی که در شورا از او خواسته شد به یاد فقیران باشد (غلاطیان باب ۲ آیه ۱۰)، او تصمیم گرفت که کلیساهای غیر یهودی را دعوت کند تا به برادران در یهودیه کمک مالی ارائه دهند، «جمع آوری اعانه برای مقدسین» (اول قرنتیان باب ۱۶ آیه ۱)، شاید با این امید که این کار بتواند به از بین بردن فاصله میان این دو گروه کمک کند.


این مطلب تشریح کننده عزم او برای رفتن به اورشلیم در پایان سومین سفر اوستبا وجود خطراتی در پیش روی او بود. از یک سو، او عشقی واقعی برای یهودیان داشت (رومیان باب ۹ آیات ۱ تا ۵)؛ از سوی دیگر، او مشتاق برای کلیسایی متحد بود (غلاطیان باب ۳ آیه ۲۸، باب ۵ آیه ۶). از آنجایی که یهودیان و غیر یهودیان بطور مساوی از طریق ایمان و نه بواسطه اعمال شریعت نجات می یافتند (رومیان باب ۳ آیات ۲۸ تا ۳۰)، هر گونه بیگانگی اجتماعی بر پایه الزامات تشریفاتی شریعت در میان آنها در مخالفت با ماهیت فراگیر انجیل بود (افسسیان باب ۲ آیات ۱۱ تا ۲۲).


بیایید بررسی داستان پولس را پس از ورودش به مرحله جدیدی از زندگی و خدمت ادامه دهیم.


* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۲۴ شهریور - ١٥ September آماده شوید.


یکشنبه ۱٨ شهریور


ملاقات با رهبران اورشلیم


هنگامی که پولس به اورشلیم رسید، توسط ایماندارانی که با مناسون در ارتباط بودند و قرار بود پیش آنها بماند، به گرمی مورد استقبال قرار گرفت (اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۱۶ و ۱۷).


در اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۱۸ تا ۲۲، یعقوب و بزرگان اورشلیم، در مورد شهرت پولس در میان ایمانداران یهودی محلی که نسبت به احکام موسی غیور بودند، ابراز نگرانی کردند. به آنها اطلاع داده شده بود که او به یهودیان ایمان آورده خارج از کشور تعلیم می داد که موسی را رها کنند و به آنها می گفت «نباید اولاد خود را مختون ساخت و به سنن رفتار نمود» (اعمال رسولان باب ۲۱ آیه ۲۱).


البته این واقعاً درست نبود. آنچه پولس تعلیم داد این بود که در مورد نجات، ختنه و نامختونی معنایی نداشتند زیرا یهودیان و غیر یهودیان بطور مساوی از طریق ایمان به عیسی نجات می یافتند (رومیان باب ۲ آیات ۲۸ و ۲۹؛ غلاطیان باب ۵ آیه ۶؛ کولسیان باب ۳ آیه ۱۱). این کار از به صراحت تشویق نمودن یهودیان به بی اعتنایی به شریعت و الزامات آن متفاوت بود. مطمئناً اطاعت به خودی خود مترادف با قانونگرایی نیست، اگر چه می توانست عمداً با تغییر به این صورت معنا پیدا کند.


اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۲۳ تا ۲۶ را بخوانید. پولس باید چگونه نشان می داد که همچنان یک یهودی ایماندار بود؟


به پولس توصیه شد که ملاحظات سیاسی — فرهنگی را در مد نظر داشته باشد. او می بایست شایعاتی را که در باره اش منتشر شده بود را با کاری یهودمنشانه تکذیب کند: حمایت از نذر عهد برخی از ایمانداران یهودی. این نذر یک عمل ویژه دینی بود که از طریق آن، یک یهودی خود وقف خدا می کرد.


متأسفانه پولس تسلیم شد. قهرمانان، از جمله قهرمانان کتاب مقدس معایب خود را دارند، همانطور که می توانیم در زندگی ابراهیم، موسی، پطرس و چندین نفر دیگر ببینیم. می توان استدلال نمود که پولس تنها از اصل خود در عمل کردن مانند یک یهودی در زمان برخورد با یهودیان را دنبال می کرد (اول قرنتیان باب ۹ آیات ۱۹ تا ۲۳)، یا اینکه بیان شده است او خود کمی پیش از آن نذری کرده بود (اعمال رسولان باب ۱۸ آیه ۱۸)، اگر چه ماهیت اصلی این نذر دقیقاً مشخص نیست. هر چند، این بار یک سازش در کار بود، زیرا در پشت قضیه انگیزه ای مبنی بر سفارش بر قانون مدار بودن را دلالت می کرد. مفهوم چنین نگرشی دقیقاً همان چیزی بود که این رسول به شدت علیه آن تلاش نمود: اینکه دو انجیل وجود دارد، یکی برای غیر یهودیان، نجات از طریق ایمان، و دیگری برای یهودیان، نجات از طریق اعمال. «او [پولس] از جانب خدا مجاز نشده بود که هر آنچه آنها می خواستند را انجام دهد.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 405


ما در تلاشمان برای رعایت کردن تعادل، چگونه می توانیم مراقب باشیم چنین اشتباهی را مرتکب نشویم؟


دوشنبه ۱۹ شهریور


شورش در معبد


پولس که پیشنهاد رهبران کلیسا را پذیرفت، باید متحمل مراسم هفت روزه تطهیر می شد تا در تکمیل نذر آن مردان همکاری کند (اعداد باب ۱۹ آیات ۱۱ تا ۱۳). در همین حال، این شرط در رسم یهودی وجود داشت که هر فردی که از سرزمین های غیر یهودی بیاید، ناپاک خواهد بود و در نتیجه قادر به ورود به معبد نخواهد بود. به این دلیل بود که پولس باید پیش از رفتن نزد کاهنان و ارائه خبر روند تطهیر خود مربوط به نذیره، خود را تطهیر می کرد (اعمال رسولان باب ۲۱ آیه ۲۶).


اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۲۷ تا ۳۶ را بخوانید. در پایان دوره هفت روزه تطهیر پولس، چه اتفاقی برایش افتاد؟


توسط کسانی که مردم را علیه پولس برانگیخته بودند و به او اتهام حمله به مقدس ترین نمادهای مذهب یهود، به طور خاص، بی حرمتی به معبد، شورشی به راه افتاد. از آنجایی که یکی از همراهان سفر پولس، یک ایماندار غیر یهودی اهل افسس به نام تروفیمس بود (اعمال رسولان باب ۲۱ آیه ۲۹)، آنها فکر کردند که رسول او را به صحن اندرونی معبد، جایی که تنها یهودیان می توانستند به آن وارد شوند، معرفی کرده بود. اگر این اتهام قانونی بود، پولس به جدی ترین جرم متهم می شد. در امتداد دیواری که صحن اندرونی را از بیرونی جدا می ساخت، نشانههایی به زبان های یونانی و لاتین وجود داشت که به بازدیدکنندگان غیر یهودی هشدار می داد که از آنجا به بعد وارد نشوند، در غیر این صورت خود شخصاً مسئول مرگ متعاقب آن می بودند.


«طبق قانون یهودی، وارد شدن یک فرد ختنه نشده به صحن های اندرونی بنای مقدس، جرمی با مجازات مرگ در بر داشت. پولس در شهر به همراه تروفیمس اهل افسس دیده شده بود و چنین حدس زده شده بود که او این فرد را به معبد آورده است. او این کار را انجام نداده بود؛ و از آنجایی که خود یک یهودی بود، عمل وارد شدن به معبد برایش تخلف از قوانین نبود. اما اگر چه اتهام کاملاً نادرست بود، باعث شد پیش داوری همه گیری بوجود آورد. همین که فریادها بلندتر شد و به صحن های معبد رسید، جمعیت حاضر در آنجا به شدت هیجان زده شد.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 407


هنگامی که خبر شورش به قلعه روم رسید، فرمانده رومی، کلودیوس لیسیاس (اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۳۱ و ۳۲، باب ۲۳ آیه ۲۶) با سپاهش آمد و پولس را پیش از اینکه جمعیت او را بکشد نجات داد.


پولس به عنوان هدف حملات، دستگیر و به زنجیر کشیده شد، در حالی که فرمانده در تلاش بود بفهمد موضوع چه می باشد. او در فریادهای شدید جمعیت، دستور داد که رسول به قلعه برده شود.


شایعات، البته نادرست، به شروع شدن این شورش کمک کردند. چرا ما باید در مورد نوع شایعاتی که به آنها گوش می دهیم و یا بدتر، آنها را انتشار می دهیم، مراقب باشیم؟


سه شنبه ۲۰ شهریور


در برابر جمعیت


اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۳۷ تا ۴۰ می گویند که پس از آن چه اتفاقی افتاد. همانطور که پولس به برای بازجویی به قلعه رومی برده می شد، از فرمانده برای مخاطب قرار دادن مردم که همچنان دیوانه وار تقاضای مرگ او را داشتند، اجازه خواست.


از آنجایی که پولس، با فرمانده به زبان یونانی سخن گفت، فرمانده فکر کرد که پولس ممکن است یک یهودی اهل مصر بوده باشد که می خواست تا سه سال دیگر شورشی در اورشلیم علیه اشغال رومی ها براه بیاندازد. با این وجود، شورش توسط نیروهای رومی فرو نشست؛ بسیاری از پیروان او کشته یا دستگیر شدند، در حالی که فرد مصری فرار کرد.


پولس پس از اینکه گفت اهل طرسوس است و نه مصر، به او اجازه صحبت کردن داده شد. او در سخنانش، پاسخ دقیقی در برابر اتهامات مطرح شده علیه خود را ارائه نداد (اعمال رسولان باب ۲۱ آیه ۲۸)، بلکه داستان ایمان آوردن خود را بیان کرد و مریدی خود به یهودیت را تا حد آزار و اذیت ایمانداران به عیسی را برجسته نمود. هنگامی که خداوند او را با چندین مکاشفه روبرو نمود، چاره ای جز پیروی از او نداشت. این، چرخش کامل زندگیش و فراخوانده شدنش به بشارت دادن به غیر یهودیان را توضیح داد. پولس به جای اینکه درگیر بحث الهیاتی شود، تجربه خود و دلیل انجام کارهایش را برای ایشان بازگو نمود.


اعمال رسولان باب ۲۲ آیات ۲۲ تا ۲۹ را بخوانید. جمعیت چگونه در برابر این جمله که او رسول غیر یهودیان بود، واکنش نشان دادند؟


تصمیم به اجازه دادن به پولس برای صحبت کردن نتیجه خوبی نداشت. پولس با اشاره به تعهد خود به غیر یهودیان، به نظر می رسید حقیقت اتهامات وارده به خود را تایید می کرد (اعمال رسولان باب ۲۱ آیه ۲۸) و جمعیت دوباره مغشوش شد.


فرمانده رومی ممکن است تمام چیزهایی که پولس گفت را درک نکرده باشد؛ بنابراین، تصمیم گرفت با شلاق زدن او را امتحان کند. با این حال، پولس علاوه بر اینکه یک یهودی خالص بود (فیلیپیان باب ۳ آیه ۵)، تابعیت رومی نیز داشت و هنگامی که به آن اشاره کرد، فرمانده باید کوتاه می آمد. پولس به عنوان یک شهروند رومی، نمی توانست مورد چنان شکنجه ای قرار بگیرد.


سخنرانی پولس را بخوانید (اعمال رسولان باب ۲۲ آیات ۱ تا ۲۱). چه شواهدی می بینید که پولس علاوه بر دفاع از خود، همچنین به یهودیان بشارت می داد؟ چرا او باید داستان ایمان آوردنش را بیان می کرد؟ چه چیزی در مورد روایات ایمان آوردن وجود دارد، که می تواند چنین قدرتمند باشد؟


چهارشنبه ۲۱ شهریور


در برابر شورای عالی یهود؛ سنهدرین


هنگامی که فرمانده رومی متوجه شد که پولس هیچ تهدیدی برای امپراتوری ندارد، یعنی، اینکه مسئله به اختلافات درونی یهودیان مربوط می شد، از سنهدرین خواست که این مسئله را بررسی کند (اعمال رسولان باب ۲۲ آیه ۳۰؛ باب ۲۳ آیه ۲۹).


اعمال رسولان باب ۲۳ آیات ۱ تا ۵ را بخوانید. پولس چگونه دفاع از خود را در برابر سنهدرین شروع کرد؟


بیانیه مقدماتی پولس با کوبیده شدن بر دهان مواجه شد، شاید به عنوان یک زندانی، اشاره او به خدا کفر آمیز بود. واکنش آنی او، نگاه اجمالی از خلق و خوی او به ما می دهد. او با خطاب قرار دادن کاهن اعظم به عنوان «دیوار سفید شده» یا خوش ظاهر بد باطن (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۳)، انعکاسی از محکومیت ریاکاری فریسیان توسط عیسی در متی باب ۲۳ آیه ۲۷ بود. با این وجود، از آنجایی که پولس در واقع نمی دانست در حال صحبت کردن با کاهن اعظم هست، این امکان که او بینایی بدی داشت نباید بطور کامل رد شود.


اعمال رسولان باب ۲۳ آیات ۶ تا ۱۰ را بخوانید. پولس چگونه با ابتکار عمل تلاش نمود در روند ها اختلال ایجاد کند؟


شورای عالی سنهدرین از صدوقیان و فریسیانی تشکیل می شد که در تعدادی مسائل با یکدیگر اختلاف داشتند که اصول اعتقادی یکی از آنها بود. برای مثال صدوقیان که حکم کتاب مقدس ایشان تنها شامل پنج کتاب اول موسی می شد (تورات)، به زنده شدن مردگان اعتقاد نداشتند (متی باب ۲۲ آیات ۲۳ تا ۳۲).


با این وجود سخنان پولس (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۶) چیزی بیشتر از یک فن هوشمندانه برای منحرف کردن سنهدرین بود. از آنجایی که مواجهه او با عیسای برخاسته از مرگ در مسیر دمشق، اساس ایمان آوردن و ماموریت رسالتی او بود، باور به رستاخیز مسئله واقعی بود که او برای آن محاکمه می شد (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۲۰ و ۲۱، باب ۲۶ آیات ۶ تا ۸). هیچ چیز دیگری نمی توانست توضیح دهد که او چگونه از یک متعصب به آنچه که اکنون می باشد، تغییر کرده بود. اگر عیسی از مرگ زنده نشده بود، پس ماموریتش بی ارزش بود و او نیز این را می دانست (اول قرنتیان باب ۱۵ آیات ۱۴ تا ۱۷).


آن شب هنگامی که پولس در قلعه بود، خداوند با این دلگرمی بر او ظاهر شد: ای پولس خاطر جمع باش زیرا چنان که در اورشلیم در حق من شهادت دادی، همچنین باید در روم نیز شهادت دهی (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۱۱). با توجه به شرایط، چنین وعده ای ممکن است بویژه برای پولس با معنی بوده باشد. آرزوی بلند مدت او در بشارت در روم (اعمال رسولان باب ۱۹ آیه ۲۱، رومیان باب ۱ آیات ۱۳ تا ۱۵، باب ۱۵ آیات ۲۲ تا ۲۹) هنوز می توانست اتفاق بیافتد.


پنجشنبه ۲۲ شهریور


انتقال به قیصریه


گروهی از این واقعیت که هنوز از نظر قانونی از دست پولس رهایی نیافته بودند، ناراحت بودند و از این رو تصمیم گرفتند دسیسه کرده تا او را به دام انداخته و به قتل برسانند.


اعمال رسولان باب ۲۳ آیات ۱۲ تا ۱۷ را بخوانید. نقشه آنها چه بود و چگونه خنثی شد؟ این چه چیزی درباره پر حرارت بودن مردم برای اهداف نادرست می تواند به ما بیاموزد؟


اینکه بیش از چهل یهودی با هم بر علیه پولس توطئه نمودند و خود را با سوگندی محدود نمودند، میزان نفرتی را نسبت به آن رسول نشان می دهد که در اورشلیم برانگیخته بود. لوقا هویت این مردان را برای ما آشکار نمی سازد اما آنها افراط گرایانی بودند که برای حفاظت از ایمان یهودی در برابر خائنان و دشمنان، حاضر به انجام هر کاری بودند. چنین سطحی از تعصب مذهبی همراه با یک شور انقلابی و ملی، در یهودیه قرن اول و اطراف آن غیر معمول نبود.


با این وجود، خوشبختانه، خبر مربوط به توطئه به گوش خواهرزاده پولس رسید. این تا حدی نا امید کننده است که ما تقریباً هیچ چیز درباره خانواده پولس نمی دانیم، اما به نظر می رسد او و خواهرش در اورشلیم بزرگ شدند (اعمال رسولان باب ۲۲ آیه ۳)، جایی که خواهرش ازدواج کرد و دست کم یک پسر داشت. به هر حال، خواهرزاده پولس — جوان کم سن و سال (اعمال رسولان باب ۲۳ آیات ۱۸ و ۲۲) و این واقعیت که دستش گرفته شد (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۱۹)، دلالت بر این دارد که او همچنان یک نوجوان بود — موفق شد او را در قلعه ملاقات کند و جریان را برایش بگوید.


اعمال رسولان باب ۲۳ آیات ۲۶ تا ۳۰ را بخوانید. فرمانده لیسیاس چه پیامی در مورد پولس به فرماندار فلیکس فرستاد؟


در نامه به فلیکس، گزارشی بیطرفانه از موقعیت ارائه شده بود. علاوه بر این، نشان می داد که چگونه پولس از تابعیت رومی خود منتفع می شود. قوانین روم کاملاً از شهروندانش محافظت می کرد، که برای مثال حق داشتن محاکمه ای قانونی را داشتند که در آن می توانستند در برابر دادگاه حاضر شوند و از خود دفاع کنند (اعمال رسولان باب ۲۵ آیه ۱۶)، و در صورت محاکمه ای ناعادلانه، حق درخواست تجدیدنظر از امپراتور را داشتند (اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۱۰ و ۱۱).


صرفنظر از شهرت فلیکس، او با پولس به شیوه قانونی مناسب رفتار نمود. او پس از بازجویی اولیه، دستور داد تا رسیدن شاکیان، تحت مراقبت نگه داشته شود.


درباره مشیت خدا در زندگی پولس بیاندیشید. هر چند وقت یکبار با وجود سختی ها و رنج هایی که ممکن است کشیده باشید، با فروتنی مشیت خدا را در زندگی خود اذعان می کنید؟


جمعه ۲۳ شهریور


تفکری فراتر: در این فرصت، پولس و همراهانش به طور رسمی به رهبرانی که در اورشلیم در راس امور قرار داشتند معرفی شدند برای مشارکت و همکاری در اموری که بواسطه کلیساهای غیریهودی تبار بخاطر حمایت از فقیران در میان برادران یهودی ادامه یافته بود....


«این کمک های اختیاری دلالت بر وفاداری ایمان آوران غیر یهودی تباربه کار سازماندهی شده خدا در سرتاسر جهان داشت و باید توسط همه با سپاسگزاری تایید می شد، با این حال، برای پولس و همراهانش آشکار بود که حتی در میان کسانی که اکنون آنها در مقابلشان ایستاده بودند، برخی وجود داشتند که قادر به درک روحیه محبت برادرانه که باعث اعانه کمک شده بود، نبودند» . الن جی. وایت... — Ellen G. White, The Acts of the Apostles, pp. 399, 400.


اگر رهبران کلیسا، احساسات تلخ خود را نسبت به رسول بطور کامل از بین می بردند و او را به عنوان فرد خاصی که از سوی خدا برای رساندن انجیل به غیر یهودیان فرا خوانده شده بود، در نظر می گرفتند، خداوند چشم پوشی می نمود. خدا مقدر نداشت که تلاش های پولس چنین زود به پایان برسد، اما برای مقابله با سلسله ای از شرایط که رهبران کلیسا در اورشلیم بوجود آورده بودند، معجزه ای انجام نداد.


همان روحیه همچنان به نتایجی مشابه ختم می شود. غفلت در قدردانی و بهبود تدارکات فیض الهی، باعث شد کلیسا از بسیاری از برکات محروم بماند. هر چند وقت یکبار خداوند کار برخی از خدمتگزاران وفادار را طولانی نمود تا از کار ایشان قدردانی شود! اما اگر کلیسا به دشمن جان ها اجازه دهد فهم و درک را منحرف کند، تا آنها سخنان و اعمال خدمتگزار مسیح را بد جلوه داده و بد تفسیر کنند؛ اگر آنها به خود اجازه دهند در راه او بایستند و مانع سودمندی او شوند، خداوند گاهی اوقات برکاتی که داده است را از آنها می گیرد....


«پس از اینکه دست ها بر روی سینه ای که دیگر تپش ندارد جمع شود، هنگامی که صدای هشدار و تشویق خاموش شود، سپس فرد لجوج و سخت دل ممکن است چشمانش باز شود تا برکاتی که از ایشان گرفته شده است را ببینند و ارزش آنرا درک کند. مرگ آنها ممکن است آنچه زندگی ایشان قادر به انجام نبود را تحقق بخشد» . صفحات ۴۱۷ و ۴۱٨.


سوالاتی برای بحث


۱. پولس با رفتن به اورشلیم با وجود اینکه می دانست مورد استقبال قرار نخواهد گرفت، منافع کلیسا را بالاتر از منافع شخصی خود قرار داد. ما چه حد باید از الگوی او پیروی کنیم؟


۲. ما از مصالحه پولس در اورشلیم چه چیزی می توانیم بیاموزیم؟ ما چگونه می توانیم بدون خدشه وارد ساختن به اصولی که با آنها زندگی می کنیم، از نظر مصالح سیاسی — فرهنگی درست عمل کنیم؟ آیا می توانیم؟


۳. اتحاد کلیسا همواره بسیار مهم است. ما چگونه می توانیم بیاموزیم تا با هم همکاری داشته باشیم حتی زمانی که دیدگاه های متفاوت داریم، با هم برای اتحاد کلیسا تلاش کنیم؟


درس دوازدهم ۲۴ تا ۳۰ شهریور ماه


حبس در قیصریه






بعد از ظهر روز سبت


مطالعه این هفته: اعمال رسولان باب ۲۴؛ اعمال رسولان باب ۲۵؛ اعمال رسولان باب ۲۶؛ اول قرنتیان باب ۱ آیه ۲۳.


آیه حفظی: «از خدا خواهش میداشتم یا به قلیل یا به کثیر، نه تنها تو بلکه جمیع این اشخاصی که امروز سخن مرا میشنوند مثل من گردند، جز این زنجیرها» (اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۲۹).


انتقال پولس به قیصریه، دو سال زندانی بودن در آن شهر را به همراه داشت (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۲۷)، بطور دقیق تر در دارالخلافه هیرودیس (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۳۵)، که محل اقامت رسمی فرماندار رومی بود. در طول آن سال ها، او چندین جلسه دادگاه داشت که در مقابل دو فرماندار رومی (فلیکس و فستوس) و یک پادشاه (اغریپاس دوم) حاضر می شد، و در نتیجه خدمتی که خدا به او داده بود را بیشتر تحقق می بخشید (اعمال رسولان باب ۹ آیه ۱۵).


در تمام جلسات پولس همواره ادعای بیگناهی می کرد، چنین دلیل می آورد که هیچ مدرکی علیه او نمی توانست بوجود آید زیرا شاهدی وجود نداشت. در واقع، تمام روایت قصد دارد نشان دهد که پولس کاری که مستوجب دستگیری باشد انجام نداده است و اینکه او می توانست آزاد شود، از سزار تقاضا نکرد (اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۳۲). اگر چه این جلسات به او فرصت هایی برای شهادت دادن در مورد عیسی و امید بزرگ یافت شده را در وعده رستاخیز از مرگ ارائه شد.


با این حال، اینها همچنان سال هایی از اضطراب عمیق و سلولی خسته کننده بودند که در آن به نظر می رسد که رسول از سوی کلیسای اورشلیم هیچ نوع حمایتی نداشت، کلیسایی که رهبرانش «همچنان احساس اینکه پولس باید برای تعصبات موجود تا حد زیادی مسئول در نظر گرفته شود را گرامی می داشتند.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 403


* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۳۱ شهریور — ٢٢ Septemberآماده


یکشنبه ۲۵ شهریور


در برابر فلیکس


پنج سال پس از انتقال پولس به قیصریه، گروهی از رهبران یهودی برجسته — کاهن اعظم، چندین عضو شورای عالی یهود موسوم به سنهدرین و یک وکیل حرفه ای به نام ترتلس — از اورشلیم آمدند و دعوی خود علیه رسول را بطور رسمی در برابر فلیکس ارائه دادند (اعمال رسولان باب ۲۴ آیات ۱ تا ۹).


این تنها محاکمه در اعمال رسولان می باشد که در آن مدعیان یک وکیل استخدام کردند. ترتلس در سخنرانی خود استراتژی جالبی به کار برد تا مورد لطف فرماندار واقع شود. این در واقع درست نبود که تحت فرمانداری فلیکس، یهودیان از دوره صلح طولانی لذت برده بودند. در واقع، هیچ شهردار دیگری چنین سرکوبگر و خشن نبود و این سرکوبی، خصومتی بزرگ در میان یهودیان نسبت به حکومت روم بوجود آورد. ترتلس با کلی ابتکار و خلاقیت، از سیاست اداری خود فرماندار استفاده نمود تا او را متقاعد سازد که در دعوی خود با سرکوبی شدید، ثبات سیاسی بدست خواهد آورد.


سپس او در ادامه سه اتهام خاص به پولس وارد نمود: (۱) اینکه پولس یک آشوبگر بود که مداوم در میان یهودیان در سرتاسر امپراتوری اضطراب بر می انگیخت (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۵)؛ (۲) اینکه او یک سر دسته شورشیان ناصری بود (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۵)، که مسیحیت را به نوعی جنبش مخرب تبدیل نموده بود؛ و (۳) اینکه او تلاش نموده بود معبد اورشلیم را بی حرمت کند (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۶).


اعمال رسولان باب ۲۴ آیات ۱۰ تا ۱۹ را بخوانید. پولس چگونه به هر کدام از این اتهامات پاسخ داد؟


دو نکته دیگری که توسط پولس مطرح شدند برای دعوی مدعیان ویرانگر بودند: (۱) نبود شاهدان اهل آسیا (اعمال رسولان باب ۲۴ آیات ۱۸ و ۱۹)، که می توانستند این محاکمه را نا معتبر کنند و (۲) این واقعیت که یهودیان در آنجا تنها می توانستند در مورد محاکمه پولس در برابر شورای عالی یهود موسوم به سنهدرین در یک هفته قبل صحبت کنند (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۲۰)، و از این رو آنها چیزی برای متهم کردن او نداشتند به جز اینکه او به رستاخیز مردگان معتقد بود (مقایسه شود با اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۶).


فلیکس بلافاصله سنگینی استدلال های پولس را درک نمود، همچنین به این دلیل که او احتمالاً بواسطه همسر یهودی خود دروسیلا، به نوعی با مسیحیت آشنا بود. واقعیت این است که او تصمیم گرفت دادرسی را تا اطلاع ثانوی متوقف کند (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۲۲).


پاسخ فلیکس (اعمال رسولان باب ۲۴ آیات ۲۴ تا ۲۷) چیزهای زیادی در مورد شخصیتش را نمایان ساخت: او کارها را به تعویق می انداخت، رشوه گیر و فرصت طلب بود. با شخصی مانند فلیکس، پولس شانس کمی برای دادرسی عادلانه را داشت.


اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۱۶ را بخوانید. پولس گفت که او همواره می کوشید تا «در برابر خدا و انسان وجدانی آسوده و پاک داشته باشد» . این مطلب به چه معنی است؟ شما مجبور نیستید تغییری ایجاد کنید. اگر چنین چیزی لازم بود آنوقت شما چه می کردید؟


دوشنبه ۲۶ شهریور


قبل از فستوس


فلیکس پس از نگه داشتن پولس در زندان به مدت دو سال به عنوان لطفی به یهودیان، بدستور پورکیوس فستوس جایگزین فرماندار یهودیه شد (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۲۷). فستوس از سال ۶۰ تا ۶۲ پس از میلاد حکومت می کرد.


اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۱ تا ۵ را بخوانید. با توجه به آیات ذکر شده، کسانی که نمی خواهند این آیات را باور کنند چگونه نفرتی را که موعظه حقیقت سبب آن می شود، آشکار می کنند؟


رهبران احتمالاً به این دلیل که قبلاً یکبار در تلاش خود برای متقاعد ساختن فلیکس در مورد اتهامات علیه پولس ناموفق بودند، نمی خواستند دوباره این اتفاق بیافتد. آنها در آنچه به نظر می رسد نخستین بازدید فستوس از اورشلیم باشد، به عنوان لطف درخواست کردند حوزه قضایی تغییر کند و خواستند پولس را به آنها بازگرداند تا مطابق با احکام یهودی در برابر سنهدرین محاکمه شود.


با این وجود، این درخواست تنها پوششی برای مخفی نمودن نیت واقعی ایشان بود: کشتن پولس. اگر چه فستوس مایل بود که پرونده را بار دیگر باز کند، گفت که دادرسی در قیصریه انجام خواهد شد و نه اورشلیم، که بدین معناست که پولس بر اساس قوانین روم محاکمه می شد.


به محض اینکه فستوس به قیصریه بازگشت، جلسه دادگاه را تشکیل داد و مخالفین پولس شروع به ارائه اتهامات علیه او نمودند (اعمال رسولان باب ۲۵ آیه ۷). این بار لوقا اتهامات را بیان نمی کند، اما بر طبق پاسخ پولس (اعمال رسولان باب ۲۵ آیه ۸)، می توانیم ببینیم که مشابه با اتهامات دو سال قبل بودند، احتمالاً با تأکید بیشتر بر اینکه پولس بدلیل آشوبگر بودن، همچنین تهدیدی برای امپراتوری محسوب می شد.


اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۹ تا ۱۲ را ببینید. پولس که احساس کرد فستوس می توانست از او برای دلایل سیاسی استفاده کند، چگونه واکنش نشان داد؟


در پایان، فستوس در رابطه با استراتژی های سیاسی، زیاد با فلیکس متفاوت نبود (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۲۷). او که مایل نبود با بی گناه اعلام نمودن پولس، در ابتدای حکومت خود حمایت یهودیان را از دست دهد، به این فکر کرد که درخواست اصلی ایشان را برایشان برآورده سازد: اینکه رسول توسط سنهدرین در اورشلیم محاکمه شود.


با این وجود این برای پولس که می دانست نمی تواند انتظار داشته باشد در آنجا عادلانه محاکمه شود، قابل قبول نبود که به دست دشمنانش بیافتد. بنابراین او با تأکید نمودن بر حقوق رومی خود، اصرار نمود که او این حق را دارد که در یک دادگاه رومی محاکمه شود و او که انتظار راه دیگری برای رهایی از آن موقعیت خطرناک را نداشت، مصمم شد از بالاترین مقام دادگاه روم که شخص امپراتور بود این درخواست را بکند.


سه شنبه ۲۷ شهریور


در مقابل اغریپاس


فستوس موافقت کرد که درخواست پولس به روم فرستاده شود (اعمال رسولان باب ۲۵ آیه ۱۲). در همین حال، از بازدید هیرودیس اغریپاس دوم به نفع خود استفاده نمود تا در مورد پرونده پولس با او مشورت کند، بطور خاص در مورد اینکه او باید چه نوع اطلاعاتی در گزارش رسمی خود به امپراتور بفرستد. فستوس هنوز به اندازه کافی با امور یهودی آشنا نبود و اغریپاس قطعاً می توانست به او کمک کند (اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۲ و ۳).


اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۱۳ تا ۲۲ را بخوانید. فستوس در مورد پولس چه چیزی به اغریپاس گفت و پادشاه چگونه پاسخ داد؟


اغریپاس دوم، آخرین پادشاه هیرودیان، با خواهرش برنیس به قیصریه آمد تا به فرماندار جدید ادای احترام کند. فستوس در توصیفش از پرونده پولس، تعجب خود را نشان داد که اتهامات علیه او مربوط به هیچ نو جرم دولتی، سیاسی یا جنایی نمی شد. در عوض، آنها مربوط به مسائل دین یهود بودند، بطور خاص عیسی نامی «که مرده است و پولس تاکید دارد که او زنده است» (اعمال رسولان باب ۲۵ آیه ۱۹). پولس پیش از این در برابر سنهدرین اعلام کرده بود که او برای باورش به رستاخیز عیسی محاکمه می شد و اکنون فستوس مشخص نمود که در واقع این نکته اصلی مسئله می باشد.


اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۲۳ تا ۲۷ را بخوانید. لوقا چگونه مراسمی را که در آن پولس در برابر اغریپاس ظاهر شد را توصیف می کند؟


«و اکنون پولس که همچنان در زنجیر بود، در مقابل افراد ایستاد. چه تضادی در اینجا ارائه شد! اغریپاس و برنیس دارای قدرت و موقعیت بودند و به این دلیل آنها مورد پذیرش جهان بودند. اما آنها نیازمند ویژگی های شخصیتی بودند که خدا ارجمند می شمارد. آنها متخلفان از شریعت خدا و فاسد در قلب و زندگی بودند. اقدامات ایشان مورد نفرت آسمان بود.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 434


این داستان در باره ظواهر بیرونی که ممکن است در دیدگاه انسان خوش منظر و فریبنده باشند، چه درسی به ما می آموزد؟ ما خود نیز چطور؟ ظاهر با واقعیت چه تفاوتی دارد؟


چهارشنبه ۲٨ شهریور


دفاعیه پولس


پس از اینکه صحنه آماده شد و مهمانان سلطنتی در کنار فرماندار نشستند، زندانی آورده شد تا از خود دفاع کند. فستوس قبلاً حکایت ماجرا را شنیده باشد ولی هدف از برپایی جلسه مجدد این بود که اغریپاس داستان را شنیده و اظهار نظر کند (اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۸ تا ۱۱).


اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۱ تا ۲۳ را بخوانید. پولس در سخنرانی خود در مقابل اغریپاس چه کاری انجام می داد؟


سخنرانی پولس در واقع یک گزارش شرح حال از زندگی اش در قبل و بعد از ایمان آوردن بود. از لحاظ محتوا، سخنرانی در اعمال رسولان باب ۲۲ آیات ۱ تا ۲۱ را به یاد می آورد که او در برابر جمعیت در اورشلیم بیان نمود.


تلاش رسول برای جلب لطف و تفقد اغریپاس بود. او از فرصتی که برای ارائه دعوی اش در برابر چنین فرد برجسته ای دریافت کرده بود، قدردانی نمود، که بیشتر به این دلیل بود که اغریپاس به خوبی با تمام آداب و رسوم و مسائل مربوط به دین یهود آشنا بود. به این دلیل، اغریپاس می توانست مساعدت بزرگی برای فرماندار رومی در درک اینکه اتهامات علیه پولس درست نبودند، باشد.


این سخنرانی می تواند به سه بخش تقسیم شود. در بخش اول (اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۴ تا ۱۱، پولس تقدس فریسی پیشین خود را توصیف می کند که بطور گسترده در میان معاصرانش در اورشلیم شناخته شده بود. او به عنوان یک فریسی، به رستاخیز مردگان معتقد بود که برای تحقق امید اجدادی اسرائیل ضروری بود. از این رو یهودیان در مخالفت با آموزه های او یکپارچه نبودند زیرا چیزی در آنها نبود که اساساً یهودی نباشد. اما او نگرش آنها را به خوبی درک نمود و این بدین دلیل بود که او خود زمانی برایش بسیار باور نکردنی بود که خدا میتوانست عیسی را زنده کند و اینکه او حتی کسانی که چنین اعتقادی داشتند را آزار و جفا می رساند.


در بخش دوم (اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۱۲ تا ۱۸)، پولس بیان نمود که چگونه پس از برخوردش با عیسی در مسیر دمشق و فراخوانی که برای رساندن پیام انجیل به غیر یهودیان دریافت کرد، جنبه فکری او را تغییر داد.


در نهایت پولس می گوید که تأثیر آنچه که دیده بود (اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۱۹ تا ۲۳) چنان بود که چاره ای جز اطاعت و انجام فعالیت های بشارتی نداشت، تنها دلیلی که اکنون برایش محاکمه می شد. بنابراین، مسئله اصلی برای دستگیری او این نبود که او احکام یهودی را نقض نموده و یا به معبد بی حرمتی کرده بود. بلکه، بدلیل پیامش از مرگ و رستاخیز عیسی بود که در هماهنگی کامل با کتاب مقدس بود و به ایمانداران غیر یهودی اجازه می داد سهمی مساوی از نجات داشته باشند.


اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۱۸ را بخوانید. با توجه به این آیات، برای کسانی که نجات در مسیح را دارند، چه اتفاقی می افتد؟ شما چگونه این واقعیت را تجربه کرده اید؟


پنجشنبه ۲۹ شهریور


پولس در برابر رهبران


اگر چه پولس با اغریپاس صحبت می کرد، آنگونه که در اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۲۴ دیده می شود، فستوس اولین کسی بود که واکنش نشان داد. اگر پولس در مورد جاودانگی روح سخن می گفت، فستوس هیچ مشکلی نداشت اما حتی افراد یونانی — رومی باستان می دانستند که هر دو این مفاهیم — جاودانگی و رستاخیز — با هم سازگار نمیباشند. از این رو، آنها گزینه اول را برگزیده و دومی را رد نمودند. به این دلیل است که پولس در جایی دیگر می گوید که انجیل برای غیر یهودیان حماقت بود (اول قرنتیان باب ۱ آیه ۲۳).


پولس به شیوه ای محترمانه از عقلانی بودن ایده های خود دفاع کرد و به اغریپاس روی آورد که یک یهودی بود که نه تنها او را درک می کرد بلکه همچنین می توانست تأیید کند آنچه او می گفت در توافق با انبیاء عبرانی بود (اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۲۵ و ۲۶).


اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۲۷ و ۲۸ را بخوانید. پاسخ اغریپاس به جستار مصرانه پولس چه بود؟


سوال پولس، اغریپاس را در موقعیتی دشوار قرار داد. او به عنوان یک یهودی، هرگز باور خود به کتاب مقدس را انکار نمی کرد؛ از سوی دیگر، اگر او پاسخی مثبت می داد، چاره ای جز پذیرفتن عیسی به عنوان مسیح موعود برایش باقی نمی ماند. پاسخ او گریزی هوشمندانه از دامی بود که بر اساس منطق واستدلال در آن گرفتار شده بود: «خیال می کنی به این زودی می توانی مرا مسیحی کنی؟» (اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۲۸).


پاسخ تدافعی پولس، سطحی قابل توجه از تعهد او به انجیل است: «از خدا می خواهم که دیر یا زود نه تنها حضرت عالی بلکه جمیع کسانی که امروز سخنان مرا می شنوند مثل من بشوند، البته نه مثل من در این زنجیرها» (اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۲۹). رسول در آخرین جلسه استماع دادرسی، تقاضا ننمود تا مانند مستمعین خود آزاد باشد. در عوض، آرزو نمود که ایکاش آنها می توانستند مانند او باشند، البته نه با زنجیرهایی بر دست. تعصب بشارتی پولس بسیار بیشتر از توجه به امنیت فردی اش بود.


اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۳۰ تا ۳۲ را بخوانید. اغریپاس چگونه عقیده خود نسبت به بیگناه بودن پولس را بیان می کند؟


فستوس تنها برای تکمیل نمودن گزارش به کمک اغریپاس نیاز داشت (اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۲۵ تا ۲۷). درخواست پولس از سزار پیش از این بطور رسمی عملی شده بود (اعمال رسولان باب ۲۵ آیه ۱۲). زندانی دیگر تحت حوزه قضایی فرماندار نبود.


اعمال رسولان باب ۲۶ آیات ۲۴ تا ۲۸ را بخوانید. پولس در نهایت چه چیزی درخواست نمود و این مطلب درباره اقتدار نهایی ما در رابطه با ایمان همیشگی، چه چیزی به ما می گوید؟


جمعه ۲۲ ژوئن


تفکری فراتر: «آیا ذهن اغریپاس با این سخنان او را به تاریخ گذشته خانواده اش و تلاش های بی ثمر ایشان علیه کسی که پولس از او موعظه می کرد، بازگشت؟ آیا او به پدر بزرگ خود هیرودیس و قتل عام بیگناه در بیت لحم فکر کرد؟ آیا به عموی بزرگش آنتیپاس و قتل یحیی تعمید دهنده فکر کرد؟ آیه به پدرش اغریپاس اول و شهادت یعقوب رسول اندیشید؟آیا او در حوادثی که به سرعت بر این پادشاهان اتفاق می افتادند، گواهی از نارضایتی خدا در نتیجه جنایاتشان علیه خدمتگزاران او را می دید؟ آیا شکوه و جلوه آن روز، اغریپاس را به یاد زمانی که پدرش پادشاهی قدرتمند تر از او و در همان شهر بود و جامه های درخشان به تن می کرد، در حالی که مردم فریاد می زدند او خدا بود، افتاد؟آیا او فراموش کرده بود که حتی پیش از اینکه فریادهای تحسین کننده از بین بروند، انتقام، سریع و وحشتناک گریبانگیر پادشاه خودستا شده بود؟ چیزی از همه اینها در خاطر اغریپاس گذشت؛ اما صحنه مقابلش، غرورش را خوشامد و غرور و خودستایی همه افکار شریف را از بین برد.» — الن جی. وایت، Ellen G. White Comments, The SDA Bible Commentary, vol. 6, pp. 1066, 1067


سوالاتی برای بحث


۱. در کلاس، در مورد تصمیم پولس به درخواست از سزار بحث کنید. آیا این تصمیم درست بود (مقایسه کنید با اعمال رسولان باب ۲۵ آیه ۲۵، باب ۲۶ آیات ۳۱ و ۳۲)؟ تا چه حد می توانیم به طور مشروع برای حفاظت از خود به جای اینکه به طور کامل بر مراقبت خوا تکیه کنیم، تصمیمات استراتژیک بگیریم؟


۲. در مورد بیانیه پولس به اغریپاس بیاندیشید: «بنابراین ای اغریپاس پادشاه، من نسبت به رؤیای آسمانی نافرمانی نکردم» (اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۱۹). این چه چیزی درباره پولس به ما می گوید؟ ما باید در فراخوان بشارتی خود به عنوان مسیحی تا چه حد وفادار باشیم (اول پطرس باب ۲ آیات ۹ و ۱۰)؟


۳. پولس برای مردم اشتیاق داشت — نه برای اعداد، بلکه برای مردم. او در دادرسی نهایی خود در قیصریه به مخاطبان خود گفت که تمایل قلبی اش این بود که همه آنها مانند او باشند؛ یعنی، نجات یافته با فیض خدا (اعمال رسولان باب ۲۶ آیه ۲۹). او آزادی خود یا عدالت را بیشتر از آنچه می خواست آنها نجات خدا را تجربه کنند، آرزو نمی کرد. ما از الگوی او در اینجا چه چیزی می توانیم بیاموزیم؟ ما برای انتشار یافتن انجیل، حاضریم تا چه حد فداکاری کنیم؟


۴. اغریپاس این فرصت و امتیاز را داشت که مژده انجیل را درست از دهان پولس بشنود. و با این حال، آن را انکار نمود. چگونه می توانیم مراقب باشیم فرصت های بزرگ را وقتی در برابرمان ظاهر میشوند، از دست ندهیم؟ یعنی، چگونه می توانیم از نظر روحانی با واقعیت های اطرفمان هماهنگ باشیم؟


درس سیزدهم ۳۱ شهریور تا ۶ مهر ماه


بازگشت خداوندمان عیسی






بعد از ظهر روز سبت


مطالعه این هفته: اعمال رسولان بابهای ۲۷ و ۲۸؛ رومیان باب ۱ آیات ۱۸ تا ۲۰.


آیه حفظی: «ای پولس نترس زیرا تو باید در حضور امپراطور حاضر شوی» (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۲۴).


پولس از زمانهای دور آرزوی بازدید از روم را داشت، اما دستگیری وی در اورشلیم همه چیز را تغییر داد. او با تسلیم شدن به فشار قانونی رهبران کلیسای اورشلیم، به مدت پنج سال تحت بازداشت روم بود، از جمله زمانی که در سفر دریایی به ایتالیا سپری نمود. این تغییر، ضربه ای شدید به برنامه های تبلیغی او بود.


با وجود این شکست، عیسی خود وعده داده که رسول هنوز هم در روم از او شهادت خواهد داد (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۱۱). حتی زمانی که ما موفق به انجام کاری نمیشویم، خدا ممکن است هنوز هم فرصت دیگری به ما بدهد، اگر چه او همیشه ما را از عواقب اعمالمان محافظت نمیکند. نه تنها پولس به عنوان یک زندانی به روم برده شد، بلکه هیچ مدرکی در کتاب مقدس دال بر اینکه او هرگز به اسپانیا رفته باشد وجود ندارد، گرچه امیدوار بود (رومیان باب ۱۵ آیه ۲۴). اینگونه دانسته شده است که پولس اولین زندانی روم بود و پس از آزاد شدن دوباره دستگیر شد و این بار نه برای تحمل رنج زندان بلکه برای شهادت (دوم تیموتائوس باب ۴ آیات ۶ تا ۸) تحت حکومت نرون در سال ۶۷ پس از میلاد مسیح.


آری، پولس به روم رسید، و در حالی که در سلول زندان خود منتظر بود که در برابر امپراتور محاکمه شود، با وجود زنجیرهایش (افسسیان باب ۶ آیه ۲۰، فیلیپیان باب ۱ آیه ۱۳) بدون اینکه کسی از جمله شخصیتهایی از خانواده سزار (فیلیپیان باب ۴ آیه ۲۲) مانع او شوند (اعمال رسولان باب ۲۸ آیات ۳۰ و ۳۱).


* درس این هفته را مطالعه کنید تا برای روز سبت در ۷ مهر — ۲۹ September آماده شوید.


یکشنبه ۱ مهر


سفر دریایی به روم


پولس پس از حدود دو سال حبس در قیصریه (اعمال رسولان باب ۲۴ آیه ۲۷)، باید به روم فرستاده میشد. با تشخیص کابرد ضمیر جمع بجای مفرد و وفوراطلاعات بکار برده شده برای توصیف سفر دریایی پرتلاطم و طولانی به ایتالیا (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۱ تا باب ۲۸ آیه ۱۶)، لوقا و یک مسیحی دیگر به نام آریستارخوس همراه پولس بودند (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۲) . یکی دیگر از شخصیتهای مهم داستان، افسر رومی، ژولیوس بود که زندانیان دیگری را نیز در اختیار خود داشت (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۱- ۲٨: ۱۶).


اواخر تابستان بود که آنها سفر خود را شروع کردند. روزه (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۹) به روز کفاره در نیمه دوم ماه اکتبر، اشاره دارد. به دلیل شرایط زمستان، به طور معمول بین ماههای نوامبر و مارس از سفر در دریای مدیترانه اجتناب میشد. با این وجود، در این زمان، آنها از ابتدا با مشکلاتی روبرو شدند و پس از تأخیری زیاد، به بندر حسنه یا نیک، در جزیره کریت رسیدند (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۸).


اعمال رسولان باب ۲۷ آیات ۹ تا ۱۲ را بخوانید. در داستان ، زمانی که پولس در بندر حسنه بود، چگونه در مداخله کرد و واکنش ها به آن چه بود؟


به هشدارهای پولس بیتوجهی شد، و آنها تصمیم گرفتند تا حدود ۶۵ کیلومتر دیگر به سمت غرب به سوی بندر (قنیدوس) دریانوردی کنند، که بتوانند در آنجا زمستان را با ایمنی سپری کنند. متأسفانه، با یک تغییر ناگهانی در آب و هوا، آنها در چنان طوفان شدیدی گرفتار شدند که خدمه هیچ چارهای نداشتند جز اینکه بگذارند تا کشتی توسط باد به سوی جنوب غربی، دور از خشکی کشیده شود.


به زودی آنها در تلاش برای سبک تر نمودن کشتی، شروع به پرتاب محموله و لوازم آن به دریا نمودند زیرا در حال پر شدن از آب بود. وضعیت وخیمی بود. پس از چند روز روشنایی اندک روز، دید ضعیف، باران سنگین، و بادهای مواج، بدون اینکه بدانند کجا هستند و در خستگی کامل، «دیگر هیچ امید نجات برای ایشان نماند» (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۲۰).


اعمال رسولان باب ۲۷ آیات ۲۱ تا ۲۶ را بخوانید. پادرمیانی دوم پولس در داستان چه بود؟


در کلمات نبوی، پولس به خدمه پیامی را که تازه از خدا دریافت کرده بود اعلام نمود. هیچ دلیلی برای نا امیدی یا از دست دادن امید وجود ندارد. همچنان خطر و ضرر وجود دارد، اما همه آنها نجات خواهند یافت.


چرا چنین خدمتگزار وفادار و خاص خداوند مانند پولس باید چنین زیاد رنج می برد؟ از تجارب او، ما چه درسهایی میتوانیم بیاموزیم؟


دوشنبه ۲ مهر


کشتی شکستگی


پولس در دومین مداخله در داستان، به تمام کسانی که بر عرشه بودند — در مجموع ۲۷۶ نفر (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۳۷) — اطمینان داد که اگر چه همه چیز به خوبی پیش نخواهد رفت، تلفاتی وجود نخواهد داشت؛ تنها کشتی غرق خواهد شد (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۲۲). چهارده روز بعد، سخنان رسول به حقیقت پیوست. همچنان زیر طوفان و در حالی که کشتی سرگردان بود، ملوانان احساس کردند که خشکی نزدیک است، احتمالاً از آنجایی که می توانستند صدای موج شکن ها را بشنوند (اعمال رسولان باب ۲۷ آیه ۲۷). پس از یک سری صداها و ترس از اینکه کشتی در امتداد ساحل به صخره ها خواهد خورد، آنها برای کم کردن سرعت، چهار لنگر را از پشت کشتی به دریا انداختند؛ در حالی که به شدت از خدایان خود می خواستند روشنایی روز بیاید (اعمال رسولان باب ۲۷ آیات ۲۸ و ۲۹).


اعمال رسولان باب ۲۷ آیات ۳۰ تا ۴۴ را بخوانید. در این داستان چه درس هایی برای ما وجود دارد؟


در ابتدای سفر، افسر رومی به خوبی با پولس رفتار نمود، اما دلیلی برای اطمینان به قضاوت دریانوردی رسول در ابتدای سفر نداشت. با این وجود، پس از دو هفته، همه چیز متفاوت بود. پولس با مداخله نبوی خود در مورد کشتی، احترام افسر رومی را بدست آورد (اعمال رسولان باب ۲۷ آیات ۲۱ تا ۲۶)، که اکنون رو به تحقق یافتن بود.


پولس از افراد حاضر بر عرشه خواست که غذا بخورند، زیرا در غیر این صورت توان شنا کردن و رسیدن به ساحل را نخواهند داشت. مشیت الهی لزوماً ما را از آنچه وظیفه ماست، معاف نمی دارد. «در طول این روایت، یک هماهنگی خوب میان تضمین ایمنی ایشان توسط خدا و تلاش افراد درگیر در اطمینان از آن، وجود دارد.» — دیوید جی. ویلیامز، David J. Williams, Acts (Grand Rapids: Baker, 1990), p. 438


همانطور که صبح نزدیک می شد، ملوانان خشکی را از دور دیدند؛ خلیجی با یک ساحل بود که آنها تصمیم گرفتند کشتی را لنگر بیاندازند. با این وجود، کشتی هرگز به ساحل نرسید. در عوض، با یک سد شنی برخورد کرد و در نهایت با نیروی موج ها شکست. نقشه سربازان مبنی بر کشتن زندانیان برای جلوگیری از فرار ایشان، عمدتاً به لطف پولس، توسط افسر رومی متوقف شد. در پایان، همانطور که خدا وعده داده بود، هیچکس جان خود را از دست نداد.


این داستان در مورد قدرت شهادت پولس و شخصیت وی چه چیزی به ما می گوید که در تمایل برای زنده نگاه داشتن پولس، سربازان از کشتن زندانیان منع شدند؟


سه شنبه ۳ مهر


در جزیره مالت


تنها پس از رسیدن به ساحل بود که نجات یافتگان در یافتند که در مالت، جزیره ای کوچک در مرکز دریای مدیترانه در جنوب سیسیل بودند. در مدت دو هفته ای که در دریا سرگردان و در نیروی باد رها شده بودند، از بندرحسنه در کریت، حدود هفتصد و شصت کیلومتر طی کرده بودند. اکنون آنها می بایست پیش از ادامه به سفر، سه ماه زمستان را منتظر می ماندند (اعمال رسولان باب ۲۸ آیه ۱۱).


اعمال رسولان باب ۲۸ آیات ۱ تا ۱۰ را بخوانید. در جزیره مالت چه اتفاقی برای پولس افتاد و خدا چگونه قادر بود از او استفاده کند؟


مردم مالت بسیار مهربان و مهمان نواز بودند، و اولین اقدام ایشان نسبت به پولس و همراهانش که همگی خیس و در سرما بودند، درست کردن آتش برای گرم نمودن ایشان بود؛ دمای هوا در مالت در آن زمان از سال بیشتر از ۱۰ درجه سانتیگراد نمی شد.


حادثه مربوط به مار، توجه مردم را به سوی پولس جلب نمود. در ابتدا، بت پرستان محلی این واقعیت را دیدند که او به عنوان عذاب الهی توسط مار نیش خورده شده است. آنها فکر می کردند پولس قاتلی بود که با غرق شدن کشتی موفق شده بود از مرگ بگریزد، اما توسط خدایان، یا شاید الهه یونانی Dikē، تجسم عدالت و انتقام جلویش گرفته شد. از آنجایی که رسول زنده ماند، به عنوان خدا خوانده شد، درست همانطور که چند سال قبل در لستره اتفاق افتاد (اعمال رسولان باب ۱۴ آیات ۸ تا ۱۸). اگر چه لوقا در حادثه ضمنی معطل نمی ماند، اما احتمالاً می توان فرض نمود که پولس از این موقعیت استفاده نمود تا از خدایی که خدمت می کرد، شهادت دهد.


پوبلیوس در مالت یا گماشته روم بودو یا فقط یک شخص برجسته محلی بود، اما از پولس و همراهانش به مدت سه روز تا وقتی که مکانی دائمی برای اقامت یافتند، پذیرایی نمود. در هر حال، شفای پدر این مرد، به پولس این فرصت را داد که در میان مردم مالت به نوعی خدمات شفا انجام دهد.


در روایت لوقا، هیچ اشاره ای حتی به یک فرد ایمان آورده یا جماعت دینی پس از خروج پولس از مالت نشده است. این ممکن است کاملاً تصادفی باشد، اما این واقعیت را نشان می دهد که مأموریت ما در این جهان فرای غسل تعمید و یا برپایی کلیسا می باشد؛ بلکه همچنین شامل نگرانی برای مردم و نیازهای ایشان نیز می باشد. این جنبه عملی انجیل است (اعمال رسولان باب ۲۰ آیه ۳۵؛ مقایسه شود با تیطس باب ۳ آیه ۱۴).


چقدر جالب توجه است که این اهالی جزیره که نسبت به احکام خدا نا آگاه بودند ، درکی از عدالت الهی داشتند. این در نهایت از کجا آمد؟ رومیان باب ۱ آیات ۱۸ تا ۲۰ را ببینید.


چهارشنبه ۴ مهر


سر انجام پولس به روم می رسد


پس از سه ماه در مالت، پولس و همراهانش در نهایت موفق شدند تا به سفر ادامه دهند. (اعمال رسولان باب ۲۸ آیه ۱۱). آنها به پوطیولی رسیدند (اعمال رسولان باب ۲۸ آیه ۱۳) — پوتزوآلی امروزی، در خلیج ناپل قرار دارد — که از آنجا از طریق جاده به روم سفر می کردند (اعمال رسولان باب ۲۸ آیات ۱۱ تا ۱۶ را ببینید).


خبر نزدیک شدن پولس خیلی زود به روم رسید و گروهی از ایمانداران از آنجا چندین کیلومتر به سمت جنوب رفتند تا از او استقبال کنند. اگر چه رسول هرگز به روم سفر نکرده بود، اما دوستان بسیاری در شهر داشت: همکاران، ایمان آورندگان، بستگان و بسیاری افراد دیگر که بسیار برایش عزیز بودند (رومیان باب ۱۶ آیات ۳ تا ۱۶). جلسه در جاده آپیا باید در حرکت بوده باشد، بخصوص با در نظر گرفتن کشتی غرق شده و این واقعیت که پولس اکنون یک زندانی بود. رسول در نتیجه ابراز چنین محبت و توجه منحصر به فردی از جانب دوستان عزیزش، از خدا تشکر نمود و عمیقاً احساس دلگرمی نمود، درست زمانی که قرار بود در برابر امپراتور محاکمه شود.


فستوس مطمئناً در گزارش رسمی خود، باید نوشته باشد که مطابق با قوانین روم، پولس به هیچ جرم قابل توجهی مقصر نبود (اعمال رسولان باب ۲۵ آیات ۲۶ و ۲۷؛ باب ۲۶ آیات ۳۱ و ۳۲). این احتمالاً توضیح می دهد که چرا او مجاز بود یک خانه خصوصی اجاره کند (اعمال رسولان باب ۲۸ آیه ۳۰)، به جای اینکه به یک زندان معمولی یا یک اردوگاه نظامی فرستاده شود، اگر چه طبق روال روم، تمام مدت به یک سرباز زنجیر شده بود. اینکه پولس به هزینه خودش زندگی می کرد، دلالت بر این دارد که او می توانست به تجارت خود بپردازد (اعمال رسولان باب ۱۸ آیه ۳).


اعمال رسولان باب ۲۸ آیات ۱۷ تا ۲۲ را بخوانید. پولس به محض مستقر شدن، چه کاری انجام داد؟


اگر چه پولس نتوانست به کنیسه برود ولی کنیسه توانست نزد او بیاید. بنابراین، کمی پس از رسیدن ، سیاست کاری خود را در پیش گرفت، مبنی بر اینکه اول نزد یهودیان برود (رومیان باب ۱ آیه ۱۶)، رهبران یهودی را همراه با هم فرا خواند تا بیگناهی خود را ابراز کند و مانند گذشته توضیح دهد که به دلیلی جز امید اسرائیل دستگیر نشده است (اعمال رسولان باب ۲۳ آیه ۶، باب ۲۴ آیه ۱۵، باب ۲۶ آیات ۶ تا ۸). قصد او خیلی دفاع از خود نبود، بلکه ایجاد فضای اعتماد بود که به او اجازه دهد انجیل را موعظه کند و نشان دهد که چگونه رستاخیز عیسی، تحقق امید اجدادی اسرائیل بود. یهودیان از اینکه هیچ اطلاعاتی در مورد پولس از اورشلیم دریافت نکردند، متعجب شدند و تصمیم گرفتند سخنان او را بشنوند.


اعمال رسولان باب ۲۸ آیه ۲۲ را بخوانید. این آیه چه چیزی در مورد دشمنی علیه ایمانداران همچنان در این زمان به ما می گوید؟ ما چگونه می توانیم حتی زمانی که دیگران بر ضد باور ما سخن می گویند، وفادار باقی بمانیم؟


پنجشنبه ۵ مهر


پیروزی انجیل


در چند روز، یهودیان به تعداد زیادی برای شنیدن سخنرانی پولس از انجیل آمدند (اعمال رسولان باب ۲۸ آیه ۲۳).


اعمال رسولان باب ۲۸ آیات ۲۴ تا ۳۱ را بخوانید. منظور پولس از نقل قول کردن از اشعیا در این آیات چه بود؟


نقل قول از اشعیا باب ۶ آیات ۹ و ۱۰، اتفاقی که مردم پس از عدم پذیرش پیام الهی برایشان می افتد را توصیف میکند. اگر چه برخی از یهودیان باور داشتند اما برخی معتقد نبودند و از این رو بدلیل این مناقشه بزرگ، رسول چاره ای جز اینکه بار دیگر به غیر یهودیان روی آورد، نداشت (اعمال رسولان باب ۱۳ آیات ۴۶ و ۴۷، باب ۱۸ آیه ۶).


پولس مجبور شد دو سال صبر کند تا توسط امپراتور محاکمه شود. در همین حال، او اگر چه در خانه خود در حصر بود، اما همچنان قادر بود بدون هیچ مانعی انجیل را با کسانی که نزد او می آمدند، به اشتراک بگذارد. آخرین صحنه اعمال رسولان بر پیروزی انجیل تمرکز دارد، که هیچ نیرویی، یهودی یا رومی نتوانست مانع پیشرفت آن بشود. مشخص نیست که چرا لوقا در این مرحله کتاب خود را به پایان می رساند، زیرا شواهدی وجود دارد که بدلیل ضعیف بودن دعوی علیه پولس، او از زندان آزاد شد، به یک سفر بشارتی دیگر رفت و بار دیگر در روم بازداشت و اعدام شد (دوم تیموتائوس باب ۴ آیات ۶ تا ۸). شاید، از نقطه نظر هدف ادبی لوقا، انجیل که حتی در روم که دور است موعظه شده بود، در حال حاضر «تا اقصای جهان رسیده بود» (اعمال رسولان باب ۱ آیه ۸).


«صبر و شادی پولس در طول حبس طولانی و ناعادلانه اش، شجاعت و ایمانش، موعظه ای مستمر بودند. روح او برخلاف روح این جهان چنین شهادت داد که قدرتی بالاتر از قدرت این جهان با او بود. و مسیحیان با الگوی او تحت انرژی بیشتری به عنوان مدافعان هدف کار عمومی که پولس از آن کنار کشیده شده بود قرار گرفتند. محدودیت های رسول به این شیوه ها تأثیر گذار بودند، بطوری که وقتی قدرت و سودمندی او تحلیل رفت به ظاهر او می توانست حداقل کار را انجام بدهد، سپس این چنین بود که او بافه ها را که به نظر می رسید که کاملاً از آن کنار گذاشته شده بود را برای مسیح در مزارع جمع آوری کرد.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 464


با این وجود، از نقطه نظر مأموریت کلیسا، می توانست گفته شود که کتاب اعمال رسولان — یا تاریخ انتشار انجیل — هنوز تمام نشده است، و در اینجاست که هر کدام از ما وارد صحنه می شویم. فصل های هیجان انگیز تر بسیاری در طول قرن ها مکتوب شده اند که گاهی با خون شاهدان وفادار خدا نوشته شده است. اکنون نوبت ماست که یک فصل دیگر، آخرین فصل (امیدواریم!) به آن بیافزاییم و مأموریتی که عیسی به حواریونش داده بود را به اتمام برسانیم — «و آنگاه انتها خواهد رسید» (متی باب ۲۴ آیه ۱۴).


جمعه ۶ مهر


تفکری فراتر: «مسیح به کلیسا یک مسئولیت مقدس داده است. هر عضو باید مجرایی باشد که از طریق آن خدا بتواند گنجینه های فیض خویش، گنجینه های ناشناخته مسیح را به جهان انتقال دهد. نجات دهنده چیزی بیشتر از عواملی که روح و شخصیت او را به جهان معرفی کنند، نمیخواهد. جهان بیش از هر چیز دیگر به ابراز محبت نجات دهنده از طریق بشر نیاز دارد. تمام آسمان منتظر مردان و زنانی است که خدا از طریق آنها بتواند قدرت مسیحیت را نشان دهد.» — الن جی. وایت، Ellen G. White, The Acts of the Apostles, p. 600


«خدا برای مدتی طولانی منتظر روح خدمتگذاری بوده است تا کل کلیسا را در بر بگیرد تا همه با توجه به توانایی های خود برای او کار کنند. هنگامی که اعضای کلیسای خدا، کار منتسب به خود را در زمینه های مورد نیاز در خانه و خارج انجام میدهند، در تحقق مأموریت انجیل، تمام جهان به زودی هشدار خواهد یافت و خداوند عیسی با قدرت و جلال عظیم به زمین باز خواهد گشت.» — Page 111


سوالاتی برای بحث


۱. لوقا چگونه ایمان پولس به خدا را در سراسر سفر به روم به تصویر میکشد؟ دیگران چگونه تحت تأثیر چنین ایمان بی قید و شرطی قرار گرفتند؟


۲. با وجود همه آنچه که برای پولس اتفاق افتاد، او هرگز ایمان و یا مأموریت خود را رها نکرد. در روم، او با وجود آزادی محدودش، به موعظه کردن ادامه داد. زمانی که ما وسوسه میشویم در انتشار انجیل به دیگران تسلیم شویم، چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟


۳. رومیان باب ۱ آیات ۱۴ و ۱۵ را بخوانید. چرا پولس خود را تحت تعهد — یا یک بدهکار — به موعظه انجیل به همه احساس میکرد؟ آیا ما کمتر از او موظف هستیم؟ این بیانیه را در نظر بگیرید: «نجات دادن افراد باید کار دائمی زندگی همه کسانی که ابراز ایمان به مسیح را میکنند، باشد. ما برای فیضی که خدا به ما داده است، برای نوری که بر ما میتابد، و برای زیبایی و قدرت کشف شده حقیقت، مدیونیم.» — الن جی. وایت، Testimonies for the Church, vol. 4, p. 53


۴. بار دیگر آن نقل قول از اشعیا که پولس بکار برد را بخوانید. این ایده چگونه می تواند برای ما اعمال شود؟ آری، میزان زیادی از حقیقت به ما داده شده است، اما اگر ما خودمان را در برابر آن و یا حتی جنبه هایی از آن که ممکن است با آرزوها یا تمایلات ما در تضاد باشند، سخت کنیم، از نظر روحانی با چه خطر روبرو هستیم؟


۵. آن سرباز زنجیر شده به پولس را تصور کنید. فکر میکنید آن سرباز در مردی که چنان از نزدیک به او بسته بود، چه چیزی دید؟